Onur Karaağaoğlu ile network engineering kariyer sohbeti

 

00:02 Onur Karaoğlu, kariyerine Network mühendisliği üzerinde odaklanarak başladı ve Microsoft, Google ve Uber gibi büyük şirketlerde çalıştı.

02:08 Onur, kariyerine Network mühendisliği ile başladı ve zamanla bilgisayar mühendisliğine geçti, ardından Microsoft, Google ve Uber gibi şirketlerde çalıştı.

04:38 Network mühendisliği, genellikle kurumsal IP yönetimi ve internet servis sağlayıcılığı gibi alanları kapsar.

08:15 Onur, Google'da Network altyapısını genişletmek ve yönetmekle görevlendirildi ve bu, online altyapı işletme kariyerinin başlangıcı oldu.

12:20 Google, Network altyapısını kendi donanımını üreterek ve protokollerini yazarak geliştirdi, bu da şirketin büyümesinde önemli bir rol oynadı.

15:18 Otomasyon ve güvenilirlik odaklı yaklaşımlar, kariyer ilerlemesine yardımcı olabilir.

16:27 Kariyer kararları, şirketlerin kültürü ve yöneticilerle ilişkiler gibi faktörlere dayanabilir.

18:18 Google ve Microsoft gibi teknoloji devlerinin network altyapıları, kendi donanımlarını ve yaklaşımlarını kullanarak farklılık gösterebilir.

21:00 Network altyapısının yönetimi, altyapı kodlaması ve konfigürasyon yönetimi gibi alanlara odaklanabilir.

25:50 Şirketler arasında cloud veya on-premise tercihi yapılırken, genellikle hibrit bir yaklaşım benimsenir.

30:04 Büyük ölçekli şirketler, genellikle hibrit bir çözüm benimseyerek farklı avantajlardan yararlanmaya çalışır.

31:33 Uber'in Amerika'da 3 tane data merkezi vardı ve aralarında ciddi miktarda veri transferi gerçekleşiyordu.

32:00 Uber'in kullanıcıya yönelik uygulaması Google Cloud Platform üzerinde çalışırken, arka planda ağ ihtiyaçlarını karşılamak için kendi ağını kullanıyordu.

33:08 Networking, yüksek hacimli veri transferlerinde maliyetli olabilir, bu nedenle bazen veriyi transfer etmek için kendi ağını kurmak mantıklı olabilir.

35:57 Donanım seçiminde, geleceğe yönelik planlar göz önünde bulundurulmalı ve gereksiz maliyetlerden kaçınılmalıdır.

38:19 Networking altyapısında yapılan iyileştirmeler önemli miktarda maliyet tasarrufu sağlayabilir.

39:12 Uber'de, mühendislik kültürü hızlı hareket eden ve deneyime dayalı bir yaklaşıma sahiptir.

42:57 Cloudflare, temelde içerik dağıtım ağı sunar ve zamanla ek hizmetler ekler, ancak henüz deneysel aşamadadır.

46:47 Discord, teknik yazılar ve geliştirici araçlarının popüler olduğu bir platformdur.

47:15 Cloud sağlayıcılarının neden hizmetlerini geliştirdiği ve bulut mimarisinin avantajları üzerine düşünceler paylaşılmıştır.

48:10 Dağıtık bir ağın, şirketin büyümesi ve yeni ürünler eklemesi için teknik kabiliyetlerin bir göstergesi olduğu belirtilmiştir.

49:18 Cloudflare'ın ağ büyüklüğü ve performans metrikleri üzerinde odaklandığı belirtilmiştir.

52:23 Cloudflare'ın hızlı bir şekilde hizmet sağlama konusundaki başarısı ve rakipleriyle karşılaştırılması üzerine değinilmiştir.

53:28 Cloudflare'ın lokasyon açma kararları ve bu sürecin kriterleri tartışılmıştır.

56:47 Cloudflare ve diğer büyük teknoloji şirketlerinin altyapı ve güvenlik yönetimi konularındaki farklılıkları üzerine konuşulmuştur.

59:40 Cloudflare'ın dağıtık altyapısının yönetimi ve ağ mühendisliği ekibinin görevleri hakkında bilgi verilmiştir.

01:01:05 Cloudflare'ın internet trafiğinin önemli bir kısmını işleme yeteneği ve bu durumun şirketin etkisini vurgulanmıştır.

01:02:14 Cloudflare CEO'su Matthew Prince'in şirketin interneti nasıl daha iyi hale getirebileceği konusundaki aktivist yaklaşımı üzerine değinilmiştir.

[01:02:38] Bölgesel savaşlarda internet erişimini korumak için şirketler ciddi çaba harcıyor.

[01:03:07] Onur, kariyerinde yönetim pozisyonuna geçme kararını, işte maksimum etki ve işin içinde olma isteğiyle aldığını paylaşıyor.

[01:05:14] 15 yıllık kariyerin ardından 40'lara gelmek, yeni deneyimlerin peşinde koşmanın normal olduğunu düşündürüyor.

[01:06:07] Cloudflare'ın yönetim ekibi, teknik bir geçmişe sahip, bu da şirketi diğerlerinden ayırıyor.

[01:07:14] Networking alanında iş imkanları azalabilir ancak altyapı işletme konusunda talep devam ediyor.

[01:13:38] İşte altyapı konularında derinleşmek isteyenler için yol gösterici eksikliği olduğunu belirten Onur, kendi takımınızın dışına çıkıp geniş ölçekte ihtiyaçları anlamanın önemine vurgu yapıyor.

[01:15:43] Networking kariyeri için donanım ve yazılım bilgisine sahip olmanın önemine dikkat çekiyor.

01:17:07 Open Compute projesi, Facebook'un endüstride bilgiyi açık kaynak haline getirerek donanım maliyetlerini düşürme girişimi olarak başladı.

01:18:01 Off the shelf ürünler genellikle daha ucuz olsa da işletmek zor olabilir; organizasyonel yetenek ve bilgi birikimi gerektirir.

01:19:49 Network engineering ve otomasyon konularında kaynaklar bolca bulunabilir, özellikle Google SRE kitapları gibi.

01:21:19 Sertifikasyonlar (örneğin CCNA), bilgiyi derinleştirmek için faydalı olabilir, ancak büyük şirketlerde kesin bir gereklilik olmayabilir.

01:23:20 Network engineering gibi roller için formal eğitimden ziyade pratik deneyim ve araştırma önemlidir.

01:24:51 Altyapı yönetiminde off-the-shelf ürünlerin kullanılması ile özel yazılımların tercihi duruma göre değişir ve her ikisi de avantaj ve dezavantajlara sahiptir.

01:25:45 Özel yazılımların kullanılması bazen beklenmedik sorunlara yol açabilir, bu nedenle evde denemek için uygun olabilir ancak üretim ortamında dikkatli olunmalıdır.

SSH nedir? Nasıl Çalışır?

SSH (Secure Shell) internet üzerinde güvenli bir şekilde ağ hizmetlerine uzaktan erişim sağlamak için kullanılan bir protokoldür. SSH, özellikle uzak sunuculara güvenli bir şekilde bağlanmak, dosya aktarımı yapmak ve ağ hizmetlerini yönetmek için tasarlanmıştır. SSH protokolü, veri şifreleme sayesinde, yetkisiz erişime ve veri dinlemeye karşı koruma sağlar. Böylece kullanıcı adı, şifre, ve iletilen diğer hassas bilgilerin güvenliği artırılmış olur.

SSH iki ana bileşenden oluşur: SSH istemcisi ve SSH sunucusu. SSH istemcisi, SSH protokolünü kullanarak uzak bir sunucuya güvenli bir şekilde bağlanmak isteyen kullanıcının bilgisayarında çalışır. SSH sunucusu ise, uzak makinede çalışır ve gelen SSH bağlantılarını kabul edip, yetkilendirme yapar ve istemci ile güvenli bir iletişim kanalı kurar.

SSH, genellikle komut satırı aracılığıyla kullanılır ve birçok işletim sistemi tarafından doğrudan veya üçüncü parti uygulamalar aracılığıyla desteklenir. SSH, özellikle sistem yöneticileri ve ağ profesyonelleri tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır, çünkü sağladığı güvenlik ve esneklik sayesinde uzaktan sistem yönetimi ve bakımı işlemlerini kolaylaştırır.

SSH Key nedir?

SSH anahtarı, SSH protokolü kapsamında güvenli bir şekilde kimlik doğrulama yapmak için kullanılan bir çift yönlü kriptografik anahtar setidir. Bu anahtar seti, bir "açık anahtar" (public key) ve bir "özel anahtar" (private key) olmak üzere iki parçadan oluşur. SSH anahtarları, parola kullanmadan SSH üzerinden sunuculara ve diğer ağ cihazlarına güvenli bir şekilde erişim sağlamak için yaygın olarak kullanılır.

Özel Anahtar (Private Key): Kullanıcının bilgisayarında güvenli bir şekilde saklanır ve asla başkalarıyla paylaşılmamalıdır. Bu anahtar, sahibinin kimliğini doğrulamak ve şifreli iletişimi açmak için kullanılır.

Açık Anahtar (Public Key): Uzaktaki sunucu veya hizmet üzerinde saklanır. Herkese açık olabilir ve güvenlik riski taşımaz. Kullanıcı, SSH bağlantısı kurmak istediğinde, sunucu kullanıcının açık anahtarını kullanarak bir doğrulama isteği gönderir. Kullanıcı, özel anahtarını kullanarak bu isteği onaylar ve böylece kimliğini güvenli bir şekilde doğrulamış olur.

SSH anahtar tabanlı kimlik doğrulama, iki ana avantaja sahiptir:

Güvenlik: Parolaların aksine, SSH anahtarları kaba kuvvet (brute force) ve sözlük (dictionary) saldırılarına karşı çok daha güçlü bir koruma sağlar. Özel anahtarın güvenliğini sağlamak kullanıcının sorumluluğundadır.

Kolaylık: Kullanıcılar, bir kez SSH anahtarını yapılandırdıktan sonra, parola girmek zorunda kalmadan uzak sistemlere erişebilirler. Bu, özellikle otomatikleştirilmiş görevler ve betikler için büyük bir kolaylık sağlar.

SSH anahtarları, sistem yöneticileri ve geliştiriciler arasında, uzak sunuculara ve hizmetlere güvenli erişim sağlamak için tercih edilen yöntemdir. Anahtarların oluşturulması ve yönetilmesi genellikle SSH istemci yazılımları aracılığıyla gerçekleştirilir.

Temel adımları adım adım açıklamak gerekirse, SSH anahtar tabanlı kimlik doğrulama işlemi şu şekilde gerçekleşir:

SSH Anahtar Çiftinin Oluşturulması (İstemci Tarafında):

İstemci tarafında, kullanıcı bir SSH anahtar çifti oluşturur. Bu işlem, genellikle ssh-keygen gibi bir komut satırı aracı kullanılarak yapılır. Bu işlem sonucunda bir açık anahtar (public key) ve bir özel anahtar (private key) oluşturulur.

Açık Anahtarın Sunucuya Kopyalanması:

Oluşturulan açık anahtar, SSH erişimi istenen sunucuya aktarılır. Bu, genellikle ssh-copy-id komutu ile ya da açık anahtarın içeriğinin manuel olarak sunucunun ~/.ssh/authorized_keys dosyasına eklenmesiyle yapılır.

SSH Bağlantısı Kurulurken Kimlik Doğrulama:

İstemci, sunucuya SSH bağlantısı kurmak istediğinde, sunucu istemcinin açık anahtarı ile eşleşen bir özel anahtara sahip olup olmadığını kontrol eder. Bu, sunucunun authorized_keys dosyasında saklanan açık anahtarlarla karşılaştırma yaparak gerçekleştirilir.

