main
spring
spring boot
Spring Boot custom Property kullanımı
Spring Boot'ta özel ayarlar (custom properties) kullanmak, uygulamanızın konfigürasyonunu esnek bir şekilde yönetmenize olanak tanır. Bu, uygulamanızın farklı ortamlarda (geliştirme, test, prodüksiyon vb.) çalışırken ihtiyaç duyduğu özel değerleri tanımlamanıza ve kullanmanıza yardımcı olur. Spring Boot, application.properties veya application.yml dosyaları aracılığıyla bu ayarların yönetimini kolaylaştırır. İşte özel ayarları kullanma adımları:
Ayarların Tanımlanması:
Öncelikle, src/main/resources klasörü altında bir application.properties veya application.yml dosyası oluşturun.
Bu dosyaya özel ayarlarınızı ekleyin. Örneğin, bir e-posta sunucusu için ayarlar tanımlayabilirsiniz:
sql
Copy code
myapp.mail.host=smtp.example.com
myapp.mail.port=587
myapp.mail.username=user@example.com
myapp.mail.password=secret
Ayarların Java Sınıflarında Kullanımı:
Ayarları Java kodunuzda kullanmak için, önce ayar değerlerini tutacak bir sınıf oluşturun. Bu sınıf @ConfigurationProperties anotasyonu ile süslenmelidir. Spring Boot bu anotasyonu gördüğünde, otomatik olarak bu sınıfa, application.properties veya application.yml dosyasında tanımlı olan ilgili değerleri atar.
java
Copy code
import org.springframework.boot.context.properties.ConfigurationProperties;
import org.springframework.stereotype.Component;
@Component
@ConfigurationProperties(prefix="myapp.mail")
public class MailProperties {
private String host;
private int port;
private String username;
private String password;
// getter ve setter metotları
}
prefix değeri, application.properties dosyasındaki özelliklerin hangi ön ekle başladığını belirtir. Bu durumda, myapp.mail ile başlayan tüm özellikler MailProperties sınıfına bağlanır.
Ayar Değerlerinin Kullanımı:
@Autowired anotasyonu ile MailProperties sınıfının bir örneğini enjekte edebilir ve konfigürasyon değerlerine erişebilirsiniz:
java
Copy code
import org.springframework.beans.factory.annotation.Autowired;
import org.springframework.stereotype.Service;
@Service
public class MailService {
@Autowired
private MailProperties mailProperties;
public void sendEmail() {
// mailProperties kullanarak e-posta gönderme işlemleri
}
}
Bu şekilde, uygulamanızın farklı bölümlerinde kolayca özel ayarlarınızı kullanabilirsiniz.
Özel ayarları kullanmak, uygulamanızın yapılandırmasını merkezi ve düzenli bir şekilde yönetmenizi sağlar. Bu yaklaşım, uygulamanızın bakımını ve yönetimini kolaylaştırırken aynı zamanda kodun yeniden kullanılabilirliğini artırır.
@Value ile kullanımı
Spring Boot'ta @Value anotasyonu, application.properties veya application.yml dosyasından tekil bir değeri enjekte etmek için kullanılır. Bu yöntem, özellikle sınırlı sayıda yapılandırma değeriniz varsa veya sadece birkaç yerde bu değerleri kullanacaksanız kullanışlıdır. @Value anotasyonunu kullanarak yapılandırma dosyasındaki özel ayarları doğrudan Spring Bean'lerinize enjekte edebilirsiniz.
Aşağıda @Value anotasyonunun kullanımıyla ilgili bir örnek verilmiştir:
Yapılandırma Ayarlarının Tanımlanması:
Öncelikle, src/main/resources altında bir application.properties veya application.yml dosyası oluşturun ve özel ayarlarınızı ekleyin. Örneğin:
Copy code
myapp.description=Bu bir örnek uygulamadır.
myapp.mail.host=smtp.example.com
@Value ile Ayarların Enjekte Edilmesi:
Yapılandırma değerlerini Java sınıfınıza enjekte etmek için @Value anotasyonunu kullanabilirsiniz. @Value anotasyonu içerisine, enjekte etmek istediğiniz yapılandırma değerinin anahtarını ${...} sözdizimiyle belirtirsiniz.
java
Copy code
import org.springframework.beans.factory.annotation.Value;
import org.springframework.stereotype.Component;
@Component
public class ApplicationProperties {
@Value("${myapp.description}")
private String appDescription;
@Value("${myapp.mail.host}")
private String mailHost;
// Getter metotları
public String getAppDescription() {
return appDescription;
}
public String getMailHost() {
return mailHost;
}
}
Bu kod parçası, application.properties dosyasında tanımlanan myapp.description ve myapp.mail.host değerlerini ApplicationProperties sınıfının ilgili alanlarına enjekte eder.
Enjekte Edilen Değerlerin Kullanımı:
@Autowired anotasyonu kullanarak ApplicationProperties sınıfının bir örneğini enjekte edebilir ve yapılandırma değerlerine erişebilirsiniz:
java
Copy code
import org.springframework.beans.factory.annotation.Autowired;
import org.springframework.stereotype.Service;
@Service
public class MyService {
@Autowired
private ApplicationProperties applicationProperties;
public void performAction() {
System.out.println(applicationProperties.getAppDescription());
// Diğer işlemler...
}
}
Bu yaklaşım, özellikle belli başlı yapılandırma değerlerine ihtiyacınız olduğunda ve bu değerleri uygulamanızın çeşitli yerlerinde kullanmak istediğinizde oldukça yararlıdır.
@Value anotasyonu, özellikle basit ve düzgün bir şekilde bir veya birkaç yapılandırma değerini enjekte etmek istediğiniz durumlar için idealdir. Ancak, daha karmaşık veya gruplanmış yapılandırmalar için @ConfigurationProperties kullanmak daha uygun olabilir.
main
spring
spring boot
Bir Spring Boot Projem var. İki adet farklı ilişkisel veritabanı kullanıyorum. Spring Data JPA kullanıyorum. Configrationları nasıl yapmalıyım?
