DonanımHaber

jvm etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
jvm etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Bana JVM'i ve çalışma mantığını bir çocuğa anlatır gibi tüm özellikleriyle anlatır mısın?





Tabii, Java Virtual Machine (JVM) ve çalışma mantığını basit bir şekilde anlatmaya çalışayım.


Java Virtual Machine ya da kısa adıyla JVM, Java programlama dilini kullanarak yazılan programların çalıştırılmasını sağlayan sanal bir bilgisayardır. Java programlarını çalıştırmak için bu sanal makineye ihtiyaç duyarız.


Platform Bağımsızlığı: JVM'nin en önemli özelliği, "yaz bir kere, her yerde çalıştır" ilkesidir. Java ile yazılmış bir program, JVM sayesinde farklı işletim sistemlerinde (Windows, Mac, Linux vb.) çalışabilir.


Bytecode: Java'da programlar önce "bytecode" adı verilen özel bir koda çevrilir. Bu bytecode, Java'nın kendine has bir dili gibidir ve JVM tarafından anlaşılır. Java programını çalıştırmak istediğinizde, JVM bu bytecode'u alır ve çalıştırır.


Bellek Yönetimi: JVM, programların kullanacağı belleği yönetir. Bu, programcıların bellek yönetimi konusunda daha az endişelenmelerini sağlar. Ayrıca, kullanılmayan nesneleri bellekten otomatik olarak temizleyen bir "çöp toplayıcı" (garbage collector) içerir.


Güvenlik: JVM, kodun güvenli bir şekilde çalışmasını sağlar. Örneğin, kötü amaçlı kodların sisteminize zarar vermesini engellemeye yardımcı olur.


Performans: Modern JVM'ler, "JIT derleyici" (Just-In-Time compiler) adı verilen bir özellikle gelir. Bu özellik, Java programlarının daha hızlı çalışmasını sağlar.


Hata Yönetimi: JVM, programlarda oluşabilecek hataları (exception) yakalar ve bu hataları düzgün bir şekilde yönetebilmenizi sağlar.


Bu, JVM'nin temel özellikleri ve çalışma mantığını anlamak için yeterli bir başlangıç. Daha fazla detay istersen, "devam et" demen yeterli!


Elbette, JVM'nin daha detaylı özelliklerini ve çalışma prensiplerini anlatmaya devam edeyim.


7. Sınıf Yükleyicileri (Class Loaders):

JVM, Java programlarını çalıştırmadan önce, programın ihtiyaç duyduğu sınıfları (class) yükler. Bu işlemi "sınıf yükleyiciler" (class loaders) yapar.

Bu yükleyiciler, Java sınıflarını, Java uygulamanızın çalıştığı ortamdan (örneğin, hard diskinizden veya bir ağ kaynağından) alır ve JVM'nin anlayabileceği bir formata dönüştürür.

8. Çalışma Zamanı Veri Alanları (Runtime Data Areas):

JVM, çalışma zamanında çeşitli veri alanları kullanır. Bunlar arasında yığın (heap) alanı, yığın (stack) alanları, yöntem alanı (method area), ve program sayacı (program counter) bulunur.

Yığın Alanı (Heap Area): Tüm Java nesneleri burada saklanır. Bu alan, JVM'in çöp toplayıcısı tarafından yönetilir.

Yığın (Stack) Alanları: Her Java iş parçacığı (thread) için ayrı bir yığın alanı bulunur. Bu alan, yöntem çağrıları ve yerel değişkenler için kullanılır.

Yöntem Alanı (Method Area): Sınıfların yapısı, metotlar, sabitler ve statik değişkenler burada saklanır.

Program Sayacı: Şu anda hangi talimatın işlendiğini takip eder.

9. JVM Dil Araçları ve API'ler:

JVM, Java programlarının daha verimli çalışmasını sağlamak için çeşitli araçlar ve API'ler sağlar. Bunlar arasında JIT derleyici, hata ayıklama araçları ve performans izleme araçları bulunur.

10. Çoklu İş Parçacığı (Multithreading) Desteği:

JVM, birden fazla iş parçacığının eş zamanlı olarak çalışmasını destekler, böylece Java uygulamaları daha verimli hale gelir.

11. Java Native Interface (JNI):

JVM, Java Native Interface aracılığıyla yerel (native) uygulamalar ve kütüphanelerle etkileşim kurabilir. Bu, Java programlarının yerel işletim sistemi özelliklerinden ve kütüphanelerden yararlanmasını sağlar.

12. Genişletilebilirlik ve Takılabilirlik:

JVM, farklı çeşitlerde olabilir ve farklı ihtiyaçlara göre özelleştirilebilir. Örneğin, mobil cihazlar için daha hafif, sunucular için daha performans odaklı JVM çeşitleri bulunur.

13. Just-In-Time (JIT) Derleyicisi:

JIT derleyicisi, Java bytecode'unu çalışma zamanında doğrudan makine koduna çevirir. Bu, uygulamanın performansını önemli ölçüde artırır çünkü bytecode bir kez derlendikten sonra tekrar tekrar hızlı bir şekilde çalıştırılabilir.

JIT derleyici, sık kullanılan kod parçalarını (sıcak noktaları) tespit eder ve bu parçaları öncelikli olarak optimize eder.

14. Garbage Collector (Çöp Toplayıcı) Mekanizması:

JVM'nin otomatik bellek yönetimi, kullanılmayan nesneleri tespit edip onları bellekten temizler. Bu işlem "çöp toplama" (garbage collection) olarak adlandırılır.

Çöp toplayıcı, bellek yönetimi işlemlerini otomatikleştirerek programcıların bellek sızıntıları ve bellek yönetimi hataları konusunda daha az endişelenmelerini sağlar.

15. Yığın (Heap) ve Yığın (Stack) Bellek Yapısı:

Java'da nesneler heap bellekte saklanırken, metod çağrıları ve yerel değişkenler stack bellekte tutulur.

Heap bellek, tüm Java uygulaması boyunca paylaşılırken, her iş parçacığı (thread) kendi stack belleğine sahiptir.

16. Sınıf Dosyalarının Yapısı:

Java sınıfları, .class uzantılı dosyalar olarak saklanır. Bu dosyalar, JVM'nin anlayabileceği yapıda bytecode içerir.

Her sınıf dosyası, sınıfın yapısı, metodları, değişkenleri ve diğer meta verileri içerir.

17. Dinamik Bağlama (Dynamic Linking):

JVM, Java sınıflarının ve metodlarının ihtiyaç duyulduğunda yüklenmesini ve bağlanmasını sağlar. Bu, Java'nın modüler ve genişletilebilir olmasını destekler.

18. Performans İzleme ve Hata Ayıklama Araçları:

JVM, uygulamaların performansını izlemek ve hata ayıklamak için çeşitli araçlar sunar. Bu araçlar, Java uygulamalarının geliştirilmesi ve bakımı sırasında değerli bilgiler sağlar.

19. Eklentiler ve API Uyumluluğu:

JVM, Java SE (Standard Edition) ve Java EE (Enterprise Edition) gibi farklı Java sürümleriyle uyumludur ve bu sürümlerin sağladığı API'leri destekler.

20. Güvenlik ve Erişim Kontrolü:

JVM, güvenlik yöneticisi (security manager) aracılığıyla uygulamaların sistem kaynaklarına erişimini denetler. Bu, uygulamaların yetkisiz erişimlerini ve potansiyel güvenlik tehditlerini önler.


21. Adaptif Optimizasyon:

Modern JVM'ler, çalışma zamanında uygulamanın performansını izler ve kodu dinamik olarak optimize eder. Bu, "adaptif optimizasyon" olarak bilinir ve uygulamanın farklı yük ve koşullara göre kendini ayarlamasını sağlar.

22. HotSpot Teknolojisi:

"HotSpot" JVM, sıkça çalıştırılan kod parçalarını (hot spots) tespit eder ve bunları daha verimli hale getirmek için özel optimizasyonlar uygular. Bu, Java'nın performansını önemli ölçüde artırır.

23. Java Memory Model (JMM):

Java Memory Model, çoklu iş parçacığı ortamlarında bellek erişimini nasıl yöneteceğini tanımlar. Bu model, threadler arası bellek tutarlılığını ve görünürlüğünü sağlamak için tasarlanmıştır.

24. Servis Sağlayıcı Arayüzleri (SPI'lar):

JVM, çeşitli servis sağlayıcı arayüzleri (SPI'lar) üzerinden genişletilebilir. Bu, özel garaj toplayıcıları, JIT derleyicileri ve diğer sistem bileşenlerinin JVM'ye entegre edilmesini sağlar.

25. Tiered Compilation:

Bazı JVM sürümleri, farklı derleme seviyelerini destekler. Bu "tiered compilation" olarak bilinir ve kodun hem hızlı başlatılmasını hem de uzun vadede yüksek performans sağlamasını dengeler.

26. Safepoints:

JVM, "safepoints" adı verilen noktaları kullanır. Bu noktalarda, JVM tüm threadleri duraklatarak belirli sistem işlemlerini güvenli bir şekilde yapabilir, örneğin çöp toplama.

27. JVM Dilleri:

JVM, sadece Java dili için değil, Scala, Kotlin, Groovy gibi diğer JVM tabanlı diller için de bir çalışma ortamı sağlar. Bu diller, JVM'nin sağladığı özelliklerden ve ekosistemden faydalanır.

28. Java Agent'ları:

JVM, çalışma zamanında dinamik olarak uygulamalara müdahale etmeyi sağlayan "Java Agent" teknolojisini destekler. Bu, özellikle hata ayıklama ve performans izleme için kullanılır.