Şifreli İletişim Başlatılması:

İstemcinin özel anahtarı varsa ve doğruysa, sunucu ile istemci arasında şifreli bir oturum başlatılır. İstemci, bu özel anahtarı kullanarak sunucuya gönderdiği tüm verileri şifreler. Sunucu, istemcinin açık anahtarıyla bu verilerin şifresini çözer. Bu işlem, iletişimin güvenliği için önemlidir ve verilerin üçüncü şahıslar tarafından okunmasını önler.

Bu süreçte, özel anahtarın güvenliği çok önemlidir ve asla başkalarıyla paylaşılmamalıdır. Özel anahtarınızı kaybederseniz veya başkalarının eline geçirse, sunucuya erişim güvenliğiniz riske girer. Açık anahtar ise genel olarak güvenli kabul edilir ve paylaşılabilir, çünkü sadece eşleşen özel anahtarın sahip olduğu bilgileri şifresini çözebilir.

SSH Anahtar Çiftinin Oluşturulması (Server Tarafında):

SSH anahtar çiftinin oluşturulması, genellikle istemci tarafında yapılsa da, bazı durumlarda sunucu tarafında da SSH anahtar çifti oluşturmak gerekebilir. Bu, özellikle sunucunun diğer sistemlere (örneğin, bir yedekleme sunucusuna veya başka bir veri merkezine) parolasız SSH erişimi gerektiğinde kullanılır. Sunucuda SSH anahtar çifti oluşturma adımları genellikle şu şekildedir:

Anahtar Çiftinin Oluşturulması:

Sunucuda bir terminal veya komut satırı arayüzü açın.

ssh-keygen komutunu kullanarak yeni bir SSH anahtar çifti oluşturun. Bu komut, kullanıcıya anahtar çiftinin kaydedileceği dosya konumu ve bir parola (isteğe bağlı) belirleme seçeneği sunar. Genellikle, varsayılan konum (~/.ssh/id_rsa için özel anahtar ve ~/.ssh/id_rsa.pub için açık anahtar) kabul edilir.

Komut örneği:

bash

Copy code

ssh-keygen -t rsa -b 4096

Bu komut, 4096 bit boyutunda bir RSA anahtar çifti oluşturur. -t seçeneği anahtar türünü, -b seçeneği ise anahtarın bit uzunluğunu belirler.

Açık Anahtarın İlgili Sunuculara Kopyalanması:

Oluşturulan açık anahtar (id_rsa.pub), SSH erişimi sağlamak istediğiniz diğer sunucuların ~/.ssh/authorized_keys dosyasına eklenmelidir. Bu işlemi ssh-copy-id komutu ile kolayca yapabilirsiniz. Eğer bu komut kullanılamıyorsa, açık anahtarın içeriğini manuel olarak kopyalayıp ilgili dosyaya yapıştırabilirsiniz.

Komut örneği:

bash

Copy code

ssh-copy-id user@remote-server.com

Bu komut, belirtilen kullanıcı adı ve sunucu için önceden oluşturulmuş açık anahtarı kopyalar.

SSH Bağlantısının Test Edilmesi:

Anahtar çifti oluşturulduktan ve açık anahtar ilgili sunuculara eklendikten sonra, SSH bağlantısı test edilerek her şeyin doğru şekilde yapılandırıldığından emin olunur.

Komut örneği:

bash

Copy code

ssh user@remote-server.com

Bu adımlar, sunucunun diğer sistemlere güvenli bir şekilde erişimi için gereken SSH anahtar tabanlı kimlik doğrulama işleminin temel adımlarıdır. Sunucu tarafında anahtar oluşturma işlemi de temelde istemci tarafında yapılan işlemle aynıdır; temel fark, oluşturulan anahtarların kullanım amacı ve yeridir.

ip tcp ve http başlıkları ne işe yarar? Diyelim ki bir HTTP request 3 parça ip paketinde oluşuyor. Her bir pakete IP, TCP ve HTTP header kısmı eklebir mi?

ip tcp ve http başlıkları ne işe yarar?

IP (Internet Protocol), TCP (Transmission Control Protocol) ve HTTP (Hypertext Transfer Protocol) başlıkları, ağ üzerinden veri iletimi sırasında çeşitli amaçlar için kullanılır. Her bir protokolün başlığı, o protokolün işlevselliğini ve gereksinimlerini karşılamak üzere tasarlanmış özgün bilgiler içerir. İşte her bir başlığın temel işlevleri:

IP Başlığı:

Adresleme: IP başlığı, paketin kaynak ve hedef IP adreslerini içerir. Bu adresler, paketin ağ üzerinde doğru kaynaktan doğru hedefe yönlendirilmesini sağlar.

Parçalama ve Yeniden Birleştirme: Büyük veri bloklarının ağ üzerinde taşınabilmesi için parçalara ayrılması gerekebilir. IP başlığı, bu parçaların nasıl yeniden birleştirileceğini belirten bilgiler içerir.

Protokol Bilgisi: Hangi üst düzey protokolün (örneğin TCP veya UDP) kullanıldığını belirtir.

Diğer Kontrol Bilgileri: Paketin ömrü (TTL), hizmet türü ve başlık checksum'ı gibi ek bilgileri içerir.

TCP Başlığı:

Bağlantı Yönetimi: TCP, güvenilir bir bağlantı sağlamak için kaynak ve hedef port numaralarını kullanır. Bu, uygulama katmanındaki farklı süreçler arasında veri akışını yönlendirir.

Akış Kontrolü ve Güvenilirlik: Sıra numaraları ve onaylama numaraları, veri paketlerinin doğru sırada ve eksiksiz olarak ulaştığından emin olmak için kullanılır.

Tıkanıklık Kontrolü: Veri aktarım hızını ağın mevcut durumuna göre ayarlamak için kullanılan mekanizmaları içerir.

Pencereleme: Alıcı tarafın veri alım kapasitesini belirten bir alan içerir, bu da veri aktarımının etkinliğini artırır.

HTTP Başlığı:

İstek ve Yanıt Bilgileri: İstemci tarafından gönderilen HTTP istekleri ve sunucu tarafından verilen yanıtlar hakkında bilgi içerir.

İçerik Tipi ve Kodlaması: Gönderilen verinin türünü (örneğin, HTML, JSON) ve kodlamasını (örneğin, UTF-8) belirtir.

Oturum Yönetimi ve Güvenlik: Çerezler ve kimlik doğrulama bilgileri gibi oturum yönetimi ve güvenlikle ilgili bilgileri içerebilir.

Önbellekleme ve Kontroller: Kaynakların nasıl önbelleğe alınacağını ve sunucu-client arasındaki etkileşimleri kontrol eden yönergeleri içerir.

Bu başlıklar, ağ üzerinde veri iletiminin etkin ve güvenilir bir şekilde gerçekleşmesini sağlayan ayrıntılı kontrol ve yönlendirme mekanizmaları sağlar.

Diyelim ki bir HTTP request 3 parça ip paketinde oluşuyor. Her bir pakete IP, TCP ve HTTP header kısmı eklebir mi?

Evet, bir HTTP isteği, ağ üzerinden iletilirken birden fazla IP paketine bölünebilir ve her bir IP paketi, IP, TCP ve HTTP protokollerinin başlıklarını (header) içerir. Bu durumda, her bir IP paketi kendi başına bir ağ paketi olarak işlenir ve bu paketlerin her birinde IP, TCP ve HTTP protokollerinin ilgili başlıkları bulunur. İşte bu sürecin detayları:

IP Başlığı (IP Header): Her paket, paketin kaynak ve hedef IP adreslerini, paketin uzunluğunu, protokol türünü (örneğin, TCP veya UDP) ve diğer yönlendirme bilgilerini içeren bir IP başlığına sahiptir.

TCP Başlığı (TCP Header): TCP, güvenilir bir bağlantı kurmak ve veri akışını kontrol etmek için kullanılır. TCP başlığı, kaynak ve hedef port numaralarını, sıra numaralarını, onay numaralarını ve diğer kontrol bilgilerini içerir.

HTTP Başlığı (HTTP Header): HTTP başlığı, HTTP isteği veya yanıtının ayrıntılarını içerir. Bu, istemcinin veya sunucunun ne tür bir içerik gönderdiğini veya beklediğini, hangi HTTP sürümünün kullanıldığını ve diğer HTTP spesifik bilgileri içerir.

Bir HTTP isteği birden fazla IP paketine bölündüğünde, her paketin IP ve TCP başlıkları genellikle benzerdir (bazı alanlar, örneğin sıra numarası değişebilir), ancak HTTP başlığı genellikle yalnızca ilk pakette tam olarak yer alır. Sonraki paketler, aynı HTTP mesajının parçalarını taşıdıklarını belirten daha az detay içerebilir veya hiç HTTP başlığı içermeyebilir. Bu, HTTP mesajının bölünmesine ve yeniden birleştirilmesine bağlı olarak değişebilir.

TCP, TCP Connection,Telfon bsğlantısı ile İnternet bağlantısının farkları(Biri mantıksal, biri fiziksel), Websocket Connection, HTTP/2, HTTP/3, SSL/TLS, HTTPS Tam Rehber

TCP Connection ne demektir?

TCP (Transmission Control Protocol) bağlantısı, internet üzerinden veri iletişimini sağlayan bir protokoldür. TCP, veri paketlerinin güvenilir ve sıralı bir şekilde iletilmesini sağlayarak, veri kaybı veya karışıklığının önüne geçer. İşte TCP'nin temel özellikleri:

Güvenilir İletim: TCP, gönderilen her veri paketinin alıcıya ulaştığından emin olmak için onaylama (acknowledgement) ve yeniden gönderme (retransmission) mekanizmalarına sahiptir.

Sıralı Teslim: Gönderilen paketler, alındıkları sırada işlenir. Eğer bir paket kaybolur veya sıra dışı ulaşırsa, TCP düzgün sıralama için gerekli düzenlemeleri yapar.

Veri Akış Kontrolü: TCP, ağın tıkanıklığını önlemek ve veri akışını düzenlemek için akış kontrol mekanizmalarını kullanır. Bu, gönderici ve alıcının veri hızını ayarlamalarına olanak tanır.

Hata Kontrolü: Gönderilen her paket, hataların tespiti için kontrol toplamları ile birlikte gönderilir. Bu, hatalı veya bozuk paketlerin tespit edilmesini ve yeniden gönderilmesini sağlar.

Bağlantı Kurma ve Sonlandırma: TCP, veri iletimine başlamadan önce iki uç nokta arasında bir bağlantı kurar ve iletim tamamlandığında bu bağlantıyı düzgün bir şekilde sonlandırır.

TCP, internet üzerindeki birçok uygulama için temel bir yapıtaşıdır ve e-posta, web tarayıcıları ve dosya transferleri gibi işlemlerde yaygın olarak kullanılır.

TCP, veri iletimine başlamadan önce iki uç nokta arasında bir bağlantı kurar ve iletim tamamlandığında bu bağlantıyı düzgün bir şekilde sonlandırır, demişsin. Vu nasıl olur, connection kurmak fiziksel olarak ne anlama gelmektedir?

TCP'nin bağlantı kurma ve sonlandırma süreci, aslında fiziksel bir bağlantıdan ziyade lojik bir bağlantıyı ifade eder. İki uç nokta arasında bir "oturum" veya "kanal" kurulur ve bu, veri paketlerinin güvenilir bir şekilde iletilmesini sağlar. İşte bu sürecin temel adımları:

Bağlantı Kurma (Three-Way Handshake)

SYN (Synchronize): Bağlantıyı başlatmak isteyen taraf (genellikle istemci), hedefe bir SYN paketi gönderir. Bu, iletişim başlatma isteğidir.