Spring Boot projenizde iki farklı ilişkisel veritabanı kullanıyorsanız, her bir veritabanı için ayrı bir DataSource, EntityManagerFactory ve TransactionManager konfigürasyonuna ihtiyacınız olacak. Bu, Spring Boot'un her bir veritabanı için ayrı veri kaynaklarıyla çalışabilmesini sağlar. Aşağıda, bu konfigürasyonları nasıl yapabileceğinize dair genel bir rehber bulunmaktadır:
1. application.properties veya application.yml Dosyasında Veritabanı Ayarlarını Tanımlayın
İki veritabanı için gerekli olan ayarları application.properties veya application.yml dosyanıza ekleyin. Örneğin:
properties
Copy code
# Veritabanı 1
spring.datasource.db1.url=jdbc:mysql://localhost:3306/db1
spring.datasource.db1.username=root
spring.datasource.db1.password=pass
spring.datasource.db1.driver-class-name=com.mysql.jdbc.Driver
# Veritabanı 2
spring.datasource.db2.url=jdbc:postgresql://localhost:5432/db2
spring.datasource.db2.username=root
spring.datasource.db2.password=pass
spring.datasource.db2.driver-class-name=org.postgresql.Driver
2. DataSource Bean'lerini Oluşturun
Her bir veritabanı için ayrı DataSource bean'leri tanımlayın. Bunun için @Configuration sınıfları kullanabilirsiniz:
java
Copy code
@Configuration
public class Db1Config {
@Bean
@Primary
@ConfigurationProperties(prefix="spring.datasource.db1")
public DataSource db1DataSource() {
return DataSourceBuilder.create().build();
}
}
@Configuration
public class Db2Config {
@Bean
@ConfigurationProperties(prefix="spring.datasource.db2")
public DataSource db2DataSource() {
return DataSourceBuilder.create().build();
}
}
3. EntityManagerFactory ve TransactionManager Ayarlayın
Her veritabanı için ayrı EntityManagerFactory ve TransactionManager bean'leri oluşturun:
java
Copy code
@Configuration
@EnableTransactionManagement
@EnableJpaRepositories(
entityManagerFactoryRef = "db1EntityManagerFactory",
transactionManagerRef = "db1TransactionManager",
basePackages = { "com.yourpackage.db1.repository" }
)
public class Db1Config {
@Primary
@Bean(name = "db1EntityManagerFactory")
public LocalContainerEntityManagerFactoryBean db1EntityManagerFactory(
EntityManagerFactoryBuilder builder, @Qualifier("db1DataSource") DataSource dataSource) {
return builder
.dataSource(dataSource)
.packages("com.yourpackage.db1.model")
.persistenceUnit("db1")
.build();
}
@Primary
@Bean(name = "db1TransactionManager")
public PlatformTransactionManager db1TransactionManager(
@Qualifier("db1EntityManagerFactory") EntityManagerFactory db1EntityManagerFactory) {
return new JpaTransactionManager(db1EntityManagerFactory);
}
}
@Configuration
@EnableTransactionManagement
@EnableJpaRepositories(
entityManagerFactoryRef = "db2EntityManagerFactory",
transactionManagerRef = "db2TransactionManager",
basePackages = { "com.yourpackage.db2.repository" }
)
public class Db2Config {
@Bean(name = "db2EntityManagerFactory")
public LocalContainerEntityManagerFactoryBean db2EntityManagerFactory(
EntityManagerFactoryBuilder builder, @Qualifier("db2DataSource") DataSource dataSource) {
return builder
.dataSource(dataSource)
.packages("com.yourpackage.db2.model")
.persistenceUnit("db2")
.build();
}
@Bean(name = "db2TransactionManager")
public PlatformTransactionManager db2TransactionManager(
@Qualifier("db2EntityManagerFactory") EntityManagerFactory db2EntityManagerFactory) {
return new JpaTransactionManager(db2EntityManagerFactory);
}
}
Bu kod parçaları, iki farklı veritabanı kaynağını ve bunlarla ilişkili JPA yapılandırmalarını tanımlar. Burada önemli noktalar:
Her bir veritabanı için ayrı bir DataSource bean'i tanımlanmıştır.
@EnableJpaRepositories ile hangi paketin hangi EntityManagerFactory ve TransactionManager ile ilişkilendirileceği belirtilmiştir.
@Primary anotasyonu, eğer birden fazla bean tanımlıysa ve biri otomatik olarak enjekte edilmek isteniyorsise, Spring'in hangi bean'i kullanması gerektiğini belirtir. Genellikle ana veritabanınız için kullanılır.
4. Repository Sınıflarını Tanımlayın
Her bir veritabanı için ayrı repository sınıfları oluşturun ve bunları ilgili @EnableJpaRepositories ile tanımladığınız basePackages içinde yerleştirin. Bu, Spring Data JPA'nın her bir veritabanı için ayrı DAO'lar (Data Access Objects) kullanmasını sağlar.
Örnek olarak, db1 veritabanı için bir repository:
java
Copy code
package com.yourpackage.db1.repository;
import com.yourpackage.db1.model.YourEntity;
import org.springframework.data.jpa.repository.JpaRepository;
import org.springframework.stereotype.Repository;
@Repository
public interface YourEntityRepository extends JpaRepository<YourEntity, Long> {
// db1 ile ilgili sorgularınızı buraya ekleyin
}
Ve db2 için başka bir repository:
java
Copy code
package com.yourpackage.db2.repository;
import com.yourpackage.db2.model.AnotherEntity;
import org.springframework.data.jpa.repository.JpaRepository;
import org.springframework.stereotype.Repository;
@Repository
public interface AnotherEntityRepository extends JpaRepository<AnotherEntity, Long> {
// db2 ile ilgili sorgularınızı buraya ekleyin
}
5. İşlem Yaparken Hangi Transaction Manager'ın Kullanılacağını Belirtin
Birden fazla TransactionManager kullanıyorsanız, işlem yaparken hangisinin kullanılacağını @Transactional anotasyonunda belirtmeniz gerekir. Örneğin:
java
Copy code
@Service
public class YourService {
private final YourEntityRepository yourEntityRepository;
@Autowired
public YourService(YourEntityRepository yourEntityRepository) {
this.yourEntityRepository = yourEntityRepository;
}
@Transactional("db1TransactionManager")
public void doSomethingWithDb1() {
// db1 ile ilgili işlemler
}
}
Ve db2 için:
java
Copy code
@Service
public class AnotherService {
private final AnotherEntityRepository anotherEntityRepository;
@Autowired
public AnotherService(AnotherEntityRepository anotherEntityRepository) {
this.anotherEntityRepository = anotherEntityRepository;
}
@Transactional("db2TransactionManager")
public void doSomethingWithDb2() {
// db2 ile ilgili işlemler
}
}
Son Notlar
Bu yapılandırma, Spring Boot'un otomatik yapılandırma özelliklerini iki ayrı veritabanı için manuel olarak genişletmenizi sağlar.
Yapılandırmayı daha da özelleştirmeniz gerekiyorsa, Spring'in dokümantasyonundaki ilgili bölümlere başvurun.