29. Java Management Extensions (JMX):

JVM, JMX aracılığıyla uygulamaların yönetimini ve izlenmesini sağlar. Bu, uzaktan uygulama yönetimi ve izleme için kullanılır.

30. Java Debug Wire Protocol (JDWP):

JDWP, Java uygulamalarını uzaktan hata ayıklamak için bir protokol sağlar. Bu sayede, geliştiriciler uygulamalarını uzaktan izleyebilir ve sorunları teşhis edebilir.

JVM'nin bu geniş ve karmaşık özellik seti, Java'nın endüstriyel uygulamalardan web sunucularına, bulut tabanlı sistemlerden mobil uygulamalara kadar geniş bir yelpazede tercih edilmesini sağlar. JVM, Java'nın yanı sıra diğer dillerin de performansını, güvenliğini ve portatifliğini artıran kritik bir teknolojidir.

Jvm Code Cache Detaylı anlatım, kaynaklar, interview soruları ve cevapları



İçindekiler

Giriş


JVM Nedir?

Code Cache'nin Rolü

JVM Code Cache Yapısı


Code Cache'nin İçeriği

Code Cache'nin Organizasyonu

Code Cache'ye Ekleme ve Silme İşlemleri

Code Cache Optimizasyonu


JIT Derleyicileri ve Code Cache

Code Cache Bellek Yönetimi

Profil Tabanlı Optimizasyon

Code Cache Sorunları ve Çözümleri


Code Cache Doluluk Problemi

Code Cache Performans Analizi

İzleme ve Ayıklama Araçları

Gerçek Dünya Senaryoları


Büyük Ölçekli Uygulamalar için Code Cache Yönetimi

Mikroservisler ve Code Cache

Sonuç ve Öneriler


İlgili Araçlar ve Kitaplıklar

İleri Okuma İçin Kaynaklar

1. Giriş

1.1 JVM Nedir?

Java Virtual Machine (JVM), Java dili ile yazılmış uygulamaların platformdan bağımsız olarak çalıştırılmasını sağlayan bir sanal makinedir. JVM, Java byte kodunu, çalıştırılabilir makine koduna dönüştürür ve bu kodu işletim sisteminin anlayacağı şekilde yürütür. Bu, Java'nın "Yazdığınız her yerde çalıştır" felsefesinin temelini oluşturur.


java

Copy code

public class HelloWorld {

    public static void main(String[] args) {

        System.out.println("Hello, World!");

    }

}

Bu basit Java programı, JVM tarafından byte koduna dönüştürülür ve ardından işletim sisteminin anlayacağı makine koduna çevrilir.


1.2 Code Cache'nin Rolü

Code Cache, JVM içinde, yorumlayıcı ve Just-In-Time (JIT) derleyici tarafından üretilen yerel makine kodunun saklandığı bir bölgedir. Bu, uygulamanın çalışma zamanında daha hızlı çalışmasına yardımcı olur, çünkü byte kodun tekrar tekrar yorumlanmasına gerek kalmaz.


java

Copy code

public class Calculation {

    public static int multiply(int a, int b) {

        return a * b;

    }

}

Bu örnek bir metodu, JIT derleyicisi tarafından derlenirse, bu derlenmiş kod Code Cache içinde saklanır. Eğer bu metod sıkça çağrılırsa, JVM, bu saklanmış derlenmiş kodu kullanarak uygulamanın daha hızlı çalışmasını sağlar.



2. JVM Code Cache Yapısı

2.1 Code Cache'nin İçeriği

Code Cache, Java'nın JIT derleyicisi tarafından oluşturulan yerel makine kodunu saklar. Bu kodlar, yorumlanmış byte kodlardan çok daha hızlı çalışabilir.


Örnek:


java

Copy code

public class Fibonacci {

    public static int calculate(int n) {

        if (n <= 1) return n;

        return calculate(n-1) + calculate(n-2);

    }

}

Bu calculate metodu sıkça çağrılırsa, JIT derleyicisi bu metodun makine kodunu oluşturur ve Code Cache'ye koyar, böylece gelecekteki çağrıları hızlandırır.


2.2 Code Cache'nin Organizasyonu

Code Cache, farklı tipteki kodları depolamak üzere bölümlere ayrılmıştır:


Yöntem Kodu: Java metodlarının derlenmiş kodları burada saklanır.

Non-Yöntem Kodu: Derleyici kodu gibi Java dışı kodlar bu bölümde saklanır.

Code Cache içeriği, oluşturulduktan sonra değiştirilmez. Bu immutability, çoklu iş parçacığı ortamlarında güvenlik ve performans sağlar.


2.3 Code Cache'ye Ekleme ve Silme İşlemleri

Code Cache, dinamik olarak büyümez, belirli bir boyuttur. JIT derleyicisi, Code Cache dolmadan önce en çok kullanılan metotları derler ve ekler.


java

Copy code

public class CodeCacheExample {

    // Bu metod sıkça çağrılıyor

    public static int frequentlyCalledMethod(int a, int b) {

        return a + b;

    }

}

Bu örnekte, frequentlyCalledMethod sıkça çağrıldığı için JIT tarafından derlenir ve Code Cache'ye eklenir.


Code Cache dolduğunda, JVM'nin içinde bulunan Code Cache temizleme mekanizması devreye girer ve kullanılmayan kodları siler.


3. Code Cache Optimizasyonu

3.1 JIT Derleyicileri ve Code Cache

JVM içindeki Just-In-Time (JIT) derleyiciler, byte kodları anında makine kodlarına dönüştürür ve bu kodları Code Cache'de saklar. Bu, performansı artırır.


Java'da genellikle iki JIT derleyicisi kullanılır:


C1 Derleyicisi: Daha hızlı derleme sağlar fakat üretilen kod daha az optimize edilmiştir.

C2 Derleyicisi: Daha yavaş derler fakat daha optimize edilmiş kod üretir.

JIT derleyicilerin seçimi ve optimizasyonu, -XX:+UseC1Compiler gibi JVM seçenekleri ile yapılabilir.


Örnek:


java

Copy code

public class OptimizedCode {

    // Bu metod JIT tarafından derlenir

    public static int complexCalculation(int x) {

        int result = 0;

        for (int i = 0; i < x; i++) {

            result += i * i;

        }

        return result;

    }

}

Bu metod sıkça çağrıldığında JIT derleyicisi tarafından derlenir ve Code Cache'de saklanır.


3.2 Code Cache Bellek Yönetimi

Code Cache boyutu sabittir ve dolabilir. Bellek yönetimi önemlidir, aksi halde performans sorunları ortaya çıkabilir.


Boyut Ayarlama: -XX:ReservedCodeCacheSize seçeneği ile boyutu ayarlanabilir.

Temizleme Politikaları: Code Cache temizliği, kullanılmayan kodları silmek için önemlidir.

3.3 Profil Tabanlı Optimizasyon

Profil tabanlı optimizasyon (PBO), çalışma zamanı davranışlarını analiz ederek kodu optimize etmeyi amaçlar.


Örnek:


java

Copy code

public class ProfiledCode {

    public int decidePath(int input) {

        if (input > 100) {

            return complexPath(input);

        } else {

            return simplePath(input);

        }

    }

}

Bu kod parçasında JIT, hangi yolu sıkça kullandığını belirleyebilir ve bu yolu optimize edebilir.


4. Code Cache Sorunları ve Çözümleri

4.1 Code Cache Doluluk Problemi

Code Cache dolu olduğunda, yeni derlemeler gerçekleşemez, bu da performans düşüşüne yol açabilir.


Çözüm:


Code Cache boyutunu artırmak (-XX:ReservedCodeCacheSize).

Code Cache temizleme stratejilerini düzenlemek.

Örnek:


java

Copy code

// Code Cache doluysa bu metod derlenmez

public static int performanceCriticalMethod(int x, int y) {

    return x * y * y + y * y;

}

4.2 Code Cache Performans Analizi

Code Cache'nin performansını analiz etmek, gereksiz derlemeleri veya doluluk sorunlarını belirlemek için önemlidir.


Araçlar:


Java Misyon Kontrol (JMC)

JVisualVM

java

Copy code

public class AnalyzedClass {

    public void analyzedMethod() {

        // Performans kritik kod

    }

}

Bu kod, yukarıdaki araçlar kullanılarak analiz edilebilir.


4.3 İzleme ve Ayıklama Araçları

Code Cache sorunlarını tanımlamak için kullanılabilir.


-XX:+PrintCodeCache: Code Cache istatistiklerini yazdırır.

-XX:+UseCodeCacheFlushing: Code Cache temizleme stratejilerini etkinleştirir.

Örnek:


java

Copy code

public class DebuggableClass {

    // Ayıklama ve izleme için kritik kod

}


5. Gerçek Dünya Senaryoları

5.1 Büyük Ölçekli Uygulamalar için Code Cache Yönetimi

Büyük ölçekli uygulamalarda, performans ve kaynak kullanımı hayati öneme sahip olabilir. Code Cache optimizasyonu, bu faktörleri ciddi şekilde etkileyebilir.


Örnek Senaryo:


java

Copy code

public class LargeScaleApplication {

    // Binlerce metod ve sınıf içerir

    // Her biri performans için kritik olabilir

}

Bu gibi durumlar için, Code Cache boyutu, derleme seçenekleri ve temizleme stratejileri dikkatli bir şekilde planlanmalı ve test edilmelidir.