SYN-ACK (Synchronize-Acknowledge): Hedef (genellikle sunucu), SYN paketini alır ve bir SYN-ACK paketi ile yanıt verir. Bu, ilk isteğin alındığını ve bağlantı için hazır olduğunu belirtir.

ACK (Acknowledge): İstemci, SYN-ACK paketini alır ve bir ACK paketi ile yanıt verir. Bu, her iki tarafın da bağlantıya hazır olduğunu ve veri iletimine başlanabileceğini gösterir.

Bu üç adımlı işlem, TCP bağlantısının güvenli ve doğru bir şekilde kurulmasını sağlar.

Bağlantı Sonlandırma (Four-Way Handshake)

FIN (Finish): Bağlantıyı sonlandırmak isteyen taraf bir FIN paketi gönderir.

ACK: Diğer taraf, FIN paketini bir ACK paketi ile onaylar.

FIN: Bağlantıyı sonlandırmak isteyen diğer taraf da kendi FIN paketini gönderir.

ACK: İlk taraf, son FIN paketini bir ACK paketi ile onaylar.

Bu süreç, TCP bağlantısının düzgün bir şekilde sonlandırılmasını sağlar.

Fiziksel ve Lojik Bağlantı

Fiziksel Bağlantı: İki cihaz arasındaki gerçek, fiziksel bağlantıyı (kablo, Wi-Fi, vb.) ifade eder.

Lojik Bağlantı: TCP bağlantısı gibi, ağ üzerindeki iki uç nokta arasında kurulan sanal bir iletişim kanalını ifade eder.

TCP bağlantısı, veri iletiminin güvenilirliğini ve düzgünlüğünü sağlamak için bu lojik bağlantıyı kullanır. Bu, fiziksel bağlantının üzerinde çalışan bir protokol katmanıdır.

Bu kanal bilgileri lient ve server tarafında nasıl tutulur?

TCP bağlantısı sırasında, hem istemci (client) hem de sunucu (server) tarafında bağlantıyla ilgili önemli bilgileri tutan bir yapı kullanılır. Bu yapıya genellikle "socket" denir. Socket, ağ üzerinden iletişim kurmak için gerekli olan tüm bilgileri içerir ve her iki tarafın da bu bilgilere göre hareket etmesini sağlar. İşte bu bilgilerin bazı önemli örnekleri:

IP Adresi ve Port Numarası: Her socket, bir IP adresi ve bir port numarası içerir. Bu, bağlantının hangi cihazlara ve hangi uygulamalara ait olduğunu belirler. İstemci ve sunucu, bu bilgileri kullanarak birbirleriyle iletişim kurar.

Bağlantı Durumu: Socket, bağlantının mevcut durumunu (örneğin, açık, kapalı, beklemede) tutar. Bu, TCP'nin bağlantıyı yönetmesi ve uygun protokol adımlarını takip etmesi için önemlidir.

Sıra Numaraları ve Onay Numaraları: TCP, gönderilen her paket için bir sıra numarası atar ve alınan her paket için bir onay numarası tutar. Bu, paketlerin doğru sırada ve eksiksiz olarak alınıp alınmadığını kontrol etmek için kullanılır.

Pencere Boyutu: Bu, alıcı tarafın şu anda kabul edebileceği maksimum veri miktarını belirtir. Bu, veri akışının düzenlenmesi ve ağ tıkanıklığının önlenmesi için kullanılır.

Zaman Aşımı ve Yeniden Deneme Sayacı: Eğer bir paket belirli bir süre içinde onaylanmazsa, yeniden gönderilmesi gerekebilir. Socket, bu zaman aşımı bilgilerini ve yeniden deneme sayısını tutar.

Diğer Kontrol Bilgileri: Hata kontrolü, paket sıralaması, ve veri bütünlüğü ile ilgili ek bilgiler.

Bu bilgiler, istemci ve sunucu arasındaki TCP bağlantısının etkili bir şekilde kurulmasını, sürdürülmesini ve sonlandırılmasını sağlar. Her bir bağlantı için ayrı bir socket oluşturulur ve bu socket, bağlantının yaşam döngüsü boyunca gerekli tüm bilgileri içerir. Bu, TCP'nin güvenilir ve düzenli bir veri iletimi sağlamasının temelini oluşturur.

Yani telefonda olduğu gibi elektriksel bir sürekli bağlantı yok

Evet, doğru anlamışsınız. TCP (Transmission Control Protocol) üzerinden gerçekleşen bağlantılar, klasik telefon sistemlerindeki gibi sürekli elektriksel bir bağlantıya dayanmaz. Bu, TCP'nin daha çok "lojik" bir bağlantı olduğu anlamına gelir. İşte bu farkın anahtar noktaları:

Elektriksel Sürekli Bağlantı (Telefon Sistemleri): Geleneksel telefon sistemlerinde, bir arama yapıldığında, arayan ve alıcı arasında fiziksel bir devre kurulur. Bu devre, konuşma bitene kadar aktif kalır ve sürekli bir elektriksel bağlantı sağlar.

Lojik Bağlantı (TCP/IP): TCP/IP üzerinde veri iletimi, sürekli bir elektriksel bağlantı yerine, ağ üzerindeki paketlerin gönderilmesi ve alınması şeklinde gerçekleşir. Burada, bağlantı, her iki uç nokta arasında mantıksal bir yol oluşturmak için kurulan protokol kuralları ve anlaşmalarına dayanır.

Paket Bazlı İletim: Veriler, paketler halinde gönderilir ve her paket bağımsız bir şekilde ağ üzerinden hedefine ulaşır. Paketler farklı yolları takip edebilir ve varış noktasında tekrar bir araya getirilir.

Bağlantı Kurma ve Sonlandırma: TCP, veri iletimine başlamadan önce ve sonlandırdıktan sonra lojik bağlantıyı kurar ve sonlandırır. Bu, three-way handshake ve four-way handshake süreçleriyle gerçekleşir.

Durumsuz Protokoller: İnternet protokolleri, genellikle "durumsuz" olarak kabul edilir, bu da iletişimin her adımının bir öncekinden bağımsız olduğu anlamına gelir. TCP ise, durum bilgisini tutarak bu kuralın bir istisnasıdır.

Veri İntegritesi ve Sıralaması: TCP, verilerin doğru sırada ve eksiksiz olarak iletildiğinden emin olmak için paket sıralaması ve onaylama mekanizmalarını kullanır.

Bu açıdan bakıldığında, TCP'nin sağladığı bağlantı, daha çok veri paketlerinin güvenilir bir şekilde iletildiği bir protokol anlaşmasına dayanır ve fiziksel devrelerin sürekli olarak açık kalmasını gerektirmez. Bu, internet ve modern ağ teknolojilerinin temelini oluşturan bir özelliktir.

Connection ne kadar süreyle ve nasıl açık kalır?

TCP bağlantısının ne kadar süreyle ve nasıl açık kaldığı, çeşitli faktörlere bağlıdır. Bağlantının süresi ve devamlılığı genellikle uygulamanın gereksinimleri, ağ trafiği koşulları ve protokol özellikleri tarafından belirlenir. İşte bu konuda bazı önemli noktalar:

Uygulamanın İhtiyaçları: Bir TCP bağlantısı, uygulama tarafından açılır ve genellikle uygulama tarafından kapatılır. Örneğin, bir web sunucusu ile tarayıcı arasındaki bağlantı, kullanıcının sayfayı yüklemesiyle başlar ve sayfanın yüklenmesi tamamlandığında sona erer. Ancak, bazı uygulamalar (örneğin, e-posta veya anlık mesajlaşma servisleri) daha uzun süreli bağlantılar kurabilir.

Keep-Alive Mekanizması: Bazı TCP uygulamaları, uzun süreli bağlantılar için "keep-alive" mekanizmalarını kullanır. Bu, belirli aralıklarla, bağlantının hala aktif olduğunu kontrol etmek için küçük kontrol paketlerinin gönderilmesini içerir.

Zaman Aşımı (Timeout): TCP bağlantıları, belirli bir süre boyunca herhangi bir veri alışverişi yapılmazsa zaman aşımına uğrayabilir. Bu süre, uygulama veya işletim sistemi tarafından belirlenir ve bağlantının gereksiz yere açık kalmamasını sağlar.

Hata Durumları: Ağ hataları, hedef sunucunun çökmesi veya ağ bağlantısının kaybı gibi durumlar da bağlantının kesilmesine neden olabilir. TCP, bu tür hataları tespit etmek için mekanizmalara sahiptir ve bağlantıyı uygun bir şekilde sonlandırır.

Manuel Kapatma: Uygulama geliştiriciler, belirli bir durumda veya kullanıcı etkileşimi sonucunda bağlantıyı manuel olarak kapatma seçeneğine sahiptir.

Four-Way Handshake: TCP bağlantısının düzgün bir şekilde kapatılması için, TCP'nin four-way handshake adı verilen bir süreci vardır. Bu süreç, her iki tarafın da bağlantıyı sonlandırmak üzere olduğunu onaylamasını içerir.

Sonuç olarak, bir TCP bağlantısının açık kalma süresi ve koşulları, birçok değişkene bağlıdır ve genellikle uygulamanın gereksinimleri tarafından belirlenir. TCP'nin esnek yapısı, farklı türdeki ağ uygulamalarının çeşitli ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde bağlantıyı yönetmelerine olanak tanır.

Websocket TCP mi kullanır? Hep açık mı kalır?

Evet, WebSocket protokolü TCP'yi kullanır ve genellikle daha uzun süreli, sürekli bir bağlantı sağlamak üzere tasarlanmıştır. WebSocket, web uygulamalarında iki yönlü iletişim için kullanılır ve geleneksel HTTP istek/yanıt modelinin aksine, sunucu ve istemci arasında açık bir iletişim kanalı sağlar. İşte WebSocket bağlantısının temel özellikleri:

WebSocket ve TCP

TCP Üzerinde Çalışır: WebSocket, altta yatan iletişim için TCP protokolünü kullanır. Bu, WebSocket'ın güvenilir veri iletiminden yararlandığı anlamına gelir.

Bağlantı Yükseltme (Upgrade): Bir WebSocket bağlantısı başlatıldığında, ilk olarak standart bir HTTP isteği gönderilir. Bu istek, "Upgrade" başlığı içerir ve WebSocket'e geçiş yapılacağını belirtir. Sunucu uygun bir yanıtla cevap verirse, TCP bağlantısı WebSocket bağlantısına "yükseltilir".

Sürekli Bağlantı

Uzun Süreli Bağlantı: WebSocket, bağlantının kurulduktan sonra sürekli açık kalmasını sağlar. Bu, sunucunun ve istemcinin, bağlantıyı manuel olarak kapatmadıkları sürece, sürekli veri alışverişinde bulunabilmelerini sağlar.

İki Yönlü İletişim: WebSocket, sunucu ve istemci arasında gerçek zamanlı, iki yönlü iletişimi kolaylaştırır. Bu, sunucunun istemciye aktif olarak veri göndermesine (push) olanak tanır.

Düşük Gecikme Süresi: WebSocket, sürekli açık bir bağlantı kullanarak HTTP'nin her istek için bağlantı kurma ve kapatma süreçlerini ortadan kaldırır. Bu, daha düşük gecikme süreleri sağlar ve özellikle gerçek zamanlı uygulamalar için yararlıdır.

Kullanım Senaryoları

Gerçek Zamanlı Uygulamalar: Canlı sohbetler, oyunlar, finansal ticaret platformları gibi gerçek zamanlı veri akışı gerektiren uygulamalar.

Sunucudan İstemciye Bildirimler: Sunucunun, veritabanı güncellemeleri veya sosyal medya etkileşimleri gibi olaylara dayalı olarak istemciye bildirim göndermesi.