Herhangi bir yapılandırma sırasında hata alırsanız, hataların ayrıntılı açıklamalarını ve nasıl çözüldüklerini içeren Spring Boot'un hata mesajlarını kontrol edin.
Bu rehber, iki ilişkisel veritabanını Spring Boot uygulamanıza entegre etmeniz için temel bir başlangıç noktası sağlamaktadır. Uygulamanızın özel gereksinimlerine göre bu yapılandırmayı uyarlamanız gerekebilir.
main
spring boot
Spring Boot Conditional Bean'ler nelerdir? Örnekler verir misin?
Spring Boot'ta, Conditional Bean'ler, belirli koşulların karşılanması durumunda Spring'in bir bean'i oluşturmasını veya oluşturmamasını sağlayan mekanizmadır. Bu özellik, uygulamanın çalışma zamanı veya çevre ayarlarına bağlı olarak farklı yapılandırmalar kullanmasını kolaylaştırır. Conditional Bean'ler, @Conditional adlı bir annotation ve bu annotation'ın çeşitli özel hallerini kullanarak yapılandırılır.
Spring Boot, koşullu bean oluşturmayı desteklemek için çeşitli @Conditional... annotation'ları sağlar. İşte bazıları:
@ConditionalOnClass ve @ConditionalOnMissingClass: Bu koşullar, belirli bir sınıfın classpath'te bulunup bulunmadığına göre bean'in oluşturulup oluşturulmayacağını kontrol eder.
@ConditionalOnBean ve @ConditionalOnMissingBean: Bu koşullar, bir veya daha fazla bean'in zaten Spring uygulama bağlamında oluşturulmuş olup olmadığına göre çalışır.
@ConditionalOnProperty: Belirli bir özellik (property) değerine göre bean oluşturmayı kontrol eder. Bu, uygulamanın farklı yapılandırmalarda farklı bean'leri etkinleştirmesine olanak tanır.
@ConditionalOnResource: Bir veya daha fazla kaynağın (dosya, classpath içerisindeki bir kaynak vs.) varlığına bağlı olarak bean oluşturmayı kontrol eder.
@ConditionalOnWebApplication ve @ConditionalOnNotWebApplication: Uygulamanın web uygulaması olup olmadığına bağlı olarak bean oluşturmayı kontrol eder.
@ConditionalOnExpression: SpEL (Spring Expression Language) ifadelerini kullanarak daha karmaşık koşulların tanımlanmasına olanak tanır.
Bu koşullar, genellikle @Bean methodlarının üzerine eklenir ve Spring'in, uygulamanın çalışma zamanındaki durumuna bağlı olarak bu bean'leri oluşturup oluşturmayacağını belirlemesine yardımcı olur. Bu sayede, uygulamanın farklı ortamlarda (geliştirme, test, prodüksiyon vs.) veya farklı koşullar altında daha esnek bir şekilde yapılandırılmasına olanak tanınır.
Örnekler verir misin?
Elbette, Spring Boot'ta Conditional Bean kullanımına ilişkin bazı basit örnekler aşağıda verilmiştir. Bu örnekler, farklı koşullara bağlı olarak Spring Bean'lerinin nasıl oluşturulacağını veya oluşturulmayacağını gösterir:
1. @ConditionalOnClass Örneği
Bir sınıfın classpath'te mevcut olup olmadığına bağlı olarak bir bean oluşturun. Eğer RedisTemplate sınıfı classpath'te mevcutsa, bir RedisHealthIndicator bean'i oluşturun:
java
Copy code
@Configuration
public class HealthIndicatorConfig {
@Bean
@ConditionalOnClass(name = "org.springframework.data.redis.core.RedisTemplate")
public RedisHealthIndicator redisHealthIndicator() {
return new RedisHealthIndicator();
}
}
2. @ConditionalOnProperty Örneği
Bir özellik değerine bağlı olarak bir bean oluşturun. Örneğin, my.feature.enabled özelliği true olarak ayarlandıysa, MyFeatureService türünde bir bean oluşturun:
java
Copy code
@Configuration
public class FeatureConfig {
@Bean
@ConditionalOnProperty(name = "my.feature.enabled", havingValue = "true")
public MyFeatureService myFeatureService() {
return new MyFeatureService();
}
}
3. @ConditionalOnBean Örneği
Başka bir bean'in varlığına bağlı olarak bir bean oluşturun. Eğer uygulama bağlamında DataSource türünde bir bean varsa, DatabaseHealthIndicator bean'ini oluşturun:
java
Copy code
@Configuration
public class HealthIndicatorConfig {
@Bean
@ConditionalOnBean(DataSource.class)
public DatabaseHealthIndicator databaseHealthIndicator(DataSource dataSource) {
return new DatabaseHealthIndicator(dataSource);
}
}
4. @ConditionalOnWebApplication Örneği
Uygulamanın bir web uygulaması olup olmadığına bağlı olarak bir bean oluşturun. Bu, özellikle farklı türde uygulamalar (web vs. batch işleme) için ortak bir yapılandırma kullanıldığında yararlıdır:
java
Copy code
@Configuration
public class WebConfig {
@Bean
@ConditionalOnWebApplication
public WebController webController() {
return new WebController();
}
}
Bu örnekler, Spring Boot uygulamalarında koşullu bean oluşturmanın temellerini göstermektedir. Uygulamanın farklı koşullara uygun olarak dinamik bir şekilde yapılandırılmasını sağlamak için bu tekniklerden yararlanılabilir.
spring cloud
Spring Cloud Api Gateway ile neleri ve nasıl yapabilirim?
Spring Cloud Gateway, Spring ekosistemi içinde mikro hizmet mimarileri için bir API Gateway çözümüdür. Mikro hizmetlerin yönetimini kolaylaştırmak, trafik yönlendirme, filtreleme, hizmet keşfi gibi işlemleri merkezi bir noktadan kontrol etmek amacıyla tasarlanmıştır. Bu, genellikle mikro hizmet mimarisinde karşılaşılan sorunlardan bazılarını çözerek, uygulamalar arası iletişimi daha yönetilebilir ve güvenli hale getirir. Spring Cloud Gateway ile yapabileceğiniz başlıca işlemler şunlardır:
Trafik Yönlendirme
Yönlendirme Kuralları: Gelen istekleri belirli parametrelere göre (örneğin, URL yolu, HTTP metodları) mikro hizmetlere yönlendirme kuralları tanımlayabilirsiniz.
Yük Dengesi: Çeşitli yük dengesi stratejileri kullanarak gelen istekleri birden fazla hizmet örneği arasında dengeli bir şekilde dağıtabilirsiniz.