5.2 Mikroservisler ve Code Cache

Mikroservis mimarisi, küçük, bağımsız servislerden oluşur. Her mikroservis, ayrı bir JVM örneğinde çalışabilir. Bu, Code Cache yönetimini daha karmaşık hale getirebilir.


Örnek Senaryo:


java

Copy code

public class PaymentService {

    // Ödeme işlemleri için mikroservis

    // Yüksek istek oranı ve düşük gecikme gerektirir

}

Bu tür servislerde, Code Cache optimizasyonu, yüksek iş yüklerinde bile hızlı yanıt sürelerini sağlamak için önemli olabilir.


Bu bölüm, Code Cache'nin gerçek dünya senaryolarında nasıl uygulandığına dair bazı örnekler sundu. Bu teknikler, performansı en üst düzeye çıkarmak ve kaynak kullanımını optimize etmek için kullanılabilir.



6. Sonuç ve En İyi Uygulamalar

6.1 Code Cache Stratejilerinin Seçimi

Code Cache yönetimi, uygulamanın boyutuna, iş yüküne ve gereksinimlerine bağlı olarak değişebilir.


Küçük uygulamalar için varsayılan ayarlar genellikle yeterli olabilir.

Büyük ölçekli uygulamalarda veya yüksek performans gereksinimi olan uygulamalarda özel ayarlar ve optimizasyonlar gerekebilir.

6.2 İzleme ve Analiz

Code Cache performansını düzenli olarak izlemek ve analiz etmek, herhangi bir sorunu erken aşamada tespit etmek için önemlidir.


JVM izleme araçları kullanılabilir.

Özel metrikler ve loglar da geliştirilebilir.

6.3 En İyi Uygulamalar

Code Cache Boyutunu Ayarlama: Uygulamanın gereksinimlerine uygun bir boyut belirlemek.

Temizleme Stratejileri: Etkili temizleme stratejileri kullanmak, Code Cache doluluk sorunlarını önleyebilir.

Derleyici Seçimi ve Ayarları: İhtiyaca uygun derleyici ve ayarlarını kullanmak.

Sürekli Test ve İyileştirme: Performans testleri ve sürekli iyileştirme, optimum sonuçlar sağlar.

Sonuç

Java Virtual Machine (JVM) içindeki Code Cache, yürütme performansını önemli ölçüde etkileyebilir. Bu makalede, Code Cache'nin nasıl çalıştığı, nasıl optimize edildiği, yaygın sorunları ve çözümleri ile gerçek dünya senaryolarında nasıl uygulanabileceği üzerinde duruldu.


Code Cache'nin etkin bir şekilde yönetilmesi, karmaşık Java uygulamalarının performansını artırabilir, kaynak kullanımını optimize edebilir ve güvenilirliği artırabilir.


Jvm code Cache için İlgili Araçlar ve Kitaplıklar, İleri Okuma İçin Kaynaklar

Elbette! İşte JVM Code Cache'i anlamak, analiz etmek ve optimize etmek için kullanılabilecek ilgili araçlar, kitaplıklar ve daha ileri okuma kaynakları:


İlgili Araçlar ve Kitaplıklar:

Java VisualVM: JVM'in çalışma zamanı davranışını incelemek için güçlü bir araçtır. Code Cache kullanımını ve derleme istatistiklerini gözlemlemek için kullanılabilir.


Java Mission Control (JMC): JVM telemetri verilerini toplamak ve analiz etmek için kullanılır. Code Cache izlemesini destekler.


GraalVM: Yeni nesil poliglot sanal makine olan GraalVM, JIT derlemesi ve Code Cache yönetimi için farklı yaklaşımlar sunar.


JITWatch: JVM JIT derleme günlük dosyalarını incelemek için kullanılan açık kaynaklı bir araç. Code Cache analizi için kullanışlıdır.


Perf (Linux): CPU performans analizi için kullanılan Linux aracı. JVM'nin Code Cache kullanımı ve CPU üzerindeki etkileri hakkında bilgi almak için kullanılabilir.


İleri Okuma İçin Kaynaklar:

"Java Performance: The Definitive Guide" by Scott Oaks: Bu kitap, Java'nın performansını anlama ve optimize etme konularını kapsar, Code Cache dahil.


"Java Performance Tuning" by Jack Shirazi: Java uygulamalarının performansını artırmak için gelişmiş teknikler ve araçlar sunar.


"Optimizing Java" by Benjamin J. Evans, James Gough, and Chris Newland: Modern Java performans araçları, teknikleri ve yönergeleri hakkında ayrıntılı bir rehber.


Oracle's HotSpot Performance Tuning Guide: Bu çevrim içi belgeler, JVM'nin performansını ve derleyicinin çalışmasını anlama konularında derinlemesine bilgi sağlar.


"Mastering Java Machine Learning" by Dr. Uday Kamath, Krishna Choppella: Yüksek performanslı Java uygulamaları oluşturmak isteyenler için Code Cache ve diğer performans yönlerini de içerir.


Diverse Online Articles and Blogs: Code Cache ve JVM optimizasyonu üzerine yazılmış birçok blog yazısı, medium makalesi ve StackOverflow tartışması, güncel ve pratik bilgiler sunabilir.


Bu araçlar, kitaplar ve online kaynaklar, JVM Code Cache konusunda derinlemesine bilgi edinmek, bu alanda uzmanlaşmak ve uygulama performansını optimize etmek isteyen geliştiriciler için oldukça yararlı olabilir.


Interview soruları ve cevapları


Soru 1: JVM Code Cache nedir?

Cevap: JVM Code Cache, Just-In-Time (JIT) derleyiciler tarafından üretilen yerel makine kodunun saklandığı bellek alanıdır. Bu, yürütme hızını artırmak için kullanılır, çünkü derlenmiş kodlar hızlı bir şekilde çağrılabilir.


Soru 2: Code Cache doluluk sorunu nedir ve nasıl çözülür?

Cevap: Code Cache boyutu sabit olduğundan, bir noktada dolabilir. Bu, yeni derlemelerin yapılamamasına ve potansiyel performans sorunlarına yol açabilir. Sorunu çözmek için, Code Cache boyutunu ayarlamak ve etkili temizleme stratejileri kullanmak mümkündür.


Soru 3: JIT derleyicileri arasındaki fark nedir? Hangi derleyiciler JVM'de kullanılır?

Cevap: JVM'de genellikle iki JIT derleyicisi kullanılır: C1 ve C2. C1 daha hızlı derler, ancak daha az optimize edilmiş kod üretir. C2 daha yavaş derler ama daha optimize edilmiş kod üretir.


Soru 4: Code Cache optimizasyonu nasıl yapılır?

Cevap: Code Cache optimizasyonu, uygun derleyici seçimi, boyut ayarlama, temizleme politikaları ve profil tabanlı optimizasyon gibi teknikler kullanılarak yapılabilir.


Soru 5: Gerçek dünya senaryosunda Code Cache yönetiminin önemi nedir?

Cevap: Büyük ölçekli uygulamalarda veya yüksek performans gereksinimleri olan sistemlerde, Code Cache yönetimi, işlem hızını ve kaynak kullanımını optimize etmek için kritik olabilir. İyi bir Code Cache yönetimi, yüksek iş yüklerinde bile hızlı yanıt süreleri sağlamaya yardımcı olabilir.


Soru 6: Code Cache izleme ve analizi nasıl yapılır?

Cevap: Code Cache izleme ve analizi, Java Mission Control, JVisualVM gibi araçlar ve JVM bayrakları kullanılarak yapılabilir. Bu, performans analizi ve optimizasyonlar için önemli bir adımdır.


Soru 7: Code Cache'te neden "non-method" alanları bulunur? Bunlar ne işe yarar?

Cevap: "Non-method" Code Cache, JIT derleyicinin oluşturduğu kodun yanı sıra bazı ek yardımcı verileri depolar. Bu, JVM içinde daha verimli kod yürütme sağlamak için kullanılan veri yapıları gibi iç yapılar olabilir.


Soru 8: JVM'de hangi derleyici modları bulunur ve hangi senaryolarda kullanılır?

Cevap: JVM'de çeşitli derleyici modları bulunur, örneğin:


-client: Daha hızlı başlatma süresi, ancak daha az optimize edilmiş yürütme.

-server: Daha yavaş başlatma, ama daha optimize yürütme.

-tiered: C1 ve C2 derleyicilerinin bir kombinasyonu, en iyi başlatma süresi ve yürütme performansı dengesini sağlar.

Soru 9: Code Cache temizleme stratejileri nelerdir ve nasıl çalışır?

Cevap: Code Cache temizleme, kullanılmayan veya daha az kullanılan derlenmiş kodları kaldırır. Bu, -XX:+UseCodeCacheFlushing bayrağı ile etkinleştirilebilir ve -XX:ReservedCodeCacheSize ile ayarlanabilir. Bu stratejiler, Code Cache'nin etkili bir şekilde kullanılmasını ve gereksiz doluluk sorunlarının önlenmesini sağlar.


Soru 10: Büyük bir uygulamada Code Cache doluluk sorunlarını tespit etmek ve düzeltmek için hangi adımları takip edersiniz?

Cevap: Bu tür bir sorunu tespit etmek ve düzeltmek için şu adımlar izlenebilir:


İzleme: İlgili JVM bayraklarıyla Code Cache izlemesi etkinleştirilir.

Analiz: Java Mission Control gibi araçlar kullanılarak sorun tespit edilir.

Optimizasyon: Code Cache boyutu, temizleme stratejileri ve diğer parametreler ayarlanır.