Bağlantının Sonlandırılması

Manuel Kapatma: Hem sunucu hem de istemci, WebSocket bağlantısını herhangi bir zamanda kapatabilir.

Zaman Aşımı ve Hatalar: Ağ hataları veya zaman aşımı durumları, bağlantının kesilmesine neden olabilir.

WebSocket, web tabanlı uygulamalarda sürekli ve etkileşimli iletişim ihtiyaçlarını karşılamak için tasarlanmıştır. TCP'nin sağladığı güvenilirlik ile birlikte, dinamik ve gerçek zamanlı web uygulamalarının geliştirilmesine olanak tanır.

Her HTTP isteği için sürekli connection açılır demişsin. Bu son yıllarda değişmedi mi?

Evet, son yıllarda HTTP protokolünde yapılan geliştirmelerle, her istek için ayrı bir bağlantı açma ihtiyacı azalmıştır. Bu geliştirmelerden en önemlisi HTTP/2 ve daha yakın zamanda HTTP/3'tür. Bu protokoller, ağ trafiğini optimize etmek ve performansı artırmak için çeşitli yenilikler sunar:

HTTP/2

Multiplexing: HTTP/2, aynı TCP bağlantısı üzerinden birden fazla isteği eş zamanlı olarak göndermeyi ve almayı destekler. Bu, ağ gecikmesini azaltır ve sayfa yükleme sürelerini iyileştirir.

Stream Prioritization: Farklı kaynakların (örneğin, resimler, CSS dosyaları) yükleme önceliklerini ayarlayarak, en önemli içeriğin önce yüklenmesini sağlar.

Server Push: Sunucunun, istemcinin henüz talep etmediği ancak muhtemelen ihtiyaç duyacağı kaynakları önceden göndermesine olanak tanır.

HTTP/3

QUIC Protokolü Üzerine Kurulu: HTTP/3, TCP yerine QUIC protokolünü kullanır. QUIC, UDP üzerine kurulmuştur ve bağlantı kurma sürelerini daha da azaltır, ayrıca paket kaybı durumunda iyileşmeyi hızlandırır.

Daha İyi Performans ve Güvenilirlik: QUIC, TCP'nin bazı sınırlamalarını aşarak, özellikle kayıplı veya yüksek gecikmeli ağlarda performansı iyileştirir.

Sonuç

Bu gelişmeler, modern web uygulamalarının her HTTP isteği için yeni bir TCP bağlantısı açma gereksinimini azaltmıştır. Özellikle HTTP/2'nin multiplexing özelliği, aynı bağlantı üzerinden birden fazla kaynağın verimli bir şekilde transfer edilmesini sağlayarak, web sayfalarının daha hızlı yüklenmesine katkıda bulunur. HTTP/3 ise, daha da gelişmiş performans ve güvenilirlik sunarak ağ iletişimini optimize etmeye devam eder. Bu protokollerin geniş çaplı benimsenmesiyle, web trafiği daha verimli hale gelmiş ve kullanıcı deneyimi iyileşmiştir.

Ağda var olan bir database server ile de TCP üzerinden mi connection sağlanır?

Evet, bir ağdaki veritabanı sunucusuna (database server) bağlanırken genellikle TCP (Transmission Control Protocol) kullanılır. TCP, veri iletiminde güvenilirlik ve sıra doğruluğu sağlamasıyla bilinir, bu da veritabanı işlemleri için çok önemlidir. İşte bu bağlantının temel özellikleri:

Güvenilirlik

Veri Bütünlüğü: TCP, gönderilen verilerin hedefe doğru ve eksiksiz bir şekilde ulaşmasını sağlar. Veritabanı operasyonlarında, sorgu sonuçlarının ve işlemlerin doğruluğu kritik öneme sahiptir.

Sıra Doğruluğu: TCP, paketlerin gönderildiği sırayla alınmasını garantiler, bu da veritabanı sorgularının ve yanıtlarının doğru sırayla işlenmesini sağlar.

Performans

Bağlantı Yönetimi: TCP, veritabanı sunucusuna yapılan bağlantıların yönetilmesinde etkilidir, özellikle çoklu istemcilerle çalışırken.

Paket Yönetimi: TCP, ağ üzerinden veri paketlerinin uygun bir şekilde bölünmesini ve birleştirilmesini sağlar, bu da veri transferi verimliliğini artırır.

Güvenlik

Şifreleme: Çoğu veritabanı sistemi, TCP bağlantılarını şifrelemek için SSL/TLS gibi protokolleri kullanır. Bu, veri güvenliğini ve mahremiyetini artırır.

Protokol Kullanımı

Özelleşmiş Protokoller: Bazı veritabanı sistemleri, TCP üzerinde kendi özelleşmiş protokollerini kullanır. Örneğin, MySQL, PostgreSQL ve Microsoft SQL Server gibi popüler veritabanları, ağ üzerinde veri alışverişi yapmak için kendi protokollerini geliştirmişlerdir.

Standart Portlar: Çoğu veritabanı sistemi, TCP üzerinden belirli standart portlar kullanır (örneğin, MySQL için 3306, PostgreSQL için 5432).

Kullanım Senaryoları

Uygulama Sunucuları: Web uygulamaları, uygulama sunucuları ve diğer yazılımlar, veritabanı sunucularına TCP üzerinden bağlanır.

Uzaktan Yönetim: Veritabanı yöneticileri, ağ üzerinden veritabanı sunucularına bağlanarak yönetim ve bakım işlemleri yapabilirler.

Sonuç olarak, TCP'nin sağladığı güvenilir ve sıralı veri iletimi, veritabanı sunucuları ile iletişim kurulurken tercih edilen yöntemdir. Bu, hem veri bütünlüğünü korumak hem de ağ üzerinden etkili bir şekilde veri alışverişi yapmak için gereklidir.

Çoğu veritabanı sistemi, TCP bağlantılarını şifrelemek için SSL/TLS gibi protokolleri kullanır, demişsin. Bunu tam olarak nasıl yapar?

Veritabanı sistemlerinin TCP bağlantılarını SSL/TLS (Secure Sockets Layer/Transport Layer Security) protokolleri kullanarak şifrelemesi, veri iletimini güvenli hale getirir. Bu süreç, hem veri bütünlüğünü korur hem de verilerin izinsiz erişimlere karşı güvenliğini sağlar. İşte bu sürecin temel adımları:

1. SSL/TLS El Sıkışma (Handshake)

Bağlantı Başlatma: İstemci, veritabanı sunucusuna bir bağlantı talebi gönderir. Bu aşamada, SSL/TLS el sıkışması başlar.

Sunucu Kimliği ve Sertifikası: Veritabanı sunucusu, SSL sertifikasını ve genellikle açık anahtarını içeren bir sertifika gönderir. Bu sertifika, genellikle bir sertifika otoritesi (CA) tarafından imzalanmıştır ve sunucunun kimliğini doğrular.

Anahtar Değişimi: İstemci, sunucunun gönderdiği sertifikayı doğrular ve oturum anahtarı oluşturmak için sunucunun açık anahtarını kullanır. Bu oturum anahtarı, iletişimin şifrelenmesi için kullanılacaktır.

Şifreleme Protokolü Anlaşması: İstemci ve sunucu, hangi şifreleme algoritmalarının kullanılacağı konusunda anlaşır. Bu, verilerin nasıl şifreleneceğini ve şifresinin nasıl çözüleceğini belirler.

Bağlantının Tamamlanması: SSL/TLS el sıkışması tamamlandıktan sonra, istemci ve sunucu arasındaki tüm iletişim şifrelenir.

2. Şifreli İletişim

Veri Transferi: İletişim başladıktan sonra, istemci ve sunucu arasında gönderilen tüm veri, önceden anlaşılan şifreleme protokolleri kullanılarak şifrelenir.

Veri Bütünlüğü ve Gizliliği: Şifreleme, verilerin bütünlüğünü korur ve üçüncü şahısların verilere erişimini engeller.

3. Bağlantının Sonlandırılması

Bağlantı Kapanışı: İletişim sona erdiğinde, SSL/TLS bağlantısı güvenli bir şekilde sonlandırılır.

Anahtarların Yok Edilmesi: Güvenlik için, kullanılan oturum anahtarları yok edilir veya silinir.

Uygulama Örnekleri

MySQL, PostgreSQL, SQL Server: Bu veritabanları, istemci-sunucu iletişiminde SSL/TLS şifrelemesini destekler. Bu özellik genellikle yapılandırma dosyalarında veya bağlantı parametrelerinde etkinleştirilebilir.

Web Uygulamaları ve API'ler: Web uygulamaları ve API'ler, veritabanı bağlantılarında SSL/TLS kullanarak kullanıcı verilerinin güvenliğini sağlar.

Bu süreç, veritabanı iletişimini güvenli kılar ve özellikle hassas verilerin işlendiği durumlarda kritik öneme sahiptir. SSL/TLS şifrelemesi, verilerin hem iletim sırasında hem de dinlenme halindeyken korunmasına yardımcı olur.

Sunucunun gönderdiği anahtarı başkası ele geçirirse sunucunun gönderdiği dataları deşifre edemez mi?

Sunucunun gönderdiği anahtarı başkasının ele geçirmesi durumu, SSL/TLS protokolünün temel güvenlik prensiplerinden biri olan "açık anahtar şifrelemesi" ile ele alınır. Bu durumda, sunucu tarafından gönderilen "açık anahtar" aslında herkes tarafından erişilebilir bir anahtardır ve bu anahtarın ele geçirilmesi güvenlik açığı yaratmaz. İşte bu sürecin nasıl işlediğini açıklayalım:

Açık Anahtar Şifrelemesi

Açık Anahtarın Rolü: SSL/TLS'de, sunucu, şifreleme için bir "açık anahtar" ve "özel anahtar" çifti kullanır. Sunucu, iletişim kurmak isteyen herkese açık anahtarını sağlar.

Şifreleme ve Deşifreleme: İletişim kurmak isteyen bir istemci, sunucunun açık anahtarını kullanarak bir mesajı (genellikle bir oturum anahtarı) şifreler. Ancak bu şifreli mesaj, yalnızca eşleşen özel anahtarla deşifre edilebilir. Sunucunun özel anahtarı her zaman gizli tutulur ve asla paylaşılmaz.

Güvenlik: Bu sistem, açık anahtarın herkes tarafından erişilebilir olmasına rağmen güvenliği sağlar. Çünkü, açık anahtarla şifrelenmiş veriyi sadece eşleşen özel anahtar deşifre edebilir. Bu, açık anahtarın ele geçirilmesinin tek başına bir güvenlik riski oluşturmadığı anlamına gelir.

Güvenlik Açığı Senaryoları

Özel Anahtarın Ele Geçirilmesi: Gerçek bir güvenlik riski, sunucunun özel anahtarının ele geçirilmesidir. Bu durumda, şifrelenmiş iletişim deşifre edilebilir.

Man-in-the-Middle Saldırıları: SSL/TLS, Man-in-the-Middle (MitM) saldırılarına karşı da koruma sağlar. Bu tür bir saldırıda, saldırgan, istemci ile sunucu arasına girerek iletişimi dinlemeye veya değiştirmeye çalışır. SSL/TLS, sertifika doğrulama yoluyla bu tür saldırıları önler.

Sonuç

Sunucunun gönderdiği açık anahtarın ele geçirilmesi, SSL/TLS'nin temel güvenlik yapısını bozmaz. Asıl önemli olan, özel anahtarın güvenliğinin korunması ve iletişimin doğrulanmasıdır. Bu nedenle, SSL/TLS protokolleri, modern internet güvenliği için hayati öneme sahip bir araçtır ve verilerin güvenli bir şekilde iletilmesini sağlar.