Filtreleme
Ön Filtreler: İstekleri hedef servise yönlendirmeden önce çeşitli işlemler (örneğin, istek loglama, kimlik doğrulama) gerçekleştirebilirsiniz.
Sonra Filtreler: Mikro hizmetten gelen yanıtı müşteriye göndermeden önce işlemler yapabilirsiniz (örneğin, yanıtı değiştirme, yanıt loglama).
Güvenlik
Kimlik Doğrulama ve Yetkilendirme: Gelen isteklerdeki kullanıcıların kimliklerini doğrulayabilir ve yetkilendirebilirsiniz.
Çapraz Kaynak İstekleri (CORS): Farklı kaynaklardan gelen isteklere izin vermek veya kısıtlamak için CORS politikalarını yönetebilirsiniz.
Hizmet Keşfi
Eureka, Consul gibi hizmet keşfi araçları ile entegrasyon sağlayarak, mikro hizmetlerin dinamik olarak keşfedilmesini ve yönetilmesini sağlar.
Performans
Önbellekleme: Sıkça yapılan isteklerin yanıtlarını önbelleğe alarak performansı artırabilirsiniz.
Sıkıştırma: Ağ üzerinden gönderilen verinin boyutunu azaltmak için yanıtları sıkıştırabilirsiniz.
Yapılandırma ve Yönetim
Uygulama yapılandırmalarını merkezi bir konumdan yönetebilir ve değişiklikleri kolaylıkla uygulayabilirsiniz.
Spring Cloud Gateway'in programatik ve deklaratif (yapılandırma dosyaları aracılığıyla) iki ana yönlendirme ve filtreleme yapılandırması sağladığını unutmayın. Bu, geliştiricilere esneklik sağlar ve çeşitli kullanım senaryolarını destekler.
Nasıl Yapılır
Spring Cloud Gateway ile çalışmak için genellikle şu adımlar izlenir:
Bağımlılık Ekleme: spring-cloud-starter-gateway bağımlılığını Maven veya Gradle yapılandırma dosyanıza ekleyin.
Yönlendirme Kuralları Tanımlama: application.yml veya application.properties dosyasında yönlendirme kurallarınızı tanımlayın.
Filtreler Kullanma: İstekleri işlemeden önce veya sonra uygulanacak özel filtreler oluşturun.
Güvenlik Kuralları Ekleme: Spring Security ile entegrasyon sağlayarak kimlik doğrulama ve yetkilendirme mekanizmaları ekleyin.
**Hizmet Keşfi Entegrasyonu**: Eğer mikro hizmetleriniz bir hizmet keşif mekanizması kullanıyorsa (örneğin, Eureka), Spring Cloud Gateway'i bu hizmet keşif aracıyla entegre edin, böylece mikro hizmetlerinizin konumlarını dinamik olarak bulup yönlendirme yapabilir.
Bu adımları takip ederek, Spring Cloud Gateway üzerinde bir API Gateway kurulumunu başlatabilir ve mikro hizmetlerinizin yönetimini, güvenliğini ve izlenebilirliğini artırabilirsiniz. Şimdi, daha detaylı birkaç örneğe bakalım:
1. Bağımlılık Ekleme
Maven projesi için pom.xml dosyanıza aşağıdaki bağımlılığı ekleyin:
xml
Copy code
<dependency>
<groupId>org.springframework.cloud</groupId>
<artifactId>spring-cloud-starter-gateway</artifactId>
<version>VersiyonNumarası</version>
</dependency>
Gradle için build.gradle dosyanıza aşağıdaki satırı ekleyin:
groovy
Copy code
implementation 'org.springframework.cloud:spring-cloud-starter-gateway:VersiyonNumarası'
2. Yönlendirme Kuralları Tanımlama
application.yml dosyanızda basit bir yönlendirme kuralı tanımlayabilirsiniz:
yaml
Copy code
spring:
cloud:
gateway:
routes:
- id: myservice_route
uri: http://localhost:8081
predicates:
- Path=/myservice/**
filters:
- AddRequestHeader=X-Request-MyService, Awesome
Bu yapılandırma, gelen isteklerin /myservice/** yolu ile eşleşenlerini http://localhost:8081 adresine yönlendirir ve isteğe özel bir başlık ekler.
3. Filtreler Kullanma
Özel bir filtre oluşturarak, istekler üzerinde daha karmaşık işlemler gerçekleştirebilirsiniz. Örneğin, bir isteğin işlenme süresini ölçen bir filtre:
java
Copy code
@Bean
public GlobalFilter customFilter() {
return (exchange, chain) -> {
long startTime = System.currentTimeMillis();
return chain.filter(exchange).then(
Mono.fromRunnable(() -> {
long endTime = System.currentTimeMillis();
System.out.println("İşlem süresi: " + (endTime - startTime) + "ms");
})
);
};
}
4. Güvenlik Kuralları Ekleme
Spring Security ile entegre olarak, API'nize kimlik doğrulama ve yetkilendirme ekleyebilirsiniz. Örneğin, basit bir HTTP Basic kimlik doğrulaması:
java
Copy code
@EnableWebSecurity
public class WebSecurityConfig extends WebSecurityConfigurerAdapter {
@Override
protected void configure(HttpSecurity http) throws Exception {
http
.authorizeRequests()
.anyRequest().authenticated()
.and()
.httpBasic();
}
}
5. Hizmet Keşfi Entegrasyonu
Eureka ile entegrasyon için, spring-cloud-starter-netflix-eureka-client bağımlılığınız olmalı ve application.yml dosyanızda Eureka sunucusunun konfigürasyonunu tanımlamalısınız. Bu, Gateway'in Eureka'dan mikro hizmetlerin konum bilgisini otomatik olarak almasını sağlar.
Bu adımlar ve örnekler, Spring Cloud Gateway ile neler yapabileceğinize dair bir başlangıç noktası sunar. Her projenin ihtiyaçları farklı olduğu için, Gateway'in sağladığı özellikleri ve esnekliği projenizin gereksinimlerine göre şekillendirebilirsiniz.
Spring Cloud Gateway ile ilgili özellik ve yeteneklerin detaylı incelemesinin ardından, daha ileri düzey konseptlere ve uygulamalara da değinelim. Bu kapsamda, izlenebilirlik, resilence (dayanıklılık) patterns (desenleri), ve dinamik yönlendirme gibi özellikler üzerinde duracağız.
Izlenebilirlik ve Loglama
Spring Cloud Gateway ile izlenebilirliği artırmanın yollarından biri Spring Cloud Sleuth ve Zipkin gibi araçlarla entegrasyondur. Bu entegrasyon, her bir istek için benzersiz bir izleme ID'si oluşturur ve bu ID'yi mikro hizmetler arasında taşır. Böylece, bir kullanıcı isteğinin sistem içindeki yolculuğunu baştan sona izleyebilirsiniz.