Test: Değişikliklerin etkisini değerlendirmek için kapsamlı performans testleri yapılır.

Soru 11: Mikroservis mimarisi kullanırken Code Cache'nin özel bir önemi var mı?

Cevap: Mikroservislerde her servis ayrı bir JVM örneğinde çalışabilir. Bu, her mikroservis için Code Cache optimizasyonunun ayrı ayrı düşünülmesi gerektiği anlamına gelir. Bu, genel sistemin performansını ve ölçeklenebilirliğini artırmak için kritik olabilir.


Soru 12: Code Cache sınırına ulaştığında JVM ne yapar? Bu durumda ne tür performans sorunları bekleyebiliriz?

Cevap: Code Cache sınırına ulaştığında, JVM artık yeni derlemeler yapamaz, bu da metodların yorumlanmasını gerektirebilir. Yorumlama, derlenmiş kod kadar hızlı olmadığından, bu durum genel performans düşüşüne yol açabilir. Bunun çözümü olarak, Code Cache boyutunun ayarlanması veya temizleme stratejilerinin kullanılması gibi optimizasyonlar uygulanabilir.


Soru 13: JVM'nin -XX:CompileThreshold bayrağı nedir ve Code Cache ile nasıl ilişkilendirilir?

Cevap: -XX:CompileThreshold bayrağı, bir metodun kaç kez yorumlandıktan sonra JIT tarafından derleneceğini belirler. Daha düşük bir değer, metodların daha hızlı derlenmesine yol açar, ancak bu, Code Cache'in daha hızlı dolmasına da neden olabilir. Bu bayrak, Code Cache boyutu ve derleme stratejileriyle dikkatli bir şekilde dengelenmelidir.


Soru 14: Java 9'dan itibaren JVM'deki Code Cache yapısal değişiklikler nelerdir?

Cevap: Java 9'dan itibaren, Code Cache daha ayrıntılı bir şekilde segmentlere ayrılmıştır: non-method, profiled ve non-profiled Code Cache. Bu segmentasyon, Code Cache yönetiminin daha ince taneli olmasına ve derleme türlerine göre daha iyi optimizasyon yapılmasına yardımcı olur.


Soru 15: Code Cache'in etkin bir şekilde izlenmesi için hangi araçlar ve teknikler kullanılabilir?

Cevap: Code Cache izleme ve analizi, Java Mission Control (JMC), JVisualVM gibi araçlar kullanılarak, ve JVM bayrakları (-XX:+PrintCodeCache, -XX:+PrintCompilation vb.) kullanılarak yapılabilir. Bunlar, Code Cache kullanımını anlamak ve potansiyel sorunları teşhis etmek için kullanılabilir.


Soru 16: Derleyici seçimi ve Code Cache optimizasyonu arasındaki ilişki nedir?

Cevap: Farklı JIT derleyicileri (C1, C2) farklı derleme stratejileri kullanır ve bu, Code Cache kullanımını etkileyebilir. Derleyici seçimi ve ayarları, uygulamanın gereksinimlerine ve performans hedeflerine uygun bir şekilde dikkatlice yapılmalıdır.


Soru 17: Code Cache'i etkileyen diğer JVM bayrakları nelerdir ve bunlar nasıl kullanılır?

Cevap: Code Cache'yi etkileyen diğer JVM bayrakları şunlar olabilir:


-XX:ReservedCodeCacheSize: Code Cache boyutunu belirler.

-XX:+UseCodeCacheFlushing: Code Cache temizlemeyi etkinleştirir.

-XX:InitialCodeCacheSize: Başlangıçta ayrılacak Code Cache boyutunu belirler.

Bu bayraklar, uygulamanın performansını optimize etmek için birlikte kullanılabilir.


Soru 18: -XX:+UseCodeCacheFlushing bayrağı ne zaman kullanılmalı ve hangi senaryolarda kullanılmamalı?

Cevap: -XX:+UseCodeCacheFlushing bayrağı, Code Cache içindeki kullanılmayan veya nadiren kullanılan derlenmiş kodları temizlemek için kullanılır. Böylece, Code Cache verimliliğini artırır. Ancak, sürekli değişen bir yük altında çok fazla temizleme olursa, bu yüksek CPU kullanımına veya genel performans düşüşüne neden olabilir. Bu bayrak, çalışma yükünün özelliklerine ve sistem kaynaklarının dikkatli bir analiziyle birlikte kullanılmalıdır.


Soru 19: Code Cache segmentasyonu (non-method, profiled, non-profiled) nasıl işler ve bu segmentasyonun avantajları nelerdir?

Cevap: Code Cache segmentasyonu, farklı kod türlerini ayrı bölmelere ayırır:


Non-method: Yardımcı veriler ve VM için kullanılan özel kodları saklar.

Profiled: Profil bilgileri içeren derlemeler için kullanılır.

Non-profiled: Profil bilgileri içermeyen derlemeler için kullanılır.

Bu segmentasyon, Code Cache kullanımının daha etkin yönetilmesine ve kaynakların daha etkin bir şekilde kullanılmasına yardımcı olur.


Soru 20: JVM'de Tiered Compilation nedir ve Code Cache kullanımına nasıl etki eder?

Cevap: Tiered Compilation, C1 ve C2 gibi farklı derleyicilerin bir kombinasyonunu kullanır. Başlangıçta, C1 hızlı bir derleme gerçekleştirir; sonra, metot daha sık kullanıldıkça, C2 daha optimize edilmiş bir derleme yapar. Bu, Code Cache'in daha dinamik ve etkili bir şekilde kullanılmasını sağlar, ancak yönetilmesi daha karmaşık olabilir.


Soru 21: Büyük bir Java uygulamasında Code Cache optimizasyonunun zorlukları nelerdir?

Cevap: Büyük Java uygulamalarında, Code Cache optimizasyonu, karmaşık kod tabanı, dinamik yükler, değişen performans gereksinimleri ve kaynak sınırlamaları gibi faktörlerle karmaşık hale gelebilir. Bu, Code Cache boyutunun, temizleme stratejilerinin, derleyici seçiminin ve diğer faktörlerin dikkatli bir şekilde ayarlanmasını gerektirir.


Soru 22: Code Cache dışında JVM'deki diğer önemli cache mekanizmaları nelerdir?

Cevap: JVM, Class Data Sharing (CDS), String İnterning ve Inline Caching gibi diğer önemli önbellekleme mekanizmaları da içerir. Bu mekanizmalar, yüksek performanslı ve etkin bir uygulama yürütme sağlamak için birlikte çalışır.

C1 ve C2 derleyicileri ile ilgili detaylı ve karmaşık bir inceleme. Java Kod Örnekleri ile Derleme zamanında optimizasyonlar.

Elbette! İşte planladığımız makalenin içindekiler bölümü. Başlıklar ve alt başlıklar, C1 ve C2 derleyicileri ile ilgili detaylı ve karmaşık bir inceleme sunacak şekildedir.


İçindekiler

Giriş


C1 ve C2 Derleyicileri Hakkında Genel Bakış

HotSpot JVM Yapısı

Just-In-Time (JIT) Derleme

C1 Derleyicisi


C1 Derleyicisinin Rolü

C1 Derleyicisinin Yapısı

İlk Derece Derleme (Tiered Compilation)

Optimizasyon Teknikleri

İlgili Java Kod Örnekleri

C2 Derleyicisi


C2 Derleyicisinin Rolü

C2 Derleyicisinin Yapısı

Üst Derece Derleme (Advanced Compilation)

Optimizasyon Teknikleri

İlgili Java Kod Örnekleri

C1 ve C2 Arasındaki İlişki


İşbirliği ve Entegrasyon

Performans Analizi

Benchmark Testleri

Örnek Sonuçlar

Pratik Uygulamalar ve İpuçları


C1 ve C2'nin İlk Yapılandırılması

İleri Düzey Optimizasyon Teknikleri

Performans İzleme ve Ayarlama

Sonuç


C1 ve C2'nin Etkileri

Gelecek Perspektifi

Ekler


İlgili Araçlar ve Kaynaklar

Referanslar


1. Giriş

1.1 C1 ve C2 Derleyicileri Hakkında Genel Bakış

Java, platformdan bağımsız bir programlama dili olarak tasarlanmıştır, bu da onun herhangi bir işletim sisteminde çalışabileceği anlamına gelir. Bu özelliği sağlamak için Java, HotSpot JVM (Java Virtual Machine) üzerinde çalışır. HotSpot, Just-In-Time (JIT) derleme olarak bilinen bir teknoloji kullanır. Bu bağlamda C1 ve C2 derleyicileri önemli bir rol oynar.


C1 Derleyicisi (Client Compiler): C1, ilk derece derleyici olarak da bilinir. Temel amacı, uygulamanın hızlı bir şekilde başlamasını sağlamaktır. C1, kodun sıkça kullanılan bölümlerini hızla derler ve optimize etmek için bazı basit teknikler kullanır.


C2 Derleyicisi (Server Compiler): C2, daha uzun süre çalışacak olan uygulamalar için tasarlanmıştır. Üst derece derleyici olarak bilinen C2, daha karmaşık optimizasyon teknikleri kullanarak kodun sıkça kullanılan bölümlerini derler. Bu, daha yüksek performans sağlar.