O halde sunucu istemciye şifreli bir data göndermiyor, sadece istemci sunucuya şifreli data gönderiyor

Aslında SSL/TLS protokolü, hem sunucudan istemciye hem de istemciden sunucuya veri akışının şifrelenmesini sağlar. Buradaki kritik nokta, şifreleme işleminin başlangıcında kullanılan anahtar değişimi sürecidir. İlk etapta, sadece istemci sunucuya şifreli veri gönderiyor gibi görünse de, aslında karşılıklı güvenli bir iletişim kanalı kuruluyor. İşte bu sürecin adımları:

Anahtar Değişimi: SSL/TLS el sıkışması sırasında, istemci ve sunucu arasında güvenli bir şekilde paylaşılan bir "oturum anahtarı" oluşturulur. Bu anahtar, her iki taraf tarafından da kullanılabilecek şekilde tasarlanmıştır.

Karşılıklı Şifreleme:

İstemciden Sunucuya: İlk olarak, istemci, sunucunun açık anahtarını kullanarak bu oturum anahtarını şifreler ve sunucuya gönderir. Sunucu, kendi özel anahtarıyla bu oturum anahtarını deşifre eder.

Sunucudan İstemciye: Oturum anahtarı kurulduktan sonra, sunucu ve istemci bu ortak anahtarı kullanarak karşılıklı olarak veri şifrelemesi yapabilirler. Bu, sunucunun da istemciye şifreli veri göndermesini sağlar.

Şifrelenmiş İletişim:

İletişimin bu noktasından itibaren, hem sunucudan istemciye giden veriler hem de istemciden sunucuya giden veriler, ortak oturum anahtarı kullanılarak şifrelenir.

Bu şifreleme, iletişimin her iki yönlü olarak güvenli olmasını sağlar ve üçüncü şahısların verileri okuyabilmesini veya değiştirebilmesini engeller.

Veri Bütünlüğü ve Gizlilik: SSL/TLS, iletilen verilerin hem bütünlüğünü korur hem de gizliliğini sağlar, böylece iletişim güvenli bir şekilde gerçekleşir.

Sonuç olarak, SSL/TLS protokolü, hem sunucudan istemciye hem de istemciden sunucuya veri akışının şifrelenmesini sağlayan karşılıklı bir sistemdir. Bu, özellikle hassas verilerin iletimi sırasında güvenliği sağlamak için kritik bir öneme sahiptir.

SSL/TLS HTTP protokolünde de aynı çalışır değil mi?

Evet, SSL/TLS, HTTP protokolü ile birlikte kullanıldığında da aynı temel prensiplere göre çalışır. Bu birleşim, genellikle HTTPS (HTTP Secure) olarak adlandırılır ve web trafiğini şifrelemek için kullanılır. İşte HTTPS'nin temel çalışma prensipleri:

HTTPS ve SSL/TLS

El Sıkışma (Handshake) Süreci: HTTPS bağlantısı başlatıldığında, ilk olarak SSL/TLS el sıkışması gerçekleşir. Bu süreç, sunucunun bir SSL sertifikası göndermesi ve istemci tarafından bu sertifikanın doğrulanması ile başlar.

Anahtar Değişimi ve Şifreleme Anlaşması: İstemci ve sunucu, güvenli iletişim için kullanılacak şifreleme anahtarlarını ve algoritmalarını belirler. Bu süreç, veri şifrelemesi için gerekli ortak oturum anahtarının oluşturulmasını içerir.

Şifreli İletişim: El sıkışma tamamlandıktan sonra, tüm HTTP iletişimi (URL'ler, GET/POST verileri, çerezler vb.) SSL/TLS kullanılarak şifrelenir. Bu, verilerin hem sunucudan istemciye hem de istemciden sunucuya güvenli bir şekilde iletilmesini sağlar.

HTTPS'nin Avantajları

Gizlilik: İletişim, üçüncü şahısların verileri okumasını engelleyecek şekilde şifrelenir.

Veri Bütünlüğü: İletilen verilerin değiştirilmeden ulaşması sağlanır.

Kimlik Doğrulama: Sunucunun gerçekten iddia edilen sunucu olduğunu doğrulayan sertifikalar kullanılır, bu da Man-in-the-Middle saldırılarına karşı koruma sağlar.

Güvenlik ve Performans

Sertifika Otoriteleri (CA): HTTPS sertifikaları, güvenilir sertifika otoriteleri tarafından verilir ve sunucunun kimliğini doğrular.

Performans: Modern SSL/TLS uygulamaları, şifreleme ve deşifreleme işlemlerini hızlı ve verimli bir şekilde gerçekleştirecek şekilde optimize edilmiştir.

Sonuç

SSL/TLS, HTTP protokolü ile kullanıldığında, internet üzerinden güvenli veri iletimini sağlar. Bu, özellikle finansal işlemler, kişisel verilerin iletimi ve gizliliğin önemli olduğu diğer durumlar için hayati önem taşır. HTTPS'nin yaygın benimsenmesiyle, internet kullanıcılarının verilerinin güvenliği önemli ölçüde artmıştır.

Hacker oturum abahtarını ele geçiremez mi?

Hackerların bir oturum anahtarını ele geçirmesi, SSL/TLS güvenlik protokollerinin doğru ve dikkatli bir şekilde uygulanması durumunda oldukça zordur. Ancak, herhangi bir güvenlik sistemi gibi, SSL/TLS de bazı potansiyel zayıf noktalara sahiptir ve belirli saldırı türlerine karşı savunmasız olabilir. İşte SSL/TLS oturum anahtarının güvenliğini etkileyebilecek bazı faktörler ve saldırı türleri:

1. Şifreleme Gücü

Kriptografik Güçlülük: SSL/TLS'nin güvenliği, kullanılan şifreleme algoritmalarının ve anahtar uzunluklarının gücüne bağlıdır. Zayıf veya eski şifreleme yöntemleri, anahtarların kırılmasına daha açık olabilir.

2. Uygulama Hataları

Yanlış Yapılandırma: SSL/TLS'nin yanlış veya zayıf bir şekilde yapılandırılması, güvenlik açıklarına neden olabilir.

Yazılım Kusurları: Sunucu yazılımındaki veya SSL/TLS kütüphanelerindeki hatalar, güvenlik zafiyetlerine yol açabilir.

3. Ağ Saldırıları

Man-in-the-Middle (MitM) Saldırıları: Eğer bir saldırgan, istemci ile sunucu arasındaki iletişimi dinleyebilirse ve sertifika doğrulamasını atlatmayı başarabilirse, şifreli veriyi ele geçirebilir. Ancak, SSL/TLS bu tür saldırılara karşı önlemler içerir.

Side-Channel Attacks: Bu tür saldırılar, şifreleme sistemini doğrudan kırmak yerine, uygulamanın diğer yönlerini (örneğin, hafıza kullanımı, işlemci zamanlaması) hedef alır.

4. Sertifika Güvenliği

Sertifika Ele Geçirme veya Sahteciliği: Saldırganlar, geçerli bir sertifika ele geçirir veya sahte bir sertifika oluşturabilirse, güvenliği tehlikeye atabilirler.

5. Güvenlik Uygulamaları

Güçlü Sertifika Doğrulama: Sunucu ve istemci tarafında güçlü sertifika doğrulama uygulamaları, güvenlik risklerini azaltır.

Güncel Yazılım Kullanımı: Güvenlik yamalarını ve güncellemelerini sürekli olarak uygulamak, bilinen zafiyetleri ortadan kaldırır.

Sonuç

SSL/TLS, güçlü bir güvenlik katmanı sağlasa da, tamamen kusursuz değildir ve potansiyel zafiyetler içerebilir. Güvenliği sağlamak için, güçlü şifreleme yöntemleri, doğru yapılandırma ve düzenli güncellemeler esastır. Herhangi bir güvenlik sisteminde olduğu gibi, risklerin farkında olmak ve uygun güvenlik uygulamalarını benimsemek önemlidir.

TCP/IP modeli üzerine detaylı makale, Video Eğitimi, Java Kod Örnekleri, Interview soruları ve cevapları

TCP/IP modeli üzerine yazacağınız makale için içindekiler bölümünü oluşturalım. Daha sonra, belirttiğiniz başlık ve alt başlıklara dair detaylı bilgi sağlayacağım.

İçindekiler

Giriş

TCP/IP Modelinin Tanımı

Tarihçe

Önemi ve Kullanım Alanları

TCP/IP Modelinin Katmanları

Uygulama Katmanı

DNS

HTTP

FTP

Taşıma Katmanı

TCP

UDP

İnternet Katmanı

IP

ICMP

ARP

Ağ Erişim Katmanı

Ethernet

Wi-Fi

TCP/IP ve OSI Model Karşılaştırması

Java ile TCP/IP Programlama

TCP Bağlantısı Kurma Örneği

UDP Bağlantısı Kurma Örneği

Karmaşık Senaryolar ve Çözümler

Çoklu İstemci - Sunucu Modeli

Güvenlik ve Şifreleme

Hata Yönetimi

Sonuç

Kaynaklar

1. Giriş

TCP/IP Modelinin Tanımı

TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol), internetin çalışmasını sağlayan protokol suitidir. Bu protokoller, bilgisayarlar arasında veri alışverişinin nasıl yapılacağını belirler. TCP/IP, dört katmandan oluşur: Uygulama Katmanı, Taşıma Katmanı, İnternet Katmanı ve Ağ Erişim Katmanı. Bu katmanlar, verilerin kaynaktan hedefe ulaşması sürecinde farklı görevler üstlenir.

Tarihçe

TCP/IP modeli, 1960'ların sonlarında Amerika Birleşik Devletleri Savunma Bakanlığı tarafından finanse edilen ARPANET projesi ile başlamıştır. 1980'lerde, bu protokol takımı, internetin standart iletişim protokolü haline gelmiştir.

Önemi ve Kullanım Alanları

TCP/IP, modern internet altyapısının temel taşlarından biridir. Güvenilir veri iletimi sağlar, böylece web tarayıcıları, e-posta sunucuları, veritabanları ve daha birçok uygulama düzgün bir şekilde çalışır. Ayrıca, farklı ağ yapıları ve donanımları arasında iletişimi mümkün kılarak küresel bir bağlantı ağı oluşturur.

Bu giriş bölümünde, TCP/IP modelinin ne olduğu, nasıl geliştiği ve modern bilgi teknolojisi dünyasında neden bu kadar önemli olduğu hakkında genel bir bakış sunulmuştur. 

2. TCP/IP Modelinin Katmanları

TCP/IP modeli, bir ağ üzerindeki veri iletimini düzenleyen dört ana katmandan oluşur. Her bir katman, belirli işlevleri yerine getirir ve üstteki katmanla etkileşime girer.

Uygulama Katmanı

DNS (Domain Name System)

DNS, insanların anlayabileceği alan adlarını, bilgisayarların anlayabileceği IP adreslerine çevirir. Örneğin, bir web tarayıcısında "www.example.com" yazdığınızda, DNS bu alan adını ilgili IP adresine çevirir.

HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

HTTP, web tarayıcıları ve sunucular arasında bilgi alışverişini düzenler. İstek/yanıt modelini kullanır; tarayıcı bir web sayfası ister ve sunucu bu isteği yanıtlar.

FTP (File Transfer Protocol)

FTP, dosyaların internet üzerinden güvenli bir şekilde aktarılmasını sağlar. Kullanıcı adı ve şifre kullanarak kimlik doğrulaması yapabilir.

Uygulama Katmanı Protokolleri: DNS, HTTP, FTP

Uygulama katmanı, TCP/IP modelinin en üst katmanıdır ve kullanıcılar için ağ hizmetlerini sağlar. Bu katmandaki en yaygın protokoller DNS (Domain Name System), HTTP (Hypertext Transfer Protocol) ve FTP (File Transfer Protocol) olarak karşımıza çıkmaktadır.