Örnek Konfigürasyon
Spring Cloud Sleuth eklemek için, spring-cloud-starter-sleuth bağımlılığını projenize ekleyin. Zipkin ile entegrasyon için spring-cloud-starter-zipkin bağımlılığını ekleyebilirsiniz. Bu entegrasyonlar, isteklerinizi ve mikroservis çağrılarınızı izlemenize olanak tanır.
Resilience Patterns
Spring Cloud Gateway, hizmetler arası iletişimde dayanıklılığı artırmak için Circuit Breaker pattern gibi resilience patterns'i destekler. Spring Cloud Circuit Breaker ile entegrasyon, ağ hataları veya hizmet aksaklıkları sırasında sisteminizin daha dayanıklı olmasını sağlar.
Circuit Breaker Konfigürasyonu
Circuit Breaker eklemek için, spring-cloud-starter-circuitbreaker-reactor-resilience4j bağımlılığını projenize ekleyebilirsiniz. Daha sonra, belirli yönlendirme kuralları için fallback metodları tanımlayabilir ve hizmetlerinizin aksama durumunda alternatif akışlar sağlayabilirsiniz.
Dinamik Yönlendirme
Spring Cloud Gateway, dinamik yönlendirme yeteneği sayesinde, uygulama çalışırken yönlendirme kurallarının değiştirilmesine olanak tanır. Bu, özellikle mikro hizmetlerin dinamik olarak eklenip çıkarıldığı büyük ölçekli sistemler için yararlıdır.
Dinamik Yönlendirme için Örnek
Yönlendirme kurallarını veritabanından veya konfigürasyon servisinden (örneğin, Spring Cloud Config) okuyarak, uygulama çalışırken değişiklik yapabilirsiniz. Bu tür bir yapılandırma, RouteDefinitionLocator bean'ini özelleştirerek veya kendi RouteLocator bean'inizi tanımlayarak sağlanabilir.
Sonuç
Spring Cloud Gateway, mikro hizmet mimarisinde önemli bir rol oynayan güçlü ve esnek bir API Gateway çözümüdür. Trafik yönlendirme, filtreleme, güvenlik, izlenebilirlik ve resilence patterns gibi çeşitli özelliklerle, mikro hizmetlerinizi daha etkili bir şekilde yönetmenizi ve ölçeklemenizi sağlar. Gateway'in sağladığı dinamik yönlendirme ve entegrasyon yetenekleri, değişen iş ihtiyaçlarına hızlıca adapte olmanıza olanak tanır. Spring Cloud Gateway ile uygulamalarınızın mimarisini, güvenliğini ve dayanıklılığını bir üst seviyeye taşıyabilirsiniz.
spring cloud
Spring Cloud Api Gateway ile karşılaşılabilecek sorunlar ve çözümleri
Spring Cloud API Gateway, mikroservis mimarisinde uygulamalar arası iletişimi yönetmek için kullanılan bir araçtır. Bu gateway, uygulamalara gelen istekleri uygun mikroservislere yönlendirir, çeşitli cross-cutting concerns'i (güvenlik, izleme, oran sınırlama vb.) merkezi bir noktada ele alır. Ancak, her teknoloji gibi, Spring Cloud API Gateway kullanırken de karşılaşılabilecek bazı yaygın sorunlar ve çözümleri vardır:
1. Yönlendirme Sorunları
Sorun: Gateway'in istekleri doğru mikroservislere yönlendirememesi.
Çözüm: Yönlendirme kurallarınızı dikkatlice gözden geçirin ve hedef servislerin URL'lerini doğru şekilde yapılandırdığınızdan emin olun. Ayrıca, dinamik yönlendirme için Spring Cloud Gateway'in DiscoveryClient ile nasıl entegre edileceğini inceleyin.
2. Güvenlik Endişeleri
Sorun: API Gateway üzerinden yapılan isteklerin güvenliğinin yetersiz olması.
Çözüm: Spring Security ile entegrasyon sağlayarak JWT tokenları, OAuth2, API anahtarları gibi yöntemlerle kimlik doğrulama ve yetkilendirme mekanizmalarını implemente edin. Ayrıca, HTTPS kullanarak trafik şifrelemeyi unutmayın.
3. Performans ve Gecikme Zamanları
Sorun: Gateway üzerinden geçen isteklerin neden olduğu ekstra gecikme.
Çözüm: Önbellekleme, oran sınırlama ve devre kesici (circuit breaker) pattern'ları gibi yöntemlerle API Gateway'in performansını optimize edin. Spring Cloud Gateway için Reactor Netty HTTP istemcisi ayarlarını inceleyerek gecikme sürelerini minimize edin.
4. Hata Yönetimi
Sorun: Beklenmedik hatalar veya mikroservislerin çökmesi durumunda uygun hata mesajlarının döndürülememesi.
Çözüm: Global hata işleyicileri kullanarak ve Fallback yöntemleri tanımlayarak hata yönetimini güçlendirin. Spring Cloud Gateway'in GlobalFilter özelliğini kullanarak hataları yakalayıp uygun yanıtları döndürebilirsiniz.
5. Servis Keşfi Sorunları
Sorun: Mikroservislerin dinamik olarak değişen IP adresleri ve port numaraları nedeniyle keşfedilememesi.
Çözüm: Eureka, Consul gibi bir servis keşif mekanizması kullanın ve Spring Cloud API Gateway'i bu servis kayıt defteri ile entegre edin. Bu, Gateway'in mikroservislerin güncel adreslerini otomatik olarak bulmasını sağlar.
6. Yapılandırma Yönetimi
Sorun: Gateway ve mikroservisler için yapılandırma değişikliklerinin yönetilmesi zor olabilir.
Çözüm: Spring Cloud Config gibi merkezi bir yapılandırma yönetim sistemini kullanarak, tüm mikroservisler ve API Gateway için yapılandırmaları merkezi bir yerden yönetin. Bu, yapılandırma değişikliklerini daha kolay hale getirir.
7. İzleme ve Loglama
Sorun: Gateway ve mikroservisler arasındaki trafik üzerinde yeterli görünürlüğün olmaması.
Çözüm: Spring Cloud Sleuth, Zipkin gibi araçları kullanarak isteklerin izini sürün ve loglayın. Bu, hata ayıklamayı ve sistem üzerindeki trafik akışını anlamayı kolaylaştırır.