1.2 HotSpot JVM Yapısı

HotSpot JVM, uygulamanın çalışmasını kontrol etmek için kullanılır. İçeriğinde C1 ve C2 derleyicileri gibi bileşenler bulunur.


java

Copy code

// Java kodu yürütülürken, JVM aşağıdaki adımları izler

// 1. Yüklenir

// 2. Doğrulanır

// 3. Yorumlanır / JIT Derlenir

// 4. Yürütülür

1.3 Just-In-Time (JIT) Derleme

Just-In-Time derleme, bir uygulamanın çalışma zamanında derlenmesini sağlar. Bu, C1 ve C2 derleyicileri tarafından yapılır, böylece kod daha hızlı çalışır.


İlk Derece Derleme (C1): Hızlı başlama süresi.

Üst Derece Derleme (C2): Daha yüksek performans ve verimlilik.

Örnek:


java

Copy code

public class JITExample {

  public static void main(String[] args) {

    // Bu döngü, JIT derleyicisinin döngüyü optimize etmesine neden olabilir

    for (int i = 0; i < 10000; i++) {

      // some code here

    }

  }

}

Bu giriş, C1 ve C2 derleyicilerinin genel işlevlerini, HotSpot JVM'nin yapısını ve JIT derlemenin nasıl çalıştığını kapsar. İlerleyen bölümlerde, her bir derleyicinin ayrıntılı bir incelemesini yapacağız.


Eğer devam etmeme izin verirseniz, C1 derleyicisinin rolüne, yapısına ve işleyişine daha derinlemesine bakacağım.


Elbette! C1 derleyicisinin incelendiği bölüme geçiyoruz.


2. C1 Derleyicisi

2.1 C1 Derleyicisinin Rolü

C1 derleyicisi, yani Client Compiler, Java uygulamalarının hızlı başlamasına odaklanır. İlk derece derleme aşamasında, performans odaklı optimizasyonlar yerine başlatma hızını artırmak için basit optimizasyonlar kullanır.


Hızlı Başlangıç: C1, uygulamanın ilk başlangıcında derleme yaparak hızlı yanıt verir.

Düşük Optimizasyon: İlk derece derleme aşamasında, C1 karmaşık optimizasyonlardan kaçınır.

2.2 C1 Derleyicisinin Yapısı

C1 derleyicisinin yapısı, hızlı derlemeye ve basit optimizasyon tekniklerine odaklanmıştır.


Düşük Seviye Optimizasyonlar: Metot içindeki döngüler, şartlı ifadeler gibi basit yapılar üzerinde çalışır.

İnline Metotlar: Kodun tekrar kullanımını artırmak için sık kullanılan metotları içerir.

Örnek:


java

Copy code

public class C1Example {

  public static void main(String[] args) {

    for (int i = 0; i < 10000; i++) {

      performAction(); // Bu metot, C1 tarafından inline edilebilir

    }

  }


  public static void performAction() {

    // some code here

  }

}

2.3 İlk Derece Derleme (Tiered Compilation)

İlk derece derleme aşamasında, C1 derleyicisi, kodun sıkça çalıştırılan "sıcak" bölgelerini tespit eder ve onları hızla derler.


Optimizasyon Teknikleri:


Döngü Açma

Ölü Kod Eleme

Yerel Değişken Optimizasyonu

İlgili Java Kod Örnekleri:


java

Copy code

public class TieredCompilationExample {

  public static void main(String[] args) {

    int result = 0;

    for (int i = 0; i < 10000; i++) {

      result += i; // C1, bu döngüyü optimize edebilir

    }

    // ...

  }

}

C1 derleyicisinin bu bölümü, Java uygulamalarının hızlı başlamasına nasıl yardımcı olduğuna dair detaylı bir bakış sunar. İlk derece derleme ve basit optimizasyonlar sayesinde, uygulama kullanıcıya daha hızlı yanıt verir.


Tabii, şimdi C2 derleyicisine dair ayrıntılara geçelim.


3. C2 Derleyicisi

3.1 C2 Derleyicisinin Rolü

C2 Derleyicisi, Java'nın Server Compiler'ı olarak da bilinir ve uzun süre çalışacak olan uygulamalar için daha yüksek performans sağlamayı amaçlar. Bu, daha karmaşık ve zaman alıcı optimizasyon teknikleri kullanarak gerçekleştirilir.


Yüksek Performans: Uygulamanın daha uzun süre çalışması ve daha yüksek işlem kapasitesi gerektirdiği durumlar için tasarlanmıştır.

Karmaşık Optimizasyonlar: Derin optimizasyonlar uygulanarak CPU ve bellek kullanımı en aza indirilir.

3.2 C2 Derleyicisinin Yapısı

C2 derleyicisinin yapısı, yüksek performans ve verimlilik gerektiren uygulamalar için daha karmaşık optimizasyonlar sağlamaya odaklanmıştır.


Döngü Unrolling: Büyük döngülerin etkin bir şekilde işlenmesi.

Constant Folding: Sabit değerlerin derleme zamanında hesaplanması.

Dead Code Elimination: Kullanılmayan kodların kaldırılması.

Örnek:


java

Copy code

public class C2Example {

  public static final int CONSTANT_VALUE = 5;


  public static void main(String[] args) {

    int result = CONSTANT_VALUE * 10; // C2, bu işlemi derleme zamanında hesaplar

    // ...

  }

}

3.3 Üst Derece Derleme (Advanced Compilation)

Üst derece derleme aşamasında, C2 derleyicisi, kodun sıkça çalıştırılan bölgelerini daha derinlemesine analiz eder ve karmaşık optimizasyonlar uygular.


Optimizasyon Teknikleri:


Escape Analysis

Inlining

Vectorization

İlgili Java Kod Örnekleri:


java

Copy code

public class AdvancedCompilationExample {

  public static void main(String[] args) {

    // C2, Escape Analysis kullanarak bu nesnenin yığın içinde oluşturulmasını sağlayabilir

    Point point = new Point(5, 10);

    int distance = point.calculateDistance();

    // ...

  }

}

C2 derleyicisi, uygulamaların uzun süre çalıştığı ve yüksek performans gerektirdiği senaryolar için tasarlanmıştır. Derinlemesine analiz ve karmaşık optimizasyon teknikleri kullanarak, uygulamanın CPU ve bellek kullanımını en aza indirir, böylece yüksek işlem kapasitesi sağlar.


4. C1 ve C2 Derleyicilerinin İşbirliği ve Performans Analizi

4.1 Tiered Compilation (Kademeli Derleme)

Tiered Compilation, C1 ve C2 derleyicilerinin bir arada kullanılmasını sağlar. İlk aşamada C1 hızlı başlatma sağlarken, C2 daha sonra daha derin optimizasyonlar sağlar.


Hızlı Başlatma ve Yüksek Performans: İdeal bir denge.

Dinamik Adaptasyon: Uygulamanın çalışma süresi gereksinimlerine göre uyum sağlar.

java

Copy code

// Tiered Compilation, performansı optimize etmek için C1 ve C2'yi bir arada kullanır

public class TieredCompilation {

  public static void main(String[] args) {

    // Kod burada C1 ile hızla derlenir, sonra C2 ile optimize edilir

    // ...

  }

}

4.2 Performans Analizi

C1 ve C2 derleyicilerinin etkin bir şekilde kullanılması, performansın dikkatlice izlenmesini gerektirir.


JVM İstatistikleri: GC davranışı, derleme zamanı ve diğer metrikler.

Profil Oluşturma Araçları: VisualVM, JProfiler gibi araçlar.

4.3 Performans Sorunlarının Tanımlanması ve Çözülmesi

Performans sorunlarının izlenmesi ve çözülmesi için kullanılabilecek bazı yöntemler:


JIT Derleme Logları: Derleme aşamasında ne olduğunu görmek için kullanılır.

Optimizasyon Seçenekleri: -XX:+PrintCompilation, -XX:+UnlockDiagnosticVMOptions gibi seçeneklerle JVM'nin davranışını incelemek mümkündür.

java

Copy code

// Performans analizi için örnek kullanım

// JVM başlatılırken bu seçenekler eklenir

// java -XX:+PrintCompilation -XX:+UnlockDiagnosticVMOptions MyApplication

4.4 Gerçek Dünya Senaryoları

C1 ve C2'nin gerçek dünya uygulamalarında kullanımına dair örnekler:


Web Sunucuları: Uzun süre çalışacak olan sunucular için C2'nin derin optimizasyonları yararlı olabilir.

Masaüstü Uygulamaları: C1'in hızlı başlatması, kullanıcıya hızlı bir yanıt süresi sunabilir.

Bu bölüm, C1 ve C2 derleyicilerinin bir arada nasıl çalıştığını, performans analizinin nasıl yapılabileceğini ve bunların gerçek dünya senaryolarında nasıl kullanılabileceğini detaylandırır.


5. Sonuçlar ve Değerlendirme

5.1 C1 ve C2'nin Bir Arada Kullanımının Avantajları

C1 ve C2 derleyicilerinin bir arada kullanılması, Java sanal makinesinin (JVM) hem hızlı başlatma süresi hem de uzun süreli yüksek performans elde etmesini sağlar.


Adaptif Performans: İhtiyaca göre C1 veya C2 kullanımı.

Denge: Başlangıç hızı ve uzun vadeli performans arasında denge.

5.2 Potansiyel Zorluklar ve Çözümler

C1 ve C2 kullanımı bazı zorluklar da getirebilir, ancak bunlar doğru araçlar ve tekniklerle aşılabilir.


Optimizasyon Karmaşıklığı: Uygulama gereksinimlerine uygun optimizasyonların belirlenmesi.

İzleme ve Analiz: Uygun profil oluşturma ve izleme araçlarının kullanılması.