DNS (Domain Name System)

DNS, alan adlarını IP adreslerine çevirmek için kullanılır. İnsanlar tarafından anlaşılabilir olan alan adları, makinelerin anlayabileceği IP adreslerine dönüştürülür.

Özellikleri

Alan Adı Çözümlemesi: www.example.com gibi bir alan adını, ilgili IP adresine (örneğin, 192.0.2.1) çözümleme.

Dağıtılmış Veritabanı: Dünya çapında dağıtılmış bir sistemdir ve böylece yerel bir DNS sunucusu her zaman tüm alan adlarını çözümlemek zorunda değildir.

Yüksek Erişilebilirlik: DNS, internetin temel taşlarından biri olduğundan, yüksek erişilebilirlik gereklidir.

Java ile DNS Sorgulama

import java.net.*;

public class DnsLookup {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      InetAddress address = InetAddress.getByName("www.example.com");

      System.out.println("IP Address: " + address.getHostAddress());

    } catch (UnknownHostException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu kod, www.example.com alan adının IP adresini çözer.

HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

HTTP, World Wide Web üzerinde belgelerin (genellikle HTML) iletilmesi için kullanılır.

Özellikleri

Durumsuz Protokol: Her istek birbirinden bağımsızdır.

Veri Transferi: HTML, CSS, JavaScript, resimler ve diğer medya dosyalarını aktarır.

Java ile HTTP İsteği

import java.net.*;

import java.io.*;

public class HttpExample {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      URL url = new URL("http://www.example.com");

      HttpURLConnection connection = (HttpURLConnection) url.openConnection();

      BufferedReader in = new BufferedReader(new InputStreamReader(connection.getInputStream()));

      String inputLine;

      while ((inputLine = in.readLine()) != null) {

        System.out.println(inputLine);

      }

      in.close();

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu kod, belirtilen URL'den bir HTTP isteği yapar ve yanıtı yazdırır.

FTP (File Transfer Protocol)

FTP, dosya transferi için kullanılır. Dosyaların bir sunucudan istemciye veya istemciden sunucuya aktarılmasını sağlar.

Özellikleri

Dosya Transferi: Büyük dosyaların hızlı ve güvenilir bir şekilde transfer edilmesi.

Kimlik Doğrulama: Kullanıcı adı ve şifre ile giriş.

Java ile FTP İsteği

Java'nın java.net paketi, FTP işlemleri için kullanılabilir. Apache Commons Net gibi harici kütüphaneler de işleri daha da kolaylaştırır.

import org.apache.commons.net.ftp.FTPClient;

public class FtpExample {

  public static void main(String[] args) {

    FTPClient ftpClient = new FTPClient();

    try {

      ftpClient.connect("ftp.example.com");

      ftpClient.login("username", "password");

      // Dosya transfer işlemleri

      ftpClient.logout();

      ftpClient.disconnect();

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu kod, belirtilen FTP sunucusuna bağlanır ve kullanıcı adı ve şifre ile oturum açar.

Taşıma Katmanı

TCP (Transmission Control Protocol)

TCP, güvenilir veri iletimi sağlar. Veri paketlerinin sıralı ve hatasız bir şekilde ulaşmasını garantiler.

UDP (User Datagram Protocol)

UDP, hızlı ama güvenli olmayan veri iletimi sağlar. TCP'ye kıyasla daha az kaynak kullanır, ancak paketlerin sıralı veya hatasız ulaşması garanti edilmez.

Taşıma Katmanı Protokolleri: TCP ve UDP

Taşıma katmanı, uygulama katmanı ile ağ katmanı arasında bir köprü görevi görür. Bu katmandaki ana protokoller TCP (Transmission Control Protocol) ve UDP (User Datagram Protocol) olarak bilinir. Her biri, farklı kullanım durumlarına ve gereksinimlere yönelik olarak kullanılır.

TCP (Transmission Control Protocol)

TCP, bağlantı tabanlı, güvenilir ve düzenlenmiş bir protokoldür. Veri paketlerinin doğru sırayla ve eksiksiz olarak ulaşmasını sağlar.

Özellikleri

Bağlantı Tabanlı: TCP, veri aktarımından önce bir bağlantı oluşturur ve bağlantıyı kapatır.

Güvenilirlik: Paketlerin doğru sırayla ve hasarsız olarak ulaşmasını garanti eder.

Akış Kontrolü: Ağın taşıma kapasitesini aşmamak için veri akışını kontrol eder.

Java ile TCP Örneği

import java.io.*;

import java.net.*;

public class TcpExample {

  public static void main(String[] args) {

    try (Socket socket = new Socket("www.example.com", 80);

         PrintWriter out = new PrintWriter(socket.getOutputStream(), true);

         BufferedReader in = new BufferedReader(new InputStreamReader(socket.getInputStream()))) {

      out.println("GET / HTTP/1.1");

      String responseLine;

      while ((responseLine = in.readLine()) != null) {

        System.out.println(responseLine);

      }

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu örnek, TCP kullanarak belirtilen adrese bir HTTP isteği yapar.

UDP (User Datagram Protocol)

UDP, bağlantısız ve güvenilmez bir protokoldür. TCP'nin aksine, UDP paketlerin sırasının veya varışının garanti edilmediği durumlar için uygundur.

Özellikleri

Bağlantısız: Önceden bir bağlantı oluşturmaz; paketler doğrudan gönderilir.

Hızlı: TCP'nin sıralama ve güvenilirlik kontrolleri olmadığından, daha hızlı olabilir.

Düşük Gecikme: Gerçek zamanlı uygulamalar (örneğin, VoIP veya oyunlar) için kullanılır.

Java ile UDP Örneği

import java.net.*;

public class UdpExample {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      DatagramSocket socket = new DatagramSocket();

      byte[] buffer = "Hello, World!".getBytes();

      InetAddress address = InetAddress.getByName("example.com");

      DatagramPacket packet = new DatagramPacket(buffer, buffer.length, address, 1234);

      socket.send(packet);

      socket.close();

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu örnek, belirtilen adrese bir UDP paketi gönderir.

Sonuç

TCP ve UDP, taşıma katmanında farklı gereksinimlere hizmet eden iki ana protokoldür. TCP, güvenilir ve düzenli veri aktarımı gerektiren durumlar için en iyi seçimken, UDP hızlı ve düşük gecikme gerektiren uygulamalar için daha uygun olabilir. Bu protokollerin kullanıldığı çeşitli senaryolar, ihtiyacınıza uygun olanı seçmenize yardımcı olabilir.

TCP'de bir bağlantı nasıl kurulur? Nasıl Veri gönderilir? Neden güvenlidir? Akış kontrolü nasıl yapılır?

ChatGPT

TCP (Transmission Control Protocol), bir ağ üzerinde güvenilir ve düzenlenmiş iletişim sağlamak amacıyla tasarlanmış bir protokoldür. TCP'nin bu önemli yönlerini ayrıntılı olarak inceleyelim.

1. Bağlantının Kurulması

TCP bağlantısının kurulması üç aşamalı bir el sıkışma (three-way handshake) süreci ile gerçekleşir:

SYN (Synchronize): İstemci, sunucuya bağlantı isteği göndermek için bir SYN paketi gönderir.

SYN-ACK (Synchronize-Acknowledge): Sunucu, isteği kabul eder ve bir SYN-ACK paketi göndererek bağlantıyı kabul ettiğini belirtir.

ACK (Acknowledge): İstemci, sunucuya bir ACK paketi göndererek el sıkışma sürecini tamamlar.

Bu işlem, veri iletimi başlamadan önce bağlantının her iki tarafın da bilgisi ve kabulü ile kurulmasını sağlar.

2. Veri Gönderme

Bağlantı kurulduktan sonra, istemci ve sunucu arasında veri akışı başlar. TCP, veri paketlerinin doğru sırayla gönderilip alınmasını kontrol eder.

Sıralama: Her paket, sıra numarası ile etiketlenir, böylece alıcı, paketleri doğru sırayla bir araya getirebilir.

Güvenilirlik: Paketlerin doğru bir şekilde alındığına dair geri bildirim (ACK paketleri) kullanılır.

3. Güvenilirlik

TCP'nin güvenilir olmasının nedenleri:

Paket Doğrulama: Her paket, hata kontrolü için bir kontrol toplamı ile gönderilir. Hatalı paketler yeniden gönderilir.

Geri Bildirim Mekanizması: Alıcı, başarılı bir şekilde aldığı paketler için geri bildirim (ACK) gönderir. Bu, paket kaybı durumunda yeniden göndermenin yapılmasını sağlar.

4. Akış Kontrolü

Akış kontrolü, ağın kapasitesinin üzerinde veri gönderilmesini önlemek amacıyla kullanılır. Bu da, alıcının işleyemeyeceği kadar hızlı veri gönderimi ile ağın tıkanmasını önler.

Pencere Boyutu: İletişimin her iki tarafı, bir defada kaç paket alabileceğini belirtir. Bu "pencere boyutu" olarak adlandırılır ve gönderici, alıcının belirttiği pencere boyutunu aşmamalıdır.

Tıkanıklık Kontrolü: Ağdaki tıkanıklığı azaltmak için, TCP tıkanıklık kontrol algoritmaları kullanır (örneğin, Tahoe, Reno). Bu, paket kaybının azaltılmasına ve ağın daha verimli kullanılmasına yardımcı olur.

Sonuç

TCP, bağlantının kurulması, veri gönderme, güvenilirlik ve akış kontrolü gibi mekanizmalarla, ağ üzerinde güvenilir, düzenlenmiş ve etkin bir iletişim sağlar. Bu, web tarama, e-posta, dosya aktarımı gibi birçok uygulama için kritik öneme sahip özelliklerdir. Java'da da Socket sınıfı kullanılarak bu tür bir bağlantı kolayca oluşturulabilir, böylece güvenilir bir veri iletimi sağlanabilir.

İnternet Katmanı

IP (Internet Protocol)

IP, veri paketlerinin kaynaktan hedefe nasıl yönlendirileceğini belirler. Her cihazın benzersiz bir IP adresi vardır.

ICMP (Internet Control Message Protocol)

ICMP, ağ ile ilgili hata ve kontrol mesajlarını işler. Örneğin, bir hedefe ulaşılamadığında "Destination Unreachable" mesajını oluşturur.

ARP (Address Resolution Protocol)

ARP, bir cihazın IP adresini, yerel ağdaki fiziksel adresi (MAC adresi) ile eşleştirir.

Ağ Erişim Katmanı

Ethernet

Ethernet, yerel ağlarda (LAN) kullanılan yaygın bir teknolojidir. Kablolu bağlantılar için kullanılır.

Wi-Fi

Wi-Fi, kablosuz ağ bağlantıları sağlar. Cihazlar arasında radyo dalgaları kullanarak veri iletimi yapar.

Bu bölüm, TCP/IP modelinin katmanlarını, bu katmanların işlevlerini ve önemli protokolleri kapsamaktadır. 

3. TCP/IP ve OSI Model Karşılaştırması

TCP/IP modeli ile OSI (Open Systems Interconnection) modeli, ağ üzerindeki veri iletimini düzenlemek için kullanılan iki önemli modeldir. Her ikisi de katmanlı bir yaklaşım benimser, ancak farklı sayıda katmana ve farklı işlevlere sahiptir.

TCP/IP Katmanları

Uygulama Katmanı: Kullanıcıya yönelik uygulama protokolleri ve servisler (örn. HTTP, FTP) içerir.

Taşıma Katmanı: Güvenilir ya da güvenilir olmayan veri iletimi sağlar (örn. TCP, UDP).