Bu sorunlar ve çözümleri, Spring Cloud API Gateway kullanırken karşılaşılabilecek bazı yaygın durumları ve nasıl üstesinden gelinebileceğini özetler. Ancak, her projenin kendine özgü ihtiyaçları ve zorlukları vardır, bu nedenle aşağıdaki ek ipuçları ve en iyi uygulamalar da faydalı olabilir:
8. Yük Dengeleme
Sorun: Tek bir noktada oluşan yüksek trafik miktarının yönetilmesi.
Çözüm: Spring Cloud Gateway ile entegre çalışabilen, Ribbon veya Spring Cloud LoadBalancer gibi yük dengeleme araçlarını kullanarak, gelen istekleri otomatik olarak birden fazla örneğe dağıtın. Bu, sistem üzerindeki yükü dengelemeye ve tek bir noktada oluşabilecek darboğazları önlemeye yardımcı olur.
9. Dinamik Yönlendirme
Sorun: Statik yönlendirme kurallarının, mikroservislerin dinamik doğasıyla uyumlu olmaması.
Çözüm: Spring Cloud Gateway'in RouteLocator bean'ini kullanarak programatik olarak yönlendirme kurallarını tanımlayın veya application.yml dosyasında dinamik yönlendirme kuralları belirleyin. Bu, servislerinizin yerlerinin değişmesi durumunda kolayca güncellemeler yapmanıza olanak tanır.
10. Sertifika ve Güvenlik Yönetimi
Sorun: SSL/TLS sertifikaları ve güvenlik politikalarının yönetimi zor olabilir.
Çözüm: Let's Encrypt gibi otomatik sertifika yenileme hizmetleri ve Spring Security'nin güvenlik konfigürasyonlarını kullanarak güvenlik yönetimini otomatikleştirin. Bu, sertifika süreçlerini basitleştirir ve uygulamanızın güvenliğini artırır.
11. Çoklu Protokol Desteği
Sorun: WebSocket gibi çeşitli protokolleri destekleme ihtiyacı.
Çözüm: Spring Cloud Gateway'in WebSocket desteğini kullanarak, HTTP/HTTPS trafiğinin yanı sıra gerçek zamanlı WebSocket trafiğini de yönetin. Bu, daha zengin kullanıcı deneyimleri oluşturmanıza olanak tanır.
12. Uygulama Kesintilerine Hazırlıklı Olma
Sorun: Beklenmeyen hizmet kesintileri ve sistem hataları.
Çözüm: Hystrix, Resilience4J gibi devre kesici kütüphaneleri entegre ederek sisteminizin hatalara karşı dirençli olmasını sağlayın. Bu, hizmet kesintileri sırasında zararı minimuma indirmeye ve sistem stabilitenizi korumaya yardımcı olur.
13. API Sürüm Yönetimi
Sorun: API sürümlerini yönetmenin zor olması.
Çözüm: URI yollarında veya HTTP başlıklarında sürüm bilgisi kullanarak API sürümlerini yönetin. Bu, eski ve yeni sürümler arasında kolay geçiş yapılabilmesini ve API'nin gelecekteki değişikliklere uyum sağlamasını kolaylaştırır.
Bu öneriler, Spring Cloud API Gateway ile çalışırken karşılaşılabilecek bazı yaygın sorunları çözmenize yardımcı olabilir. Ancak, her bir sorunun bağlamına ve projenizin özelliklerine bağlı olarak, özel çözümler geliştirmeniz gerekebilir. Topluluk desteği, resmi belgeler ve en iyi uygulamalar, bu süreçte size rehberlik edebilir.
spring cloud
Spring Cloud Eıroka Service ip adreslerini hangi veri yapısında tutar? Birden fazla Euroka instance ı olursa hafızadaki verileri nasıl scale eder? Euroka Server Kubernetes kullanıldığında nasıl ikame edilir? İkame edilmezse nasıl kullanılır?
Spring Cloud Eıroka Service ip adreslerini hangi veri yapısında tutar?
Euroka Server mikroservisleri nasıl keşfeder ve ayakta olduklarını nasıl anlar?
Eureka Server, Netflix OSS tarafından geliştirilen bir hizmet keşif aracıdır ve mikroservis mimarilerindeki uygulamalar için temel bir bileşendir. Mikroservislerin birbirlerini dinamik bir şekilde bulmalarını ve iletişim kurmalarını sağlar. Eureka Server'ın mikroservisleri nasıl keşfettiği ve onların ayakta olup olmadığını nasıl anladığı, aşağıdaki adımlar ve mekanizmalar ile açıklanabilir:
Hizmet Kaydı (Service Registration)
Mikroservislerin Kaydı: Her mikroservis, Eureka Server'a kendini kaydederken IP adresi, port numarası, sağlık kontrolü URL'i ve diğer metadata gibi bilgileri sağlar. Bu kayıt işlemi genellikle mikroservis başlatıldığında otomatik olarak yapılır.
Yenileme (Renew): Kayıtlı her mikroservis, belirli aralıklarla Eureka Server'a "yenileme" istekleri gönderir. Bu, mikroservisin hala aktif ve sağlıklı olduğunu Eureka Server'a bildirir. Genellikle, bu yenileme istekleri her 30 saniyede bir yapılır.
Hizmet Keşfi (Service Discovery)
Hizmet Sorgulama: Bir mikroservis, diğer mikroservislerle iletişim kurmak istediğinde, Eureka Server'dan hedef servisin ayrıntılarını sorgular. Eureka Server, kayıtlı servislerin güncel listesini sağlayarak, istemci mikroservisin hedef servisle doğrudan iletişim kurmasını sağlar.
Yük Dengeleme: İstemci tarafı yük dengeleme, genellikle istemci tarafında bir kütüphane (örneğin, Netflix Ribbon) aracılığıyla gerçekleştirilir. Bu kütüphane, Eureka'dan alınan servis listesini kullanarak, gelen istekleri hizmetin farklı örnekleri arasında dağıtır.
Hizmetin Sağlık Durumu ve Deregistration
Sağlık Kontrolleri: Mikroservisler, sağlık kontrolü endpoint'leri aracılığıyla kendi sağlık durumlarını izler. Eureka Server, bu sağlık kontrolü endpoint'lerine doğrudan istek yapmaz; bunun yerine, mikroservislerin periyodik olarak kendilerini yenileme istekleri göndermesini bekler.
Deregistration ve Timeout: Eureka Server, belirli bir süre içinde bir mikroservisten yenileme isteği almadığı zaman, bu mikroservisi otomatik olarak kayıtlı servisler listesinden çıkarır (deregister). Bu, servisin çöktüğü veya ağ problemleri yaşadığı anlamına gelebilir. Bu süre genellikle 90 saniyedir.