5.3 Gelecek Perspektifi

Java'nın gelecekteki sürümleri, derleyici teknolojisindeki gelişmelerle daha da optimize edilebilir.


Yeni Derleyici Teknolojileri: GraalVM gibi alternatifler.

Daha İyi Entegrasyon: İzleme ve profil oluşturma araçlarındaki gelişmeler.

6. Sonuç

C1 ve C2 derleyicileri, Java'nın dinamik ve etkili bir dil olmasının arkasındaki güçtür. İki derleyicinin bir arada kullanılması, uygulamaların hem hızlı başlamasını hem de yüksek performans sunmasını sağlar.


Java'nın derleyici teknolojisinin anlaşılması, geliştiricilere uygulamalarını en iyi şekilde optimize etme imkanı sunar, böylece kullanıcılar daha hızlı ve daha güvenilir bir deneyim yaşar.


Makale, karmaşık senaryolar ve kod örnekleri ile desteklenen, C1 ve C2'nin rolü, yapısı, optimizasyon teknikleri, işbirliği, performans analizi ve değerlendirme üzerine detaylı bir bakış sunmaktadır.


Bu makale boyunca işlediğimiz her başlık ve alt başlık, Java derleyicilerinin karmaşık dünyasını daha erişilebilir kılmak için tasarlanmıştır. Geliştiricilerin bu bilgileri kullanarak uygulamalarını daha etkili bir şekilde optimize etmeleri mümkündür.


C1 ve C2 derleyiclerde 4 adet olan leveller nelerdir?


Java Sanal Makinesi (JVM) içinde, Just-In-Time (JIT) derleyicisi, kademeli derleme (tiered compilation) olarak adlandırılan bir yaklaşım kullanır. Bu yaklaşımın amacı, uygulamanın performansını en üst düzeye çıkarmaktır, ve derleme 4 seviyeye ayrılmıştır. İşte bu seviyeler:


1. Level 0 - Yorumlayıcı Modu

Bu seviye, yorumlayıcı (interpreter) tarafından işletilir. Metotlar ilk çağrıldığında burada yorumlanır. Yorumlama, derlemeye kıyasla daha yavaştır, ancak başlangıçta hiçbir derleme gecikmesi olmaz.


2. Level 1 - C1 Derleyici (Basit Optimizasyonlar)

Bu seviyede, sıkça kullanılan (hot) metotlar C1 derleyicisi tarafından düşük optimizasyon seviyesiyle derlenir. Bu, başlatma süresini hızlandırmaya yardımcı olur, çünkü derleme süreci nispeten hızlıdır.


3. Level 2, 3 - C1 Derleyici (Daha İyi Optimizasyonlar)

Bu seviyede, C1 derleyicisi yine devreye girer, ancak daha agresif optimizasyonlar uygular. Bu optimizasyonlar arasında hafif metot içeri alma (inlining), loop unrolling gibi teknikler yer alır.


4. Level 4 - C2 Derleyici

Bu son seviye, C2 derleyicisi tarafından işletilir. C2, yüksek optimizasyon seviyesi sağlar, bu yüzden daha uzun derleme süresi alabilir. Bu optimizasyonlar arasında gelişmiş metot içeri alma, kod yeniden düzenleme, dead code elimination gibi teknikler yer alır.


Bu seviyeler arasında, uygulamanın nasıl çalıştığına bağlı olarak dinamik bir geçiş meydana gelir. Örneğin, bir metot çok sıkça kullanılmaya başlarsa, daha yüksek bir derleme seviyesine yükseltilebilir. Aynı şekilde, bir metot daha az kullanılırsa, daha düşük bir seviyeye indirilebilir.


Bu kademeli yaklaşım, Java'nın hem hızlı başlatma sürelerine sahip olmasına, hem de uzun süre çalıştırılan uygulamalar için yüksek performans sağlamasına olanak tanır.


C1 ve C2 derlemede kullanılan teknikler ve açıklamaları


C1 ve C2 derleyicileri, Java Sanal Makinesinde (JVM) kademeli derlemeyi (tiered compilation) mümkün kılar. Her derleyicinin kullanıldığı seviye, belirli bir dizi teknik ve optimizasyon kullanır. İşte bir özet:


C1 Derleyicisi (Client Derleyicisi)

Level 1: Basit Optimizasyonlar

Metot İçeri Alma (Inlining): Küçük metotların içeri alınması, metot çağrısı maliyetini azaltır.

Ölü Kodun Eleme (Dead Code Elimination): Kullanılmayan kod parçalarının kaldırılması.

Level 2, 3: Daha İyi Optimizasyonlar

Loop Peeling: Döngü vücudunun dışarıya alınması, döngü üzerindeki işlemleri optimize etmeye yardımcı olur.

Range Check Elimination: Dizi sınırlarının kontrolünün azaltılması.

Constant Folding: Sabit değerlerle yapılan işlemlerin derleme zamanında hesaplanması.

C2 Derleyicisi (Server Derleyicisi)

Level 4: Yüksek Düzeyde Optimizasyonlar

Daha İleri Metot İçeri Alma: Daha büyük metotların içeri alınması.

Loop Unrolling: Döngülerin açılması, döngü içindeki işlemlerin hızlandırılmasını sağlar.

Escape Analysis: Nesnenin yaşam süresi boyunca dışarı kaçıp kaçmadığının analizi; buna bağlı olarak bazı optimizasyonlar yapılır.

Dinamik Devirtualization: Soyut metot çağrılarının olası dinamik türlerine göre optimize edilmesi.

Global Value Numbering: Benzer ifadelerin bir kez hesaplanmasının sağlanması.

C1 ve C2 derleyicileri, optimizasyon düzeyine göre bir dizi farklı teknik kullanır. C1, hızlı başlatma için tasarlanmıştır ve daha basit optimizasyonlar uygular, C2 ise uzun vadeli performans için yüksek düzeyde optimizasyonlar yapar.


Bu teknikler ve optimizasyonlar, Java uygulamalarının hem hızlı başlamasını sağlar, hem de uzun vadeli performans ihtiyaçlarını karşılar. Her biri, uygulamanın farklı çalışma zamanları ve kullanım senaryoları için özel olarak tasarlanmıştır.


Bu tekniklere kod örnekleri verir misin?


Elbette! Aşağıda, C1 ve C2 derleyicilerinin kullanabileceği bazı optimizasyon tekniklerine ilişkin Java kod örnekleri bulunmaktadır.


1. Metot İçeri Alma (Inlining) - C1 ve C2

Bu teknik, küçük yardımcı metotların ana metota alınması ile uygulanır.


Öncesi:


java

Copy code

public int add(int a, int b) {

  return a + b;

}


public int calculate(int x, int y) {

  return add(x, y) * 2;

}

Sonrası (add metotunun içeri alınması):


java

Copy code

public int calculate(int x, int y) {

  return (x + y) * 2;

}

2. Loop Unrolling - C2

Bu teknik, döngü vücudunun birkaç kez yinelendiği durumlarda işlemlerin hızlandırılmasına yardımcı olur.


Öncesi:


java

Copy code

for (int i = 0; i < 8; i++) {

  array[i] *= 2;

}

Sonrası (döngü 4 adımda açılır):


java

Copy code

array[0] *= 2;

array[1] *= 2;

array[2] *= 2;

array[3] *= 2;

array[4] *= 2;

array[5] *= 2;

array[6] *= 2;

array[7] *= 2;

3. Dead Code Elimination - C1

Bu teknik, kullanılmayan kod parçalarını kaldırır.


Öncesi:


java

Copy code

public int multiply(int a, int b) {

  int unused = a - b;

  return a * b;

}

Sonrası (kullanılmayan değişken kaldırılır):


java

Copy code

public int multiply(int a, int b) {

  return a * b;

}

4. Escape Analysis - C2

Bu teknik, nesnenin metot dışına çıkıp çıkmadığını kontrol eder.


Öncesi:


java

Copy code

public int calculateSum(Point p) {

  Point localPoint = new Point(p.x, p.y);

  return localPoint.x + localPoint.y;

}

Sonrası (nesne kaçmaz, yığın üzerinde tahsis edilebilir):


java

Copy code

public int calculateSum(Point p) {

  int x = p.x;

  int y = p.y;

  return x + y;

}


5. Constant Folding - C1 ve C2

Bu teknik, derleme zamanında sabit değerlerle işlemlerin hesaplanmasını sağlar.


Öncesi:


java

Copy code

public int calculate() {

  int x = 5;

  int y = 3;

  return x * y;

}

Sonrası (sabitler çarpılır):


java

Copy code

public int calculate() {

  return 15;

}

6. Loop Peeling - C1

Bu teknik, döngü başlangıcında veya sonunda tekrarlanmayan işlemleri döngü dışına alır.


Öncesi:


java

Copy code

for (int i = 0; i < n; i++) {

  if (i == 0) {

    init();

  }

  process(i);

}

Sonrası (döngü dışına alınan işlem):


java

Copy code

if (n > 0) {

  init();

}

for (int i = 0; i < n; i++) {

  process(i);

}

7. Range Check Elimination - C1

Bu optimizasyon, aynı dizi üzerinde yapılan ardışık sınır kontrolünü azaltabilir.


Öncesi:


java

Copy code

for (int i = 0; i < array.length; i++) {

  int a = array[i];

  int b = array[i + 1];

  // process a and b

}

Sonrası (sınır kontrolü azaltılır):


java

Copy code

for (int i = 0; i < array.length - 1; i++) {

  int a = array[i];

  int b = array[i + 1];

  // process a and b

}

8. Dinamik Devirtualization - C2

Bu teknik, soyut metot çağrılarını optimize etmeye yardımcı olur.