İnternet Katmanı: Paketlerin ağlar arasında yönlendirilmesi ile ilgilenir (örn. IP, ICMP).

Ağ Erişim Katmanı: Fiziksel ağ ve veri bağlantı protokolleri ile ilgilenir (örn. Ethernet, Wi-Fi).

OSI Katmanları

Uygulama Katmanı: Kullanıcıya yönelik servisler ve protokoller.

Sunum Katmanı: Veri formatı ve şifreleme.

Oturum Katmanı: Oturum oluşturma, devam ettirme ve sonlandırma.

Taşıma Katmanı: Güvenilir veri iletimi (örn. TCP).

Ağ Katmanı: Veri paketlerinin yönlendirilmesi (örn. IP).

Veri Bağlantı Katmanı: Çerçeve oluşturma ve hata kontrolü (örn. Ethernet).

Fiziksel Katman: Elektriksel, mekanik ve işaretlemeye dayalı protokoller.

Karşılaştırma

Katman Sayısı: TCP/IP modeli 4 katmandan, OSI modeli ise 7 katmandan oluşur.

Fonksiyonlar: Her iki model de benzer işlevleri yerine getirse de, OSI modeli daha ayrıntılıdır. Özellikle Sunum ve Oturum katmanları TCP/IP'de ayrı katmanlar olarak tanımlanmamıştır.

Standartlaşma: OSI, genel bir referans modeli olmasına rağmen, TCP/IP daha yaygın olarak benimsenmiştir ve modern internetin temelini oluşturur.

Kapsam: TCP/IP, ağ üzerindeki iletişimi düzenlerken, OSI modeli, ağ iletişiminin her yönünü kapsar, bu da daha geniş bir bakış açısı sağlar.

4. Java ile TCP/IP Programlama

Java, ağ programlamada oldukça yaygın kullanılan bir dildir. TCP ve UDP gibi protokollerle çalışmak için kütüphaneler sunar. Aşağıda, TCP ve UDP bağlantılarının nasıl kurulacağına dair örnekler bulunmaktadır.

TCP Bağlantısı Kurma Örneği

Sunucu Tarafı

import java.io.*;

import java.net.*;

public class TCPServer {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      ServerSocket serverSocket = new ServerSocket(6789);

      Socket connectionSocket = serverSocket.accept();

      

      BufferedReader inFromClient = new BufferedReader(new InputStreamReader(connectionSocket.getInputStream()));

      DataOutputStream outToClient = new DataOutputStream(connectionSocket.getOutputStream());

      String clientSentence = inFromClient.readLine();

      String capitalizedSentence = clientSentence.toUpperCase() + '\n';

      outToClient.writeBytes(capitalizedSentence);

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

İstemci Tarafı

import java.io.*;

import java.net.*;

public class TCPClient {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      Socket clientSocket = new Socket("hostname", 6789);

      DataOutputStream outToServer = new DataOutputStream(clientSocket.getOutputStream());

      BufferedReader inFromServer = new BufferedReader(new InputStreamReader(clientSocket.getInputStream()));

      outToServer.writeBytes("Hello, Server!\n");

      String modifiedSentence = inFromServer.readLine();

      System.out.println("FROM SERVER: " + modifiedSentence);

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu örnek, 6789 portunda bir TCP sunucu ve istemci oluşturur. İstemci sunucuya bir mesaj gönderir, sunucu ise bu mesajı büyük harflere çevirir ve geri gönderir.

UDP Bağlantısı Kurma Örneği

Sunucu Tarafı

import java.net.*;

public class UDPServer {

  public static void main(String args[]) {

    try {

      DatagramSocket serverSocket = new DatagramSocket(9876);

      byte[] receiveData = new byte[1024];

      byte[] sendData;

      while (true) {

        DatagramPacket receivePacket = new DatagramPacket(receiveData, receiveData.length);

        serverSocket.receive(receivePacket);

        String sentence = new String(receivePacket.getData());

        InetAddress IPAddress = receivePacket.getAddress();

        int port = receivePacket.getPort();

        String capitalizedSentence = sentence.toUpperCase();

        sendData = capitalizedSentence.getBytes();

        DatagramPacket sendPacket = new DatagramPacket(sendData, sendData.length, IPAddress, port);

        serverSocket.send(sendPacket);

      }

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

İstemci Tarafı

import java.io.*;

import java.net.*;

public class UDPClient {

  public static void main(String args[]) {

    try {

      DatagramSocket clientSocket = new DatagramSocket();

      InetAddress IPAddress = InetAddress.getByName("hostname");

      byte[] sendData;

      byte[] receiveData = new byte[1024];

      String sentence = "Hello, Server!";

      sendData = sentence.getBytes();

      DatagramPacket sendPacket = new DatagramPacket(sendData, sendData.length, IPAddress, 9876);

      clientSocket.send(sendPacket);

      DatagramPacket receivePacket = new DatagramPacket(receiveData, receiveData.length);

      clientSocket.receive(receivePacket);

      String modifiedSentence = new String(receivePacket.getData());

      System.out.println("FROM SERVER:" + modifiedSentence);

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu örnek, 9876 portunda bir UDP sunucu ve istemci oluşturur. İstemci sunucuya bir mesaj gönderir, sunucu ise bu mesajı büyük harflere çevirir ve geri gönderir.

5. TCP/IP'nin Güvenlik Yönetimi

TCP/IP protokol ailesi, internetin temel taşı olmasına rağmen, başlangıçta güvenlikle ilgili pek çok düşünce olmadan tasarlanmıştır. Bununla birlikte, modern ağlarda güvenliği sağlamak için kullanılabilecek bir dizi teknik ve protokol bulunmaktadır.

Güvenlik Zorlukları

Veri İzinsiz Erişim: Verilerin, yetkisiz kişiler tarafından okunması veya değiştirilmesi.

Kimlik Sahtekarlığı: Bir kullanıcının veya cihazın kimliğinin başkası tarafından taklit edilmesi.

Servis Dışı Bırakma (DoS) Saldırıları: Hizmetin geçici veya kalıcı olarak kullanılamaz hale getirilmesi.

Güvenlik Çözümleri

TLS/SSL (Transport Layer Security/Secure Sockets Layer)

TLS ve SSL, uygulama katmanında güvenli bir iletişim kanalı oluşturmak için kullanılır. İki taraf arasında güvenli bir bağlantı oluşturur, verileri şifreler ve kimlik doğrulaması yapar.

IPsec (Internet Protocol Security)

IPsec, İnternet Katmanında çalışır ve tüm IP trafiğini şifreler. VPN (Sanal Özel Ağ) bağlantılarında yaygın olarak kullanılır.

Güvenlik Duvarı (Firewall)

Güvenlik duvarları, belirli trafiğin ağa girmesini veya ağdan çıkmasını engellemek için kullanılır. Kurallara dayalı olarak trafiği kontrol eder ve yetkisiz erişimi önler.

Kimlik Doğrulama Protokolleri

Kimlik doğrulama protokolleri (örneğin, Kerberos), kullanıcıların veya cihazların kimliklerini doğrulamak için kullanılır.

Java ile Güvenli Bağlantı Örneği (TLS/SSL)

Aşağıda, Java kullanarak güvenli bir bağlantı oluşturmanın bir örneği bulunmaktadır.

Sunucu Tarafı

import javax.net.ssl.SSLServerSocketFactory;

import java.net.*;

import java.io.*;

public class SecureServer {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      SSLServerSocketFactory ssf = (SSLServerSocketFactory) SSLServerSocketFactory.getDefault();

      ServerSocket ss = ssf.createServerSocket(9999);

      Socket s = ss.accept();

      // Geri kalan işlemler normal sunucu ile aynı

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

İstemci Tarafı

import javax.net.ssl.SSLSocketFactory;

import java.net.*;

import java.io.*;

public class SecureClient {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      SSLSocketFactory ssf = (SSLSocketFactory) SSLSocketFactory.getDefault();

      Socket s = ssf.createSocket("hostname", 9999);

      // Geri kalan işlemler normal istemci ile aynı

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu kod parçacıkları, 9999 portunda güvenli bir bağlantı kurmak için TLS/SSL kullanır. İlgili sertifikaların doğru bir şekilde yapılandırılması gerekmektedir.

6. TCP/IP'nin Geleceği ve IPv6

Modern dünya giderek daha fazla cihazın ve hizmetin internete bağlanmasını talep etmektedir. Bu, mevcut TCP/IP protokollerinin ve özellikle de IPv4'ün sınırlamalarına karşı yeni çözümlere ihtiyaç duyulduğu anlamına gelir. IPv6, bu ihtiyacı karşılamak üzere tasarlanmış yeni bir İnternet Protokolü sürümüdür.

IPv6'nın Özellikleri

Daha Fazla Adres: IPv6, 128-bit adresleme kullanırken, IPv4 sadece 32-bit kullanır. Bu, teorik olarak neredeyse sınırsız sayıda benzersiz adres sağlar.

Geliştirilmiş Yönlendirme: IPv6, yönlendirme tablolarının daha basit ve verimli olmasına yardımcı olacak şekilde tasarlanmıştır.

Güvenlik: IPsec, IPv6 ile standart olarak gelir, IPv4'te ise isteğe bağlıdır.

Otomatik Yapılandırma: Cihazlar, bir DHCP sunucusu olmaksızın otomatik olarak ağ yapılandırmalarını alabilirler.

Java ile IPv6 Kullanımı

Java, IPv6'yı destekler, bu nedenle mevcut soket programlaması kodları genellikle IPv6 üzerinde de çalışır. Örnek bir IPv6 adresi kullanarak soket oluşturmak aşağıdaki gibidir:

import java.net.*;

public class IPv6Example {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      InetAddress address = InetAddress.getByName("2001:db8::ff00:42:8329");

      Socket socket = new Socket(address, 8080);

      // Geri kalan işlemler normal istemci ile aynı

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu kod, belirtilen IPv6 adresine bağlanır. Eğer sunucu IPv6 üzerinde çalışıyorsa, bağlantı başarıyla kurulur.

Geleceğe Bakış

IPv6'nın daha geniş benimsenmesi, gelecekte internetin ölçeklenebilirliğini ve güvenliğini artıracaktır. Bununla birlikte, IPv4'ten IPv6'ya tam bir geçiş karmaşık ve zaman alıcı olabilir, bu yüzden bu iki protokol bir süre bir arada var olacak gibi görünmektedir.

Yeni protokoller ve teknolojiler, ağın performansını, güvenliğini ve kullanılabilirliğini artırmaya devam edecektir. TCP/IP'nin kendisi, daha fazla optimizasyon ve özelleştirmeye olanak tanımak amacıyla sürekli olarak güncellenmektedir.

Bu bölüm, TCP/IP'nin geleceğini, özellikle de IPv6'nın rolünü ve Java ile nasıl kullanılacağını ele almaktadır. İhtiyacınız olan başka bilgiler veya belirli bir konuda daha fazla detay isterseniz, lütfen bana bildirin!

7. TCP/IP'nin İş Dünyasına Etkileri ve Özel Ağlar

TCP/IP, iş dünyasında da önemli bir etkiye sahiptir. Ağ bağlantılarını, güvenli iletişimi, veri merkezi entegrasyonunu ve özel ağları (VPN'ler gibi) sağlar. Bu bölümde, iş dünyasında TCP/IP'nin kullanımını ve özel ağlar üzerindeki etkilerini inceleyeceğiz.

İş Dünyasında TCP/IP'nin Önemi

Global İletişim: TCP/IP, farklı coğrafi bölgelerde bulunan şirket ofisleri ve çalışanlar arasında güvenilir iletişim sağlar.

Veri Entegrasyonu: Farklı sistemler ve veri merkezleri arasında veri aktarımını kolaylaştırır.