Self-preservation Modu: Eureka Server, ağ veya sistem kaynaklı sorunlarda hatalı deregistration'ları önlemek için "self-preservation" modunu kullanır. Eğer Server, beklenen yenileme isteklerinin büyük bir yüzdesini almazsa, bu modu etkinleştirir ve aktif servis kayıtlarını korumaya alır. Bu, ağ kesintisi gibi olağandışı durumlarda hizmet keşfinin devam etmesini sağlar.
Eureka Server'ın bu mekanizmaları kullanarak mikroservisleri keşfetmesi ve sağlık durumlarını izlemesi, dinamik ve değişken mikroservis ortamlarında robust (sağlam) bir hizmet keşfi sağlar. Bu, servislerin ölçeklenmesine, güncellenmesine ve hatta beklenmedik aksaklıklara rağmen sorunsuz bir şekilde çalışmasına olanak tanır.Spring Cloud Eureka, mikroservis mimarisindeki uygulamalar için bir hizmet keşif mekanizması sağlar. Eureka Server, mikroservislerin kendilerini kaydettikleri ve diğer mikroservislerin IP adresleri ve port numaraları gibi ağ bilgilerini sorgulayabilecekleri bir yer sunar. Bu, mikroservislerin birbirlerini bulmalarını ve iletişim kurmalarını kolaylaştırır.
Eureka Server, mikroservislerin ağ bilgilerini iç hafızada tutar. Bu veriler genellikle bir veya birden fazla veri yapısında saklanır. Spesifik olarak, Eureka Server, hizmet kayıtları için genellikle bir harita (map) veya benzeri bir anahtar-değer veri yapısını kullanır. Bu veri yapısı, hizmet adı veya ID'si gibi bir anahtarı hizmetin ağ adresi ve diğer meta verilerle ilişkilendirmek için kullanılır.
Bir mikroservis Eureka Server'a kaydolduğunda, kendisi hakkındaki bilgileri gönderir; bu genellikle IP adresi, port numarası, hizmet adı ve sağlık kontrolü URL'i gibi bilgileri içerir. Eureka Server, bu bilgileri kendi iç hafızasında, genellikle bir haritada tutar ve bu bilgileri diğer mikroservislerin sorgulamasına izin verir. Bu sayede bir mikroservis, diğer mikroservislerle iletişim kurmak için gereken bilgilere kolayca ulaşabilir.
Özetlemek gerekirse, Spring Cloud Eureka'nın servis ip adreslerini ve diğer meta verileri tuttuğu veri yapısı genellikle anahtar-değer tipinde bir haritadır. Bu, hizmetler arası etkileşimlerde hızlı ve etkili bir arama yapılabilmesini sağlar.
Birden fazla Euroka instance ı olursa hafızadaki verileri nasıl scale eder?
Birden fazla Eureka instance'ının kullanılması, yüksek kullanılabilirlik ve dayanıklılık sağlamak için yaygın bir yaklaşımdır. Eureka, birbirleriyle konuşabilen ve böylece hizmet kaydı verilerini senkronize edebilen birden çok instance'ı destekler. Bu, bir Eureka kümeleri veya Eureka Server peer'ları olarak adlandırılır. İşte birden fazla Eureka instance'ının hafızadaki verileri nasıl ölçeklendirdiğine dair bir genel bakış:
1. Peer-to-Peer Senkronizasyonu
Eureka, hizmet kaydı verilerini birden çok instance arasında senkronize etmek için peer-to-peer (eşler arası) bir yaklaşım kullanır. Her Eureka Server, diğer Eureka Server'larla düzenli aralıklarla iletişim kurarak, yeni kayıtları paylaşır ve var olan kayıtlarda yapılan güncellemeleri alır. Bu, tüm Eureka Server'ların aynı veri setini tutmasını sağlar.
2. Kendi Kendine Kayıt
Eureka Server'lar, kendilerini de bir hizmet olarak kaydederler, böylece diğer Eureka Server'lar onları bulabilir ve iletişim kurabilir. Bu, Eureka kümelerinin dinamik olarak büyüyüp küçülmesine izin verir.
3. İstemci Tarafı Yük Dengeleme
Eureka istemcileri (örneğin, Spring Cloud Netflix'in bir parçası olarak kullanılan Eureka istemcileri), hizmet keşfi için Eureka Server'a bağlanırken istemci tarafında yük dengeleme yapar. Bir istemci, kayıtlı hizmetlerin bir listesini almak için Eureka Server'a bağlandığında, tüm aktif Eureka Server'ların adreslerini içeren bir listeyi alır ve bu server'lardan herhangi birine istek gönderebilir. Bu, bir Eureka Server'ın çökmesi durumunda, istemcilerin otomatik olarak diğerine geçiş yapmasını sağlar.
4. Bölge/Availability Zone Desteği
Eureka, farklı bölge veya availability zone'larda dağıtılmış Eureka Server'ları destekleyecek şekilde tasarlanmıştır. Bu, bir bölgedeki tüm Eureka Server'lar çökerse, hizmet kaydı bilgilerinin başka bir bölgedeki Eureka Server'lar tarafından sağlanmaya devam edebileceği anlamına gelir. Bu şekilde, hizmet keşif mekanizması daha da dayanıklı hale getirilir.
5. Verimli Senkronizasyon
Eureka, veri senkronizasyonunu mümkün olduğunca verimli yapmak için delta bilgilerini kullanır. Yani, bir Eureka Server diğerine sadece son senkronizasyondan bu yana değişiklikleri (örneğin, yeni eklenen veya kaldırılan hizmet kayıtları) gönderir. Bu, ağ trafiğini azaltır ve büyük ölçekte çalışan sistemlerde senkronizasyonu daha verimli hale getirir.
Birden fazla Eureka instance'ı kullanarak, hafızadaki verilerin ölçeklenmesi ve yüksek kullanılabilirlik sağlanması, Eureka'nın tasarımının temel bir parçasıdır. Bu özellikler, Eureka'nın mikroservis mimarilerinde güvenilir bir hizmet keşif mekanizması olarak kullanılmasını sağlar.
Euroka Server Kubernetes kullanıldığında nasıl ikame edilir? İkame edilmezse nasıl kullanolor?
Eureka Server'ın Kubernetes ortamında kullanılması, mikroservis mimarilerinde hizmet keşfi için popüler bir yaklaşımdır. Kubernetes, hizmetlerin ölçeklenmesi, yönetimi ve keşfedilmesi için kapsamlı araçlar sunar. Eureka'nın Kubernetes ile birlikte kullanılması iki ana senaryoda ele alınabilir: Eureka'nın Kubernetes tarafından sağlanan hizmet keşif mekanizmaları ile ikame edilmesi veya Eureka'nın Kubernetes içinde çalıştırılarak kullanılması.
Eureka'nın Kubernetes İle İkame Edilmesi
Kubernetes, kendi hizmet keşif ve yük dengeleme mekanizmalarına sahiptir. Kubernetes'te, hizmetler Service nesneleri aracılığıyla diğer hizmetlerle iletişim kurabilir. Bu, Eureka gibi harici bir hizmet keşif mekanizmasına gerek duymadan mikroservislerin birbirini bulmasını ve iletişim kurmasını sağlar.
DNS tabanlı hizmet keşfi: Kubernetes, hizmet isimlerini DNS kayıtlarına çevirerek, pod'ların hizmet isimleri kullanarak birbirini bulmasına olanak tanır. Bu, bir mikroservisin başka bir hizmetle iletişim kurmak için sabit bir IP adresine veya Eureka gibi harici bir keşif servisine ihtiyaç duymamasını sağlar.
Yük dengeleme: Kubernetes Service nesneleri, aynı hizmetin birden çok örneğine gelen trafiği otomatik olarak dağıtabilir. Bu, istemci tarafı yük dengeleme mekanizmalarına olan ihtiyacı azaltır.
Eureka'nın Kubernetes İçinde Kullanılması
Bazı durumlarda, özellikle birden çok Kubernetes kümesi arasında veya Kubernetes dışı ortamlarla entegrasyon gerektiğinde, Eureka'nın kullanılması tercih edilebilir. Eureka, Kubernetes içinde bir veya birden fazla pod olarak çalıştırılabilir ve mikroservislerin kendilerini kaydetmeleri ve keşfetmeleri için kullanılabilir.
Kubernetes Deployment'ı: Eureka Server, bir Kubernetes Deployment olarak konfigüre edilebilir. Bu, Eureka'nın ölçeklenmesini, güncellenmesini ve yönetimini kolaylaştırır.
Servis Kaydı: Kubernetes ortamındaki mikroservisler, hem Eureka'ya kayıt olabilir hem de Eureka üzerinden diğer hizmetleri keşfedebilir. Bu, özellikle uygulamalar arası iletişim için karmaşık politikaların veya çoklu Kubernetes kümelerinin var olduğu durumlarda faydalı olabilir.
Yapılandırma ve Yönetim: Eureka Server'ın yapılandırması, Kubernetes ConfigMaps ve Secrets aracılığıyla yönetilebilir. Bu, hassas bilgilerin güvenli bir şekilde saklanmasını ve yapılandırma değişikliklerinin kolayca uygulanmasını sağlar.
Sonuç olarak, Eureka'nın Kubernetes ortamında doğrudan ikame edilip edilmeyeceği veya birlikte nasıl kullanılacağı, özel gereksinimler ve mimari tercihlere bağlıdır. Kubernetes'in yerleşik hizmet keşif özellikleri, birçok durumda yeterli olabilirken, karmaşık veya hibrit bulut senaryolarında Eureka'nın kullanılması avantajlı olabilir.
spring
Spring uygulamasında Application Context ayağa kalkerken sırayla hangi beanler oluşturulur, hangi sınıfların hangi metotları çalıştırılır?
Spring Framework'te, uygulama bağlamı (Application Context) başlatılırken izlenen adımlar ve oluşturulan bean'ler genellikle uygulamanızın yapılandırmasına bağlıdır. Ancak, Spring'in başlatma sürecinde genel olarak izlediği bazı temel adımlar vardır. İşte bir Spring uygulamasında Application Context ayağa kalkarken sırayla gerçekleşen işlemler:
ApplicationContext Oluşturulması: Spring, belirtilen yapılandırma sınıfı/sınıfları veya XML dosyası/dosyaları temelinde bir ApplicationContext oluşturur. Bu, Spring'in temel container'ıdır ve bean'lerin yönetimi, yaşam döngüsü ve bağımlılıklarının enjekte edilmesi gibi işlemleri gerçekleştirir.
Bean Tanımlarının Yüklenmesi: Spring, belirtilen yapılandırma içindeki bean tanımlarını yükler. Bu, @Configuration sınıflarındaki @Bean anotasyonuyla tanımlanmış metotları veya XML yapılandırma dosyalarındaki <bean> elementlerini içerebilir.
Bean Bağımlılıklarının Çözümlenmesi: Spring, bean'ler arasındaki bağımlılıkları çözer. Bu, @Autowired, @Resource, @Inject anotasyonları veya XML yapılandırma dosyalarındaki <constructor-arg> ve <property> elementleri kullanılarak yapılır.
Bean Oluşturulması ve Bağımlılıklarının Enjekte Edilmesi: Bean tanımlarına ve çözümlenen bağımlılıklara dayanarak, Spring bean örneklerini oluşturur ve bağımlılıklarını enjekte eder.
BeanPostProcessor İşleme: Spring, ApplicationContext'teki tüm BeanPostProcessors'ları çalıştırır. Bu, bean'lerin oluşturulmasından sonra ancak başlatma metotlarının çağrılmasından önce gerçekleşir. BeanPostProcessor'lar, bean örnekleri üzerinde ek işlemler yapmak için kullanılabilir.
Bean Başlatma Metotlarının Çağrılması: Spring, bean'lerin başlatma metotlarını çağırır. Bu, @PostConstruct anotasyonuyla işaretlenmiş metotlar veya XML yapılandırma dosyalarındaki init-method özelliği ile belirtilmiş metotlar olabilir.
Event Yayınlama: ApplicationContext başlatıldıktan sonra, Spring bir ContextRefreshedEvent yayınlar. Bu, uygulamanın diğer bölümlerinin veya bean'lerin, uygulama bağlamının tamamen başlatıldığını ve kullanıma hazır olduğunu bildiren bir olaydır.
Destroy Metotlarının Kaydedilmesi: Uygulama kapatıldığında çağrılacak olan destroy metotları tanımlanır. Bu, @PreDestroy anotasyonuyla işaretlenmiş metotlar veya XML yapılandırma dosyalarındaki destroy-method özelliği ile belirtilmiş metotlar olabilir.
Yukarıdaki adımlar, Spring uygulamasında ApplicationContext'in ayağa kalkarken izlediği genel süreci özetlemektedir. Ancak, uygulamanızın özel yapılandırmasına bağlı olarak bu süreçte değişiklikler olabilir.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
.png)
Türk Ninja IT Dünyası'ndan haberler, röportajlar, makaleler, eğitimler ve video içerikleri sunar.