Öncesi (soyut metot çağrısı):


java

Copy code

public void process(Shape shape) {

  shape.draw();

}

Sonrası (eğer sadece Circle türünde nesneler bu metotla çalışırsa):


java

Copy code

public void process(Shape shape) {

  if (shape instanceof Circle) {

    ((Circle) shape).draw();

  }

}

Bu ve önceki örnekler, C1 ve C2 derleyicilerinin, uygulamaların çalışma zamanı performansını artırmak için nasıl bir dizi farklı teknik ve optimizasyon uygulayabileceğini göstermektedir. Bu teknikler, uygun kod düzenlemeleri ve derleme stratejileri ile birleştiğinde, Java'nın yüksek performanslı ve ölçeklenebilir olmasına yardımcı olur.

Jvm Sandbox Nedir? Nasıl Çalışır?




JVM (Java Virtual Machine) Sandbox, Java uygulamalarını güvenli bir şekilde çalıştırmak için tasarlanmış bir ortamdır. Sandbox, Java uygulamalarının işletim sistemi kaynaklarına doğrudan erişmesini engelleyen bir sınırlandırma mekanizması sağlar.

JVM Sandbox, Java uygulamalarının bilgisayarın kaynaklarına erişmesini kısıtlar ve bu nedenle potansiyel olarak zararlı kodların sisteme zarar vermesini engeller. Örneğin, bir Java uygulaması dosya sistemindeki dosyalara erişmek istese bile, Sandbox bu erişimi kısıtlar ve yalnızca belirli dosya ve dizinlere erişim sağlar.

JVM Sandbox, Java uygulamalarının yalnızca belirli sınırlar içinde çalışmasını sağlar ve aynı zamanda işletim sistemiyle olan etkileşimini kontrol altında tutar. Bu, Java uygulamalarının güvenli bir şekilde çalışmasını sağlar ve diğer işlemlerden etkilenmesini engeller.

Sandbox mekanizması, özellikle internetten indirilen uygulamaların güvenli bir şekilde çalıştırılmasını sağlamak için kullanılır. Özellikle, web tarayıcılarının içinde çalışan Java uygulamaları için Sandbox mekanizması kullanılır. Bu sayede, kullanıcıların bilgisayarlarına zarar verebilecek potansiyel olarak zararlı Java uygulamalarının sisteme erişimi engellenmiş olur.


Jvm Sandbox modülleri nelerdir?


Jvm Sandbox, ayrı bir sanal ortamda çalışan ve JVM'in farklı özelliklerini kısıtlayarak güvenliği artıran bir uygulamadır. Jvm Sandbox, aşağıdaki modülleri içerir:

  1. Class Loader: Class loader, JVM'in bir parçasıdır ve sınıf dosyalarını yükler. Class Loader, güvenlik politikalarını uygulamak için Jvm Sandbox'ta değiştirilir.
  2. Bytecode Verifier: Bytecode verifier, JVM'in bir parçasıdır ve yüklenen bytecode'u doğrular. Jvm Sandbox'ta, bytecode verifier, güvenlik açıklarını engellemek için ek kontroller yapar.
  3. Security Manager: Security Manager, Jvm Sandbox'ın en önemli modüllerinden biridir. JVM'in bir parçasıdır ve JVM'deki herhangi bir işlemin güvenli olup olmadığını kontrol eder. Jvm Sandbox'ta, Security Manager, güvenlik politikalarını uygulamak için kullanılır.
  4. Thread Manager: Thread manager, JVM'in bir parçasıdır ve iş parçacıklarının yürütülmesini kontrol eder. Jvm Sandbox'ta, thread manager, iş parçacıklarının kontrol edilmesi ve sınırlanması için kullanılır.
  5. Memory Manager: Memory manager, JVM'in bir parçasıdır ve bellek yönetimini kontrol eder. Jvm Sandbox'ta, memory manager, bellek kullanımını kontrol etmek ve sınırlamak için kullanılır.
  6. Code Signing: Code signing, JVM'in bir parçasıdır ve kodun güvenilir olduğunu doğrular. Jvm Sandbox'ta, code signing, kodun güvenilirliğini doğrulamak için kullanılır.

Jvm Sandbox, bu modüllerin kombinasyonunu kullanarak bir uygulamanın güvenliğini artırır ve kötü niyetli kodların JVM'in diğer parçalarına erişmesini engeller.


JVM Sandbox, Java uygulamalarının güvenli bir şekilde çalışmasını sağlamak için birçok farklı mekanizma içerir. Bunlar arasında:

  1. Bytecode Verifikasyonu: JVM, Java bytecode'unu çalıştırmadan önce bytecode'un doğru ve güvenli olduğunu doğrulamak için bytecode verifikasyonu adı verilen bir işlem yapar. Bu, uygulamaların JVM içinde güvenli bir şekilde çalıştırılmasını sağlar.
  2. Sınırlı Erişim: Sandbox, uygulamaların yalnızca belirli işlemleri gerçekleştirmesine izin verir. Örneğin, bir uygulamanın dosya sistemindeki belirli dosyaları okumasına veya yazmasına izin verilebilir.
  3. Garbage Collection: JVM, garbage collection adı verilen bir işlem yaparak, uygulamanın bellekte tuttuğu gereksiz nesneleri otomatik olarak temizler. Bu, bellek sızıntılarından kaçınmak için önemlidir.
  4. Security Manager: JVM, Security Manager adı verilen bir mekanizma içerir. Bu mekanizma, uygulamaların belirli kaynaklara erişimini sınırlandırmak için kullanılır. Örneğin, bir uygulamanın ağa bağlanmasını engelleyebilir veya belirli bir dizine erişmesine izin verilebilir.
  5. Class Loading: JVM, uygulamanın kullanacağı sınıfları yükler. Ancak bu yüklenen sınıfların güvenli olması gerekiyor. JVM Sandbox, uygulamanın sınıfların doğrulanması, doğru şekilde yüklenmesi ve kullanılması için bir dizi kontrol sağlar.
  6. Thread Management: JVM Sandbox, uygulamaların çoklu iş parçacıklarını (thread) yönetmesine izin verir. Bu, birden fazla işlemi aynı anda yürütmek için çok önemlidir. Ancak aynı zamanda, bu iş parçacıklarının güvenli ve doğru bir şekilde yönetilmesini sağlamak için bazı kontroller de yerleştirilir.
  7. Code Signing: Java uygulamalarının, dijital olarak imzalanmış bir kodla sunulması mümkündür. Bu, uygulamanın kim tarafından oluşturulduğunu ve doğruluğunu garanti etmek için kullanılabilir. JVM Sandbox, imzalı kodlarla çalışmanın önemini anlar ve uygulamaların sadece güvenilir kaynaklardan alınan imzalı kodlarla çalışmasına izin verir.
  8. Memory Management: JVM Sandbox, Java uygulamalarının bellek yönetimini sağlar. Java, otomatik bellek yönetimi sağlar ve JVM Sandbox, uygulamanın bellek kullanımını izleyerek, gereksiz bellek kullanımını önler. Bu sayede, uygulamanın bellek kullanımı kontrol altında tutulur ve uygulama daha az bellek tüketir.
  9. Access Control: JVM Sandbox, uygulamaların erişim kontrolünü sağlar. Bu, uygulamanın, sistem kaynaklarına (örneğin, dosya sistemi veya ağ bağlantıları) yetkisiz erişimlerini önlemek için kullanılır. JVM Sandbox, uygulamanın sadece belirli kaynaklara erişmesine izin vererek, uygulamanın kontrol altında tutulmasını sağlar.
  10. Security Manager: JVM Sandbox, bir güvenlik yöneticisi içerir. Bu yönetici, uygulamanın güvenliğini kontrol eder ve belirli işlemleri yapmaya izin verip vermeyeceğine karar verir. Örneğin, bir uygulamanın dosyalara yazmasına izin verilip verilmeyeceği veya diğer sistem kaynaklarına erişip erişemeyeceği gibi işlemleri belirleyebilir.

JVM Sandbox, Java uygulamalarının güvenliğini sağlamak için bir dizi farklı mekanizmayı içeren kapsamlı bir platformdur. Bu mekanizmaların hepsi bir arada çalışarak, uygulamanın güvenliğini sağlamak için birçok farklı güvenlik önlemi alınır. Bu da Java uygulamalarının zararlı etkilerden korunmasını ve bilgisayarların güvenliğini sağlamayı mümkün kılar.


Jvm sandbox bytcode verfikasyonu nasıl çalışır?


JVM Sandbox, Java bytecode'unu doğrulayarak, kötü amaçlı yazılımların yürütülmesini engeller. Bytecode verification, JVM'nin bir parçası olarak çalışır ve şu şekilde işler:

  1. Java uygulaması başlatıldığında, JVM, uygulamanın bytecode'unu yükler.
  2. Bytecode verification, yüklenen bytecode'un doğru bir şekilde yazılmış ve güvenli olduğunu doğrulamak için yapılır. Bu işlem, bytecode'un yasal bir Java kodu olduğunu ve JVM tarafından yürütülebileceğini doğrular.
  3. Bytecode verification, işlemci kaynaklarını kullanır ve bazı durumlarda bytecode'u yeniden düzenleyebilir. Bytecode verification sırasında, bytecode'un yürütülmesi sırasında ortaya çıkabilecek potansiyel hatalar tespit edilir ve giderilir. Bu, kötü amaçlı bir saldırganın bytecode'u hatalı bir şekilde yazarak JVM'nin çalışmasını engellemesini veya hatalı davranışlara neden olmasını önler.
  4. Bytecode verification işlemi, bytecode'un yürütülmesine izin vermeden önce tamamlanır. Eğer doğrulama işlemi başarısız olursa, bytecode yürütülmez ve JVM bir hata raporu gönderir.

Bytecode verification, JVM Sandbox'ın bir parçası olarak, Java uygulamalarının güvenliğini sağlamak için önemli bir rol oynar.


Jvm sandbox Sınırlı Erişimi nasıl sağlar?


JVM Sandbox, Sınırlı Erişim (Limited Access) sağlamak için Java Güvenlik Mekanizmasını kullanır. Bu mekanizma, JVM Sandbox'ın çalışması sırasında Java uygulamalarının erişebileceği kaynakları ve işlemleri kontrol eder. Java Güvenlik Mekanizması, Java SecurityManager sınıfı tarafından yönetilir.

Java SecurityManager, Java uygulamalarının kullanabileceği kaynakları ve işlemleri kontrol etmek için bir güvenlik politikası belirler. Bu politika, örneğin dosya sistemi veya ağ erişimi gibi kaynaklara erişim izni veren veya engelleyen bir dizi kural içerir. Ayrıca, Java SecurityManager, JVM Sandbox'ın diğer uygulamalarla etkileşimini de kontrol eder. Örneğin, bir uygulamanın başka bir uygulamanın bellek bölgesine erişmesini veya yürütülmesini engelleyebilir.

JVM Sandbox, Sınırlı Erişim sağlayarak, kötü amaçlı uygulamaların diğer uygulamaların kaynaklarına veya işlemlerine erişmesini önler. Örneğin, bir kötü amaçlı uygulama, bir Java uygulamasının dosya sistemine veya ağ kaynaklarına erişmesini veya bir diğer uygulamanın bellek bölgesine erişmesini engeller. Böylece, JVM Sandbox, Java uygulamalarının güvenliğini sağlamak için önemli bir rol oynar.


Jvm sandbox Garbage Collection nasıl çalışır?


Jvm Sandbox, Java dilindeki Garbage Collection mekanizmasını kullanır. Garbage Collection, Java uygulamalarında, kullanılmayan nesnelerin otomatik olarak bellekten temizlenmesi işlemidir.

Garbage Collection, Java Heap adı verilen bellek bölgesindeki nesneleri izler. Java Heap, JVM Sandbox'ın bellek yönetiminde kullanılan bölgedir. Garbage Collection mekanizması, Java Heap üzerindeki nesneleri sürekli olarak izler ve kullanılmayan nesneleri belirler. Bu nesnelerin bellekten temizlenmesi için özel bir işlem başlatılır.

Garbage Collection mekanizması, JVM Sandbox'ın kontrolü altındadır. Bu nedenle, JVM Sandbox, Garbage Collection mekanizmasını özelleştirerek performans ve bellek kullanımını optimize edebilir. Örneğin, JVM Sandbox, Garbage Collection mekanizmasının çalışma sıklığını veya bellek bölgesindeki nesnelerin ömrünü ayarlayabilir.

Garbage Collection, JVM Sandbox'ın bellek yönetimini kolaylaştıran bir mekanizmadır. Bu mekanizma, bellek sızıntılarını önlemeye ve bellek bölgesindeki kullanılmayan nesnelerin bellekten temizlenmesini otomatikleştirmeye yardımcı olur. Böylece, JVM Sandbox, daha güvenli ve performanslı bir şekilde çalışır.


jvm Sandbox Class Loading nasıl çalışır?







Jvm Sandbox, Class Loading işlemini kullanarak dinamik olarak sınıfların yüklenmesini sağlar. Class Loading, JVM Sandbox'ın bellek yönetiminde kullanılan önemli bir mekanizmadır. Bu mekanizma, JVM Sandbox'ın çalışma zamanında yeni sınıfların yüklenmesine ve yüklenmiş sınıfların bellekten çıkartılmasına olanak tanır.

Jvm Sandbox, Class Loading işlemini aşağıdaki adımlarla gerçekleştirir:

  1. Load (Yükleme) : Yükleme adımında, JVM Sandbox, sınıf dosyasını belleğe yükler. Sınıf dosyası genellikle diskten okunur ve JVM Sandbox'ın bellek bölgesine yüklenir.
  2. Link (Bağlama) : Bağlama adımında, JVM Sandbox, sınıf dosyasındaki tüm referansları doğrular. Bu adım, sınıfın doğru bir şekilde yüklenmesini ve çalıştırılmasını sağlar. Bağlama adımı, üç alt adımdan oluşur:
    a. Verification (Doğrulama) : JVM Sandbox, sınıf dosyasının doğru bir şekilde formatlandığına ve semantik kurallara uygun olduğuna emin olmak için sınıf dosyasını doğrular.
    b. Preparation (Hazırlık) : JVM Sandbox, sınıf dosyasındaki tüm değişkenleri ve diğer statik elemanları bellek bölgesinde tahsis eder.
    c. Resolution (Çözümleme) : JVM Sandbox, sınıf dosyasındaki tüm referansları çözümler ve bunları uygun sınıflara bağlar.
  3. Initialization (Başlatma) : Başlatma adımında, JVM Sandbox, sınıfın statik değişkenlerini ve statik bloklarını başlatır.

Jvm Sandbox, Class Loading işlemini dinamik olarak gerçekleştirerek, yeni sınıfların JVM Sandbox'ın çalışma zamanında yüklenmesine olanak tanır. Bu, JVM Sandbox'ın esnek ve genişletilebilir olmasını sağlar. Ayrıca, Class Loading işlemi sayesinde, JVM Sandbox'ın bellek kullanımı da optimize edilebilir.


Jvm Sandbox Thread Management nasıl çalışır?


Jvm Sandbox'ta, thread yönetimi genellikle aynı şekilde gerçekleştirilir ve JVM'nin normal çalışmasıyla benzerdir. Ancak, bazı sınırlamalar ve ek özellikler de vardır.

Öncelikle, Jvm Sandbox, işletim sistemi düzeyinde threadleri kontrol etmez. Bunun yerine, sandbox, thread oluşturma ve çalıştırma işlemlerini yalnızca belirli bir sayıda thread'e ve belirli sınırlı kaynaklara izin veren özel bir thread havuzu kullanarak gerçekleştirir.

Sandbox'ta, bir uygulama için yalnızca sınırlı sayıda thread oluşturma izni verilir ve bu threadler, uygulamanın işlevselliğini sağlamak için yeterli olacak şekilde yönetilir. Sandbox ayrıca, her thread'in çalışma zamanını sınırlamak için zaman paylaşımı yöntemlerini kullanabilir.

Bunun yanı sıra, Jvm Sandbox, threadlerin birbirleriyle etkileşimini kısıtlayabilir. Örneğin, bir thread'in diğer threadlerin durumlarını okumasına veya değiştirmesine izin verilmez. Bu şekilde, bir thread diğer threadlerin işlevselliğini bozmaz veya onları tehlikeye atacak işlemlerde bulunamaz.

Son olarak, Jvm Sandbox, threadlerin çalıştığı ortamı izleyerek ve gerektiğinde müdahale ederek güvenlik açıklarını önleyebilir. Örneğin, bir thread'in sınırsız bir döngüye girmesine izin verilmez veya bir thread'in diğer kaynakları ele geçirmesine izin verilmez.


Jvm Sandbox Code Signing nasıl çalışır?


Jvm Sandbox'da, code signing, JVM'nin sınırlı erişim mekanizmalarından biridir ve kodun güvenliğini sağlamak için kullanılır. Code signing, imzalı kodların kullanımına izin verirken, imzasız kodların çalışmasını engeller.

Code signing işlemi, kodun imzalanması ve sonrasında bu imzanın doğrulanması olarak iki aşamadan oluşur. Kod imzalandığında, bir şifreleme anahtarı kullanılarak kodun bütünlüğü ve kaynağı doğrulanır. Doğrulama işlemi, şifreleme anahtarının alıcısının güvendiği bir kuruluş tarafından yapılan imzaların doğrulanmasıyla gerçekleştirilir.

Jvm Sandbox'ta, code signing, imzalı kodların sınırlı erişim izinleri ile yürütülmesini sağlar. Imzalı kodların belirli sınırlı kaynaklara erişmesine izin verilirken, imzasız kodların erişimi engellenir. Imzalı kodlar, özel izinlere sahip olmayan kaynaklara erişemez ve sadece imzalandığı izinlere sahip kaynaklara erişebilir.

Özetle, Jvm Sandbox, code signing ile güvenlik açıklarını önlemek için kodların güvenli bir şekilde yürütülmesini sağlar. Imzalı kodlar sınırlı erişim izinleri ile çalışırken, imzasız kodların çalışması engellenir. Bu sayede, sandbox'ta çalışan uygulamaların güvenliği artar ve kötü amaçlı kodların etkileri azaltılır.

Seçkin Tozlu - JVM (Java Virtual Machine) nedir? JVM Nasıl Çalışır? Class Dosyalarının Anatomisi

Seçkin Tozlu'nun kendi blogunda yayınladığı JVM ile ilgili yazı dizisine aşaığdaki linklerden ulaşabilirsiniz.

Java Virtual Machine Nedir? :






Rastgele İçerik

© tüm hakları saklıdır
made with by templateszoo