Bulut Hizmetleri: Bulut hizmetleri, TCP/IP üzerinde çalışır, bu da şirketlerin altyapı maliyetlerini düşürmelerine yardımcı olur.

Güvenli İletişim: SSL/TLS gibi protokoller, şirket içi ve dışı iletişimin güvenli olmasını sağlar.

Özel Ağlar (VPN'ler)

Özel Sanal Ağlar (VPN'ler), internet üzerinde güvenli bir bağlantı oluşturmak için kullanılır. Şirketler, çalışanların evden veya diğer uzak yerlerden güvenli bir şekilde şirket kaynaklarına erişmelerini sağlamak için VPN'leri kullanabilirler.

VPN Kullanımı Örneği (Java ile)

Java, VPN'lerle çalışmak için kullanılabilir. Aşağıdaki örnekte, Java kullanarak bir VPN üzerinden bir sunucuya bağlanmanın yolu gösterilmektedir.

import java.net.*;

public class VPNConnectionExample {

  public static void main(String[] args) {

    try {

      // VPN'in host adı ve portu

      String vpnHost = "vpn.example.com";

      int vpnPort = 1194;

      // VPN ile bağlantı

      Socket socket = new Socket(vpnHost, vpnPort);

      

      // Buradan normal TCP bağlantı işlemleri yapılabilir

    } catch (IOException e) {

      e.printStackTrace();

    }

  }

}

Bu kod parçacığı, belirtilen VPN hostuna ve portuna bir TCP bağlantısı oluşturur. VPN'in kendisi ayrı bir yazılım veya donanım tarafından yönetilir, ancak Java'dan bu tür bir bağlantı üzerinden veri göndermek ve almak mümkündür.

Gelecekte TCP/IP ve İş Dünyası

TCP/IP'nin iş dünyasına olan etkisi, teknolojinin ilerlemesiyle daha da artacaktır. İnternetin her yönüyle daha iç içe geçtiği, IoT cihazlarının arttığı ve bulut bilişimin yaygınlaştığı bir dünyada, TCP/IP'nin rolü daha da önemli hale gelecektir.

TCP/IP model interview soruları ve cevapları

İşte TCP/IP modeli ile ilgili bazı yaygın mülakat soruları ve bunlara verilebilecek örnek cevaplar:

Soru 1: TCP/IP Modelinin Katmanlarını Açıklayın.

Cevap:

TCP/IP modeli, ağ protokolleri ve iletişim teknolojilerinin çalışma şeklini anlamak için kullanılan bir çerçevedir. Dört katmandan oluşur:

Uygulama Katmanı: Kullanıcıya yönelik servislerin ve protokollerin yer aldığı katman (örneğin, HTTP, FTP, SMTP).

Taşıma Katmanı: Veri paketlerinin güvenli ve etkin bir şekilde iletilmesinden sorumlu katman (örneğin, TCP, UDP).

Ağ Katmanı: Veri paketlerinin kaynaktan hedefe yönlendirilmesinden sorumlu katman (örneğin, IP, ICMP).

Bağlantı Katmanı: Fiziksel ağ bağlantısından sorumlu katman, veri çerçevelerinin ağ cihazları arasında taşınmasını sağlar (örneğin, Ethernet).

Soru 2: TCP ve UDP Arasındaki Farklar Nelerdir?

Cevap:

TCP ve UDP, taşıma katmanında yer alan iki protokoldür. Aralarındaki temel farklar:

TCP: Bağlantı tabanlı, güvenilir, sıralı veri iletimi.

UDP: Bağlantısız, güvenilir olmayan, sıralama garantisi yok.

Soru 3: TCP'de Üç Aşamalı El Sıkışma (Three-Way Handshake) Nedir?

Cevap:

TCP'de üç aşamalı el sıkışma, bir bağlantının kurulmasını sağlar. Adımlar şunlardır:

İstemci, SYN paketi gönderir.

Sunucu, SYN-ACK paketi ile yanıt verir.

İstemci, ACK paketi gönderir.

Soru 4: IP Adresi Nedir ve IPv4 ile IPv6 Arasındaki Farklar Nelerdir?

Cevap:

IP adresi, bir cihazın ağ üzerindeki benzersiz kimliğidir. IPv4 ve IPv6 arasındaki farklar:

IPv4: 32 bitlik adresler kullanır, toplam 4 milyar farklı adres oluşturur.

IPv6: 128 bitlik adresler kullanır, çok daha büyük bir adres havuzu sağlar.

Soru 5: TCP/IP Modelinde Akış Kontrolü Nedir?

Cevap:

Akış kontrolü, ağın kapasitesinin üzerinde veri gönderilmesini önlemek amacıyla kullanılır. Pencere boyutu ve tıkanıklık kontrol algoritmaları gibi mekanizmalarla gerçekleştirilir.

Soru 6: DNS Nedir ve Ne İşe Yarar?

Cevap:

DNS (Domain Name System), alan adlarını IP adreslerine çözümleyen bir sistemdir. Bu, insanların web sitelerine isimleri kullanarak erişmesine olanak tanır, böylece IP adreslerini ezberlemek zorunda kalmazlar.

Soru 7: TCP/IP'de NAT (Network Address Translation) Nedir?

Cevap:

NAT, özel bir ağdaki özel IP adreslerini, İnternet üzerinde kullanılan kamusal IP adreslerine çeviren bir protokoldür. Bu, aynı özel IP adreslerinin farklı ağlarda kullanılmasını mümkün kılar ve böylece IPv4 adreslerinin etkin kullanımına yardımcı olur.

Soru 8: TCP ve UDP Protokollerinde Port Numarası Ne İşe Yarar?

Cevap:

Port numarası, bir bilgisayarda çalışan belirli bir uygulamayı tanımlar. TCP ve UDP bağlantılarında, port numarası, verilerin doğru uygulamaya yönlendirilmesini sağlar. Örneğin, HTTP trafiği genellikle port 80 üzerinden, HTTPS trafiği ise port 443 üzerinden yönlendirilir.

Soru 9: TCP/IP Modelinde Tıkanıklık Kontrolü Nasıl Yapılır?

Cevap:

Tıkanıklık kontrolü, ağın üzerindeki yükü dengelemek ve tıkanıklığı önlemek için kullanılır. TCP'de, tıkanıklık kontrolü, paket kayıplarını izleyerek ve pencere boyutunu dinamik olarak ayarlayarak gerçekleştirilir. TCP Tahoe, Reno gibi farklı tıkanıklık kontrol algoritmaları mevcuttur.

Soru 10: ICMP Protokolü Nedir ve Ne İşe Yarar?

Cevap:

ICMP (Internet Control Message Protocol), ağ katmanında çalışan bir protokoldür. ICMP, özellikle hata mesajlarını iletmek ve ağ cihazları arasında diagnostic bilgileri sağlamak amacıyla kullanılır. Örneğin, "ping" komutu, ICMP kullanarak bir cihazın diğer bir cihaza erişip erişemediğini kontrol eder.

Soru 11: FTP (File Transfer Protocol) Nasıl Çalışır?

Cevap:

FTP, dosyaların İnternet üzerinden transfer edilmesi için kullanılan bir protokoldür. İki ana modda çalışır:

Aktif Mod: Sunucu, istemciye bağlanır ve veri transferi gerçekleştirir.

Pasif Mod: İstemci, sunucuya bağlanır ve veri transferi gerçekleştirir.

Soru 12: OSI Modeli ile TCP/IP Modeli Arasındaki Farklar Nelerdir?

Cevap:

OSI (Open Systems Interconnection) modeli, 7 katmandan oluşurken, TCP/IP modeli 4 katmandan oluşur. Temel farklar:

OSI, ağ iletişiminin teorik bir modelidir; TCP/IP ise İnternet'in çalışma şeklini temsil eder.

OSI'de her katmanın özelleşmiş bir işlevi vardır, TCP/IP'de bazı katmanlar birleştirilmiştir.

OSI, protokol bağımsızdır; TCP/IP ise belirli protokolleri kullanır.

Soru 13: TCP'nin Akış Kontrol Mekanizması Nasıl Çalışır?

Cevap:

TCP'nin akış kontrol mekanizması, gönderici ve alıcının veri alışverişini uyumlu bir hızda yapmalarını sağlar. Akış kontrolü, alıcının belirli bir andaki işleyebileceği veri miktarını düzenler, böylece gönderici alıcının kapasitesini aşmaz. Pencere boyutu adı verilen bu mekanizma, TCP başlıkında bulunur ve alıcının kabul edebileceği byte sayısını belirtir.

Soru 14: HTTP ve HTTPS Protokolleri Arasındaki Fark Nedir?

Cevap:

HTTP (Hypertext Transfer Protocol), web tarayıcıları ve sunucular arasında veri iletimini sağlar. HTTPS (HTTP Secure) ise, aynı işlevi gerçekleştirirken, verilerin şifrelenmesini de sağlar. HTTPS, güvenli bir bağlantı oluşturarak, verilerin üçüncü taraflar tarafından ele geçirilmesini zorlaştırır.

Soru 15: TCP/IP Modelinde Güvenlik Nasıl Sağlanır?

Cevap:

TCP/IP modelinde güvenlik, birkaç farklı katmanda ele alınabilir:

Uygulama katmanında, protokoller şifreleme kullanabilir (örneğin, HTTPS).

Taşıma katmanında, TLS gibi güvenlik protokolleri kullanılabilir.

Ağ katmanında, IPsec gibi protokoller, veri paketlerinin şifrelenmesi ve kimlik doğrulaması sağlayabilir.

Soru 16: Routers ve Switches Arasındaki Fark Nedir?

Cevap:

Routers, ağ katmanında çalışır ve farklı ağlar arasında paket yönlendirme yapar. Switches ise, bağlantı katmanında çalışır ve aynı ağ içindeki cihazlar arasında çerçeve yönlendirmesi yapar. Kısacası, routers ağlar arası iletişimi, switches ise ağ içi iletişimi yönetir.

Soru 17: DNS Zehirlenmesi (DNS Poisoning) Nedir?

Cevap:

DNS zehirlenmesi, saldırganın DNS isteklerine yanlış yanıtlar vererek kullanıcıları kötü niyetli sitelere yönlendirmesi durumudur. Bu, kullanıcının hassas bilgilerini ele geçirmek için kullanılabilir.

Soru 18: TCP/IP Modelinde QoS (Quality of Service) Nedir?

Cevap:

QoS, ağ üzerinden geçen veri trafiğinin belirli bir performans seviyesinde olmasını sağlayan bir teknolojidir. Özellikle VoIP, video akışı gibi zaman kritik uygulamalarda kullanılır. QoS, veri paketlerinin önceliklendirilmesi, bant genişliği rezervasyonu gibi mekanizmaları içerir.

Soru 19: IPv6'nın IPv4'e Göre Avantajları Nelerdir?

Cevap:

IPv6'nın IPv4'e göre bazı avantajları şunlardır:

Daha fazla adres kapasitesi (128-bit adresler).

Daha basit başlık yapısı.

Güvenlik için geliştirilmiş yerleşik destek.

Daha iyi yönlendirme ve ağ konfigürasyonu.

Soru 20: TCP Bağlantısında Üç Aşamalı El Sıkışmanın (Three-Way Handshake) Amacı Nedir?

Cevap:

Üç aşamalı el sıkışma, TCP bağlantısının her iki tarafının da bağlantıya hazır olduğundan emin olmasını sağlar. Bu, göndericinin ve alıcının birbirleriyle senkronize olmalarına ve veri transferi için uygun bir duruma gelmelerine yardımcı olur.

Bu mülakat soruları ve cevapları, TCP/IP modeli ve ilişkili teknolojileri kapsar. Bir adayın bu konudaki bilgi ve becerilerini değerlendirmek için kullanılabilir